6.Bölüm: +Eğitim+

70 2 0
                                    

"Artık ciddileşin.Siz burada gülüp eğlenirken düşmanlarımız dışarıda bizi öldürmek için yeni icatlar yapıyor!"

"Avcılardan kim korkar ki! Biz onlardan güçlüyüz." diyerek güldü biri ve yanındakine " çak dostum " dedi.

"Avcılardan korkmalısınız! Hani bir atasözü vardır ya ummadık taş baş yarar aynen öyle sanmayın ki avcılar güçsüz! Onlar tehlikeli mucit ve katil üstelik her an tetikte!"

Hoca "Evet?" diyene dek elimi kaldırdığımın farkında bile değildim ama sormalıydım.

"Virüs ne?" dedim.

Biri "Sen ciddi misin? buradasın ve hala virüs'ün ne olduğunu bilmiyor musun?" dedi.

"Kızın üstüne gitme egemen" diyen hoca onu uyardı ve bana döndü.

"Güzel soru.Virüs senin insanlığını kısmen yok eden bir hastalık!
Kuduz yani saldırgan köpekler seni ısırdığı anda sende olaganüstü güçler ortaya çıkar.Ancak vücudunun toparlaması ve bu güçleri kullanman için iki hafta geçmesi gerekir.Sen güçlendikçe delilik sendromun artar akıl ve delilik arasında büyük bir savaş verirsin.Hiç halüsinasyon gördün mü?"

"Hayır " dedim.

"Merak etme bundan sonra bol bol göreceksin!" dedi hoca.

Herkes güldü.

"Ama ben yüksek yerlerden atladığımda kedi gibi dört ayak üstüne düşüyorum.Virüs köpekten bulaşıyorsa bunun sebebi nedir?"

Hoca "Evet virüs köpek'ten bulaşır ama virüs'ün taşıyıcısı antik çağlardan beri hep kediler olmuştur."

"Ya avcılar,onlar neden bizi öldürmeye çalışıyor!"

Semih "Bu da soru mu! Tabi ki de virüs yayılmasın diye" söylenerek müdahale etti.

Hoca "Semih sus.Bak öykü avcılar aslında virüs'ü taşımayan insanlar,onlar çocukluklarından beri avcı olmak için eğitildiler.Bir yemin verdiler,bizi öldürmeye ve sonsuza dek avcı olmaya yemin ettiler.Bu uğurda silah geliştirdiler.Elektro şok,felç edici,takip çipi,elektrikli kırbaç!"

Herkesin yüzüne aynı şey hakimdi;korku.

"Size saldırı eğitimi vereceğim.Haftada bir 5'li gruplar halinde avcı avlamaya çıkacaksınız ama sakın avcı olmayanlara zarar vermeyin! Dikkatleri üzerimize çekmek istemeyiz.Saldırganlığımızı kontrol etmesini öğreneğiz ve dövüşmeyi.İki kişi gelsin."

Ali ve semih gitti.

"Saldırın bana!"

Semih dalga geçer gibi güldü "Sen ciddi misin? Kafan gözün dağılmasın?"

"Yok bir şey olmaz."

Semih atladığı an hoca eğildi ve semih arkaya düştü.Onun ve ali'nin köpek dişleri çıkmıştı.

Ali hızla gelmiş ama hoca ortada yoktu.

"Buradayım" diyerek tavandan sarkarak geldi ve alinin güzel suratına tekme attı.

Semih arkadan yumruk attı ama hoca ona dönük olmadığı halde hoca'nın eğilmesiyle ıskaladı semih.

Bu hoca inanılmaz.

Aniden ona dönerek semih'i kolundan tuttu ve onun karnına tekmeler atarak semih'i diğer tarafa atmıştı.Sanırım semih'in işi bitti.

Ali yerden kalkıp yumruk atmaya yeltendi ama yumruğu havada kaldı!

Hoca "cık cık cık cık" diyerek salladığı yumruğu ali'nin karnına indirdi.

Vay be.Hayran kaldım.

"Geçin şimdi."

"Hocam arkadaşların ayağa kalkacak hali yok,pestilini çıkardınız hocam." dedi bir kız.

Etraftakiler güldü.

Hoca "Neyse iyi olunca geçersiniz.Arkadaşlarınıza yardım edin isterseniz..".

Dila "Ben yardım ederim" dedi ve gülerek abisinin yanına gitti.

"Nasıldı tadı abiciğim güzelce yedin mi dayağını?"

"Odamıza gidelim bir öğün de sana geliyor!" dedi semih.

Bende ali'ye yardım ettim.

Hoca "Şimdilik odanıza geçin.Yarın savunma ve dövüş derslerine devam ederiz."

Kısacası dayak yeme derslerine.

"Alın bunu,arkadaşlarınızı tedavi edin." diyerek ilk yardım çantasını bize uzattı düşünceli hocamız.

Odamıza gittiğimizde ilk yardım çantasını açtım.

"Kıpırdama!"

"Ahh" dediğinde içim cızladı.

Semih'e baktım hala mızmızlık ediyordu.Dila ona ilk yardım yaparken elinden geldiğince kız kardeşine çileli dakikalar yaşatıyordu.

Neyseki aşağıda dediği gibi dila'yı dövmemişti.SON

-OUSTHER-👌(TAMAMLANDI✔️)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin