It Hurts

23.

Pov: Caleb.

Ik kijk naar mijn kleine mate, ze is perfect. Ze is breekbaar, maar ergens ook weer sterk. Ze heeft mooie vormen en is erg dun, eigenlijk te dun als je het mij vraagt. Je kan haar ribben met gemak tellen en haar sleutelbenen steken te ver uit. Daarbij zijn haar armen en benen net stokjes, ik ga haar vanaf morgen ochtend beter in de gaten houden. Ik wil niet dat ze te zwak wordt, ze moet immers mijn kleine Luna worden. Ze ligt nu nog niks vermoedend tegen mijn perfecte borst te slapen, hierdoor kan ik haar eindelijk goed bestuderen. Het doet me goed om haar zo dichtbij mij te hebben, het maakt me rustig. En op de een of andere manier maakt ze me gelukkig, ik zou voor geen goud zonder haar willen. Dat weet zij zelf nog niet, ze mag namelijk niet denken dat ik zwak ben. Dan zou ze daar misbruik van kunnen maken, net als elk ander meisje heeft gedaan. Ze willen alleen met mij omgaan omdat ik de gevreesde alpha ben, ze willen mijn geld en macht. En uiteindelijk gaan ze ervandoor met je rijkdom en blijf je zelf achter met een gebroken hart, maar dit keer zal dat niet gebeuren. May is en blijft van mij, ik houd haar in mijn macht zo zal ze nooit van me kunnen weg glippen. Ik bekijk haar nog eens en zie hoe haar mond een klein stukje geopend is terwijl ze rustig adem haalt, een glimlacht vormt zich op mijn lippen door dit aanzicht. Ze ziet er schattig uit, en ook zo kwetsbaar. Ze doet iets met me, nog nooit sinds ik de alpha titel heb gekregen heb ik een glimlach getoond. Maar zij, zij doet iets met m. En het maakt me gek.

Pov: May.

Ik voel hoe ik op een zacht matras wordt gelegd, het matras voelt koud aan waardoor een rilling over mijn rug loopt. Ik hoor hoe Caleb zijn voetstappen weg dwalen, ik mis zijn warmte en de fijne tintelingen die alleen hij aan mij kan geven. Ik twijfel voor even maar besluit dan om hem terug te roepen, ik weet niet waarom ik dat doe. "Caleb, wil je asjeblieft bij mij blijven?" Vraag ik hem bijna fluisterend, mijn stem kraakt en klinkt alsof het elk moment kan breken. Het zal wel door de slaap komen, ik ben immers net wakker. Ik hoor hoe zijn voetstappen dichterbij komen waarna zijn warme lichaam de mijne aanraakt, hij trekt me tegen zijn perfecte borst aan waardoor duizenden tintelingen in mijn lichaam ontstaan. Hij plant een kus op mijn voorhoofd wat mij doet verbazen, sinds wanneer is Caleb zo zachtaardig? Ik voel mijzelf weer terug komen in de realiteit, wat is er mis met mij? Ik hoor Caleb te haten, hij heeft mij pijn gedaan. Hij heeft mij gebroken, mijn familie uitgemoord om zo mijn naam te krijgen. En toch vraag ik hem bij mij te komen liggen? Ik snap mijzelf niet meer, deze jongen heeft teveel effect op mij. Zowel lichamelijk als geestelijk, en toch lijkt het mij niks uit te maken. Het maakt me bang, het feit dat hij nu al zoveel macht over mij heeft. Wat gaat hij nog meer van me afpakken? En nog belangrijker wat gaat hij nog meer met mij doen? Mijn hoofd overstroomd met duizenden vragen waar ik geen antwoorden op weet, lang kan ik er echter niet over nadenken. Voor ik het kan beseffen vallen mijn ogen voor de tweede keer dicht vandaag.  "Slaapn lekker May."