❝Moje serce wciąż pamięta. Nie ma takiego miejsca, do którego mógłbym od ciebie uciec❞
~ Vixx - Error.
Hyorin zatrzasnęła za sobą drzwi i ruszyła w stronę pomieszczenia, które było zajmowane przez Seunghyuna i Minhwana. Musieli zająć pokój gościnny, przez co jeden z nich spał na materacu tuż obok biurka. Nie miała pojęcia, kto musiał się poświęcić i szczerze mówiąc, w ogóle jej to nie obchodziło. Była wściekła i czuła, że nastał odpowiedni moment, by przypomnieć Seunghyunowi o Kim Inhye, której złamał serce. Nie wyglądał na kogoś, kto zdawał sobie sprawę z tego, że się nią bawił. Nawet oskarżenia Minhyuka nie robiły na nim odpowiedniego wrażenia, co bardzo ją wkurzyło. Miała nadzieję, że podczas walki usłyszy, że Parkowi było przykro, ale przeliczyła się.
Odpaliła czarnego laptopa, dziękując Bogu za to, że nie miał ustawionego żadnego hasła. Dzięki temu mogła spokojnie wtargnąć na pocztę jego właściciela. Potrzebowała maila Seunghyuna, by wysłać mu filmik, który nagrała przed wyjazdem z Korei. Nie mogła po prostu wgrać go na laptopa, ponieważ od razu by się zorientował, że ktoś buszował w jego laptopie.
Niestety laptop należał do Minhwana, dlatego pospiesznie wyczyściła przeglądarkę i go wyłączyła. Z drugim urządzeniem nie było już tak łatwo, ponieważ musiała znać hasło, by się do niego dostać. Seunghyun nigdy nie był dobry w ustawianiu silnych haseł i stawiał na prostotę. Zaczęła od jego daty urodzenia, imienia matki oraz ojca, jednak nic nie pasowało. Wpisywała również jego ulubione dania, a także ulubione miejsca, czy też piosenki i wciąż pudłowała.
- Przecież nie mógł wpaść na nic mądrego - mamrotała pod nosem, wpatrując się w niebieski pulpit. Była pewna, że wszyscy za moment wrócą, przez co z każdą chwilą, denerwowała się coraz bardziej. Musiała wysłać mu ten filmik! Musiała przypomnieć mu o tym, że wcale nie był wobec niej w porządku.
Zrezygnowana wpisała swoją datę urodzenia i wcisnęła „enter". Jakie było jej zdumienie, gdy ujrzała na tapecie zdjęcie Golden Memory! Chłopcy wyglądali na nim na szczęśliwych. Musiało zostać zrobione na początku ich kariery, ponieważ nie było na nim Minhwana, a Seunghyun radośnie obejmował Minhyuka. Dawniej ta dwójka była naprawdę blisko, choć Minhyuk zawsze był wredny i zbyt szczery w niektórych sytuacjach. Nigdy jednak nie pozwalał zranić swoich przyjaciół, co było jego ogromną zaletą. Hyorin przykro się robiło na myśl, że ta dwójka została poróżniona przez Yenny i wytwórnię, do której z początku należeli. Chęć bycia sławnym okazała się silniejsza od przyjaźni.
Szybko weszła na pocztę chłopaka i zrobiła zdjęcie jego nazwy, po czym schowała komórkę do kieszeni i wyczyściła historię. Już miała zgasić laptopa, gdy ujrzała folder z podpisem: „Stare, dobre czasy". Mimowolnie w niego kliknęła i zerkała na zdjęcia, poszukując Yenny. Była ciekawa, czy Seunghyun rzeczywiście coś czuł do tej dziewczyny, czy ich związek był ściemą. Na żadnym nie dostrzegła pięknej dziewczyny o porcelanowej twarzy. Za to na dwóch fotografiach ujrzała dawną siebie. Grubą Kim Inhye z wielkimi okularami na nosie, której brzuch wylewał się z opiętych dżinsów. Jedno z nich musiało zostać zrobione z ukrycia, ponieważ nie miała pojęcia o jego istnieniu. Ukrywała się wówczas za sceną i śpiewała do mikrofonu, podkładając głos występującej Yenny. Na drugim była razem z Seunghyunem. W dniu, gdy spróbowali ohydną ośmiornicę, poprosił ją o zrobienie wspólnego zdjęcia. Nie chciała się zgodzić. Nienawidziła zdjęć, ponieważ wychodziła na nich okropnie. Doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że ukazywały one jej tuszę, a wolała o niej nie myśleć. Koniec końców, zgodziła się jednak i uśmiechnęła do obiektywu. Seunghyun oparł wtedy swoją głową o jej, przez co odniosła wrażenie, że serce za moment wyskoczy jej z klatki piersiowej.
CZYTASZ
I Was Fat ✓
Teen FictionHyorin doskonale wie, co czują osoby otyłe, z których wszyscy się śmieją. Wie, jak to jest mieć złamane serce i borykać się z brakiem pewności siebie. Po wielu bolesnych doświadczeniach i ucieczce, wraca odmieniona i o kilkadziesiąt kilo lżejsza, al...