Μεταξύ Αγάπης και Μίσους

10-Σε μισώ!

«Ένα νεράκι για να μου πεις τι εχεις...;»λέει και μου δίνει ένα νερό.

Το παιρνω γιατί δίψαγα και καθομαι κάτω.Καθεται διπλα μου.

«Τι είναι πες μου.Πες τα όλα στον γιατρό Χρήστο»λέει και γελάω.
«Ο κολλητός σου!Μερικες φορές μου έρχεται να τον πνίξω!»λέω.
«Τι έκανε πάλι;»
«Βαριέται.Συνεχεια βαριέται.Δεν κάνουμε τίποτα πλέον.Λες και είμαστε μαζί δέκα χρόνια νιώθω και έχει χαθεί η μαγιά.Του είπα να έρθει σήμερα μαζί μου εδώ δεν ήθελε!»λέω
«Μάλιστα....»
Με κοίταζε.
«Τι;»λέω
«Μαγεία ακούω.Δεν σε είχα για ρομαντική»λέει
«Γιατί;»λέω
«Έτσι δυναμική που είσαι δεν φενεσαι ότι ο ρομαντισμός θα σου άρεσε»λέει.

Αν μαρεσει λεει;

«Μαρεσει.Πολυ.Μαρεσουν όλα αυτά τα γλυκανάλατα που βλέπω στις ταινίες.Οι βόλτες το βράδυ,τα δώρα έκπληξη το να μου φέρουν ένα λουλούδι για καλημέρα έτσι χωρις λόγο.Ολα.»λέω
«Και ο Σταματης δεν τα κάνει;»ρώταει.
«Όχι.Δεν τα κάνει»

Με πλησιαζει.
«Θα το κανει.Δωστου λίγο χρόνο και θα δεις που θα τα κάνει όλα αυτά.»λέει.
«Δεν το νομίζω»λέω και σηκώνομαι να συνεχίσω να μαζεύω τα σκουπίδια από κάτω.

«Σαγαπαει»λέει.
«Δεν ξέρω αν φτάνει αυτό»λέω και χτυπάει το κινητό μου.

«Μαμά»
Δεν έχω όρεξη.Ειδικα σήμερα.Το βάζω στην τσέπη και σινεχιζω.

«Πάω στο αμάξι να πάρω τις αφίσες»λέει ο Χρήστος και φεύγει.

Δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου το όλο θέμα με τον Σταμάτη.

Μήπως δεν πρέπει να είμαι μαζί του;Συμβιβάζομαι σε πολλά πραγματα και φαντάζομαι και αυτός,το ξέρω και εγώ δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου,αλλά δεν με ενθουσιάσει και πολύ η όλη σχέση μας.Δεν νιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου όταν με φιλάει.Ουτε ανατριχιάζω ούτε τίποτα.

Μήπως δεν είναι αυτός για μένα;Η μήπως εγώ περιμένω πολλά;

«Ακόμα δεν τελείωσες;»λέει ο Χρήστος.
Ααααααα
«Βρε τι μας λες;Δεν δουλεύω για σένα ξέρεις!»λέω
«Μάλιστα Μεγαλειοτατη!»λέει και κάνει υποκλίση.
«Μην ξεκινάς!»
«Εντάξει Μεγαλειοτατη!»
«Κοφτω είπα!»λέω
«Ότι θέλετε Μεγαλειοτατη!»
Αααααα

«Σε μισώ!»του λέω και πάω στην άλλη μεριά.Μακρια του.