66-Οπτικη Γωνια Χρηστου ****

2.8K 270 10
                                    

«Δεν ξύπνησε ακόμα;»με ρωτάει ο μπαμπάς της.
«Όχι»λέω.

Και αυτός είναι χάλια.

«Θα το κανει όμως.Και θα είναι μια χαρά»του λέω.

Το πειστευω.Αλλα και να μην το πειστευα δεν χρειάζεται να τον στεναχωρώ και άλλο.

«Έπρεπε να ήταν με την μαμά της.Ισως αν ήταν μαζί της να μην είχε γίνει τίποτα από όλα αυτά»λεει.
«Μην το λέτε αυτό.Το να ήταν μακριά σας θα την σκότωνε.Σας λατρεύει ξέρετε.Οταν μιλάει για εσάς λάμπουν τα μάτια της.Ειναι μπαμπακιας»λέω και χαμογελάει.

Είναι η πρώτη φορά που τον βλέπω να χαμογελάει εδώ στο νοσοκομείο.

«Μπαμπακιας ε;»
«100%!»λέω
«Θα ξυπνησει όμως.Ετσι;Το πειστευεις και εσυ αυτό;Και θα είναι μια χαρά;»με ρωτάει.
«Φυσικά και θα ξυπνησει.Και θα πεινάει.Δυο μέρες έχει να φάει.Για αυτό να της φέρουμε κάτι για όταν ξυπνησει»λέω
«Εχεις δίκαιο.Για την Φαιη μιλάμε.Παω στην καφετέρια να της πάρω κατι.Θα κάτσεις άλλο λίγο;»με ρωτάει.

Σοβαρά τώρα;

«Δεν χρειάζεται να με ρωτάτε.»
«Εντάξει τότε.Ερχομαι.»λέει και πάει να φύγει.

«Θα σου φέρει ο μπαμπάς σου να φας.Ενταξει;»της λέω.

Δεν άκουσα πόρτα.
Γυρνάω και δεν είχε φύγει.

Με κοίταζε.
«Σε ευχαριστώ Χρηστο»μου λέει
«Για ποιο πράγμα;»
«Που την αγαπάς και την προσεχεις»λέει και φεύγει.

Πως γίνεται αυτό;
Πως γίνεται αυτό το πλάσμα να μην το αγαπάς;

Έτσι πως της κρατάω το χέρι βλέπω να κουνάει τα δάχτυλα της.Κουναγε το κεφάλι της μέχρι που άνοιξε τα μάτια της.

Σε ευχαριστώ θεε μου!!!!

«Ζωή μου;»
«Το κεφάλι μου...»είπε και έβαλε το χέρι της στο μέτωπο.
«Θέλεις λίγο νερό;»την ρωτάω
«Ναι.Ναι θελω»είπε με δυσκολία και της βάζω το ποτήρι στα χείλη απαλά.

Δεν το πειστευω ότι σηκώθηκε.

«Το κεφάλι μου...»ξαναείπε.
«Θες να φωνάξω τον γιατρό;Να σου δώσει κάτι...;»λέω αλλά δεν απαντάει.Απλα με κοιτάει.Λες και βλέπει φάντασμα.

«Τι είναι ζωή μου;»λέω.

«Εσυ;Εσυ ποιος είσαι;»λέει.

Τι;
Μου κάνει πλάκα έτσι;

«Σε ξέρω;»ξαναλεει.

Μεταξύ Αγάπης και Μίσους حيث تعيش القصص. اكتشف الآن