Μεταξύ Αγάπης και Μίσους

15-Μην το περνεις προσωπικά!

Δεν μπορώ να τον βλέπω πια!

«Μπορείς να κανείς πιο σιγά και να μην τρως σαν ζώο;»του λέω.
«Μπαμπά άκουσες;»λέει στον μπαμπά.
«Άκουσα.Φαιη όχι ζώο ο αδερφός σου!»λέει.

Ο Χρήστος διπλα μου γελάει.
«Ευτυχία.Πολυ Ωραίο το όνομα σου»της λέει ο μπαμπάς μου και αυτή γελάει.

Τη χαριτωμένη που είναι.Δεν μπορω.Μου έρχεται να την φάω.Και όχι σαν τον αδερφό μου.Που τρώει και έχει κάνει την μπλούζα του χάλια.

«Σας ευχαριστώ πολύ.Το πήρα από την γιαγιά μου.Φυσικα τώρα έχει πεθάνει»λέει η μικρή.
«Λυπάμαι»
«Και ο Χρήστος από τον παππού.Αυτος ζει.Μενει στο χωριό»λέει.
«Χρήστο.Παει καιρός.Που χάθηκες;»λέει ο μπαμπάς μου.
«Κατάλαβε ότι η Φαιη χάνει λάδια και απομακρύνθηκε»λέει ο Κώστας.

Θα τον χτυπήσω.
Θα τον κλείδωσε στο μπάνιο βασικά και θα τον αφήσω να πεθάνει από την πείνα.

«Κώστα!»λέω
«Φαιη!»λέει κοροϊδευτικά.
«Απλά απομακρυνθήκαμε μάλλον...»λέει.

Γιατί όμως;
Πάντα το είχα απορία.

«Δεν σε πάει η Φαιη μήπως;Πολλούς δεν πάει.Μην το περνεις προσωπικά!»λέει ο μπαμπάς μου.
«Μπαμπά!»λέω και γελάει

Μπαμπάς και αδερφός σου λέει μετά.

«Δεν με πάει και πολύ είναι η αλήθεια...»λέει ο Χρήστος.
«Ούτε αυτός!»λέω.

Μην λέει μόνο για μένα.

«Μάλωστε λίγο!Γουσταρω!»λέει ο Κώστας και τρίβει τα χέρια του.
Τον κοιτάει ο μπαμπάς.
«Συγνώμη»λέει ο Κώστας.

Δεν του αρέσουν του μπαμπά τέτοιες λέξεις.Μονο αυτός επιτρέπεται να της λέει.

«Και εσυ ξέρεις αυτόν τον Σταμάτη;»λέει ο μπαμπάς.

Έχει φάει κόλλημα δεν εξηγηται αλλιώς.Βασικα εγώ φταίω που του είπα και ότι έχω αγορι.Δεν έπρεπε.Τωρα με έχει τρελάνει να τον γνωρίσει.

Δεν θέλω.
Όχι δεν θέλω.

Δεν θέλω τον οποιοδήποτε να τον φέρω στο σπιτι μου.Ο μπαμπάς μου είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος για μένα και θέλω να του γνωρίσω κάποιον εξίσου σημαντικό για μένα.

Δεν ξέρω αν είναι ο Σταματης.
Το ελπίζω αλλά δεν ξέρω.
Ίσως πιο μετά.

«Μην αρχίζεις μπαμπα!»λέω
«Μιλάω στον Χρήστο»λέει αυτός και γυρνάει να τον κοιτάξει.
«Βασικά είναι κολλητός μου»λέει αυτός.
«Ώστε έτσι...»λέει.

«Καλό παιδί;»ρωτάει
«Πολύ καλό παιδί»λέει ο Χρήστος.
«Γιατί από εδώ η κορούλα μου δεν θέλει να τον γνωρίσω»
«Και να τον τρομάξεις;Όχι ευχαριστώ»
«Δεν νομίζεις ότι πρέπει να ξέρω ποιος φιλάει την κόρη μου;»
«Μην το παίζεις προστατευτικός τώρα...»του λέω.
«Ναι μπαμπά»λέει ο Κώστας
«Εσυ τώρα τι πετάγεσαι;»του λέω
«Γιατί απαγορεύεται;»λέει.
«Μην ξεκινάτε!»λέει ο μπαμπάς μου.

«Και μετά έλεγα ότι εμείς είμαστε περίεργη οικογένεια...»λέει η Ευτυχία στον Χρήστο και γελάμε όλοι μαζί της.

Αυτή την εικόνα εδώ όμως δεν περιμενα ποτέ να την δω.Ο Χρήστος στο σπιτι μου και να τρώμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι.

Αφού φάγαμε και πήγε αργά έπρεπε να φύγουν.

«Χάρηκα Χρήστο.Πες στον Σταμάτη να περάσει από εδώ καμία φορά»λέει ο μπαμπάς μου.
«Μπαμπά!»λέω
«Καλά ντε»λέει και πάει μέσα.

«Γεια σου Κώστα.Θα τα πούμε στο σχολειο»λέει και πάει στο αμάξι τρέχοντας.

«Φεύγω λοιπόν»λέει
«Σορυ για τον μπαμπά μου.Σε έπρηξε»του λέω.
«Όχι καθόλου.Απλα μου φανηκε περίεργο»λέει
«Ποιο;»
«Που δεν τον εχεις γνωρίσει στο μπαμπά σου τον Σταμάτη»
«Δεν θέλω»
«Γιατί;Φοβάσαι μήπως δεν τον συμπαθήσει;»με ρωτάει
«Όχι δεν είναι αυτό»
«Τον αγαπάς.Δεν τον αγαπάς;»
Τον αγαπάω;
Τι λέω;;;
Φυσικά και τον αγαπάω!

«Τον αγαπάω.Απλα δεν ξέρω.»
Ακούμε την κόρνα.Η ευτυχία.

«Πάω.Ειναι η ώρα της για ύπνο.»
«Καληνυχτα Χρήστο »
«Καληνυχτα»λέει και φεύγει.

Όταν ξαπλώνω σκέφτομαι την σημερινή μέρα.Δεν ήταν και άσχημη.