It Hurts

25.

Mijn tranen lopen als watervallen over mijn wangen, en de snikken zijn ook niet te missen. Caleb was als een gek naar de deur toe gestormd en had er met zijn vuisten op de deur geslagen, om mij vervolgens te bevelen de deur open te maken. Dat heb ik natuurlijk niet gedaan, nee ik negeerde Caleb volledig. Ik wou niet met hem praten, ik wou alleen zijn. Ik hoor hoe Caleb voor de zoveelste keer tegen de deur aanslaat, hij slaat nu al een paar minuten tegen de deur aan. Begrijp me niet verkeerd, Caleb bedoeld het goed dat weet ik ook wel. Maar ik ben geen pop, hij kan mij niet dwingen om dingen op zijn manier te doen. Ik doe wat ik zelf wil en op dit moment wil ik geen Caleb om me heen, dus laat ik de deur gewoon op slot. Ik hoor hoe hij een laatste trap tegen de deur geeft en dan verdwijnen zijn voetstappen, hij heeft het eindelijk opgegeven.

Op momenten als deze zou ik willen dat ik nooit geboren was, dat zou zoveel makkelijker zijn geweest. Als kind leek het leven prachtig, vol vreugde en vooral vol avontuur en plezier. Maar zodra je opgroeit leer je het gevaar in de wereld kennen, je vertrouwde kijk op de wereld lijkt dan in duigen te vallen. Je eens zo perfecte wereldje was in een waas verdwenen, en vanaf dat moment was je in het echte leven. Best bizar hoe dat als kind ging, ik kan het mij nog zo goed herinneren. Het was tijdens een van de vele oorlogen die mijn vaders pack voerde, ik was aan het spelen met een aantal kindjes uit mijn klas op die beruchte dag. Mijn vader kwam terug door de poorten met nog maar een oogbal in zijn hoofd. Ik besefte me toen voor het eerst dat de wereld niet zo veilig was als dat het zich voor deed in mijn hoofd, sinds die beruchte dag kwam ik in het echte leven. Ik leg mijn handen gefrustreerd in mijn haren en sluit dan snel mijn ogen, ik wil niet denken aan die vreselijke dag. Ik wil dat kleine meisje weer zijn, die ik daarvoor was. Dat kind dat alles positief bekeek, maar dat kind leeft niet meer. Ik ben volwassen nu, er is niks over van dat meisje. Ik besluit na enige tijd om een douche te nemen, een douche zal me goed doen.

De warme douche stralen zorgen voor een opgewekt gevoel, ik was mijn blonde haren met shampoo die naar honing ruikt en was mijn lichaam met een body soap. Ik sluit mijn ogen genietend van de warmte, douchen is altijd al een van mijn favoriete dingen geweest. Na een paar minuten besluit ik de douche uit te draaien, en stap ik de kou in. Ik wikkel snel een handdoek om mijn lichaam en om mijn haar.  Ik trek vervolgens een schoon lingerie setje aan die hier al klaar lag, ik vraag me af hoe Caleb mijn maten wist. Maar het aan he vragen ben ik niet van plan. Ik besef me maar al te goed dat ik nu toch echt naar Caleb zijn inloopkast moet gaan, er ligt hier geen schoon setje kleren voor me klaar dus veel andere opties heb ik niet. Ik open de badkamerdeur op een kiertje en neem de ruimte in me op, Er is hier geen Caleb te bekennen wat mij een opgelucht gevoel oplevert. Ik sluip naar zijn inloopkast toe en eenmaal binnen trek ik zo snel mogelijk een zwarte joggings broek met een basic wit shirt van Caleb aan. Het is beter dan niks maak ik mijzelf wijs. De kleding is veel te groot voor me, maar een andere keus heb ik niet.  Daarnaast draag ik liever veel te grote kleding dan enkel een lingerie setje. Al zou Caleb dat tweede helemaal niet erg vinden, gok ik.