His Secret Wife

Chapter 27 #Vacation

Nagising nalang dahil sa ingay galing sa tilaok ng manok. Bumangon ako bigla at lumingon-lingon sa gilid ko. Wala na sila.
Bumaba naman ako.

"Magandang umaga ate!"
"Ring asan sila?" tanong ko.
"Nandun sumama ka lola. Namitas ng gulay," aniya.

Ginulo ko naman ang buhok niya.

"Mukhang masarap 'yang niluluto mo ah."
"Oo naman po."

Nandito nga pala kami ngayon sa bahay nina lola.
Matapos 'yung gulo 'nung isang araw. Napag-isipan naming dito muna magtago.
Medyo hindi pa maayos ang lahat. Tanggap na ni Jungkook at nagpapasalamat ako sa ginawa niyang pagtulong sa'min.

"Ate ang dami naming nakuha," bungad sa'min ni Lhailhai.

"Lola ako na po diyan," ani ko sabay kuha ng dala niyang basket.
"Tamang-tama talaga ang pagpa-rito niyo apo. Saktong-sakto pagkapitas namin ngayong araw."
"Oo nga po lola e. Si Luhan po asan?"
"Nandoon pa sa unahan. Kasama niya sina Peter. Pinagbuhat lang naman ni Peter ng buko."
"Po?"

"Huwag kang mag-alala apo. Dalawang buko lang naman ang dala niya."

"Uyy si ate Kera."

"Hindi ko talaga akalain na mag-asawa pala kayong dalawa."

"Oo nga po e. Alam na po ngayon ata ng buong mundo."

"Hindi ko nga po inakala na isa pala si kuya sa kumanta nung Wolf. Naega wolf. Guerae wolf. Awooo~ Ganito po," ani ni Dingding.

"Oo nga ate e paborito mo nga yang kinakanta noon e. Kaya nga napagkamalan tayong aswang
ng taong bayan."

Natawa naman ako sa sinabi ni LhaiLhai.

"Oh nandito na pala sila kuya."

Nagpipigil naman ako sa pagtawa ko. Akalain mo. Nabibigatan na siya e dalawang buko lang naman ang dala niya samantalang yung dalawang bata tig-aapat talaga.

"Nahirapan ka talaga e no?"
"Ang bigat kaya!"
"Ang oa mo naman kuya."
"Ang hirap kayang dalhin. Dumudulas sa kamay ko!"

"Anong tinatawa-tawa mo diyan stupid?"
"Hahahaha. Nagmukhang-haggard ka kasi
ngayon."
"What?!"

Agad naman siyang nagpunas sa mukha niya.
Ang sarap talagang asarin e.
Pumasok na ako at hinanap si lola.

"Lola ano po ba lulutuin natin?"
"Gagawa tayo ng buko juice apo at magluluto ako ng tortang talong mamaya."
"Excited na po ako."

Bigla namang may kung anong kumapit sa'kin.
Ningudngod lang naman ni Luhan ang mukha niya sa shirt ko.

"Ang galing naman. Ginawa ba namang
pampunas!"

Humarap naman ako sa kanya.

"Yumuko ka," ani ko.

Yumuko naman siya.
Pinunasan ko naman ang mukha niya gamit 'tong laylayan ng shirt ko.

"Thank you, stupid piggy wife."
"Ano?!"

"Petee tayo na. Turuan mo ko kung paano
bubuksan 'tong buko," baling niya.
Aba tatakas pa talaga e.

"Kuya pihitin mo lang po ang lock niyan sa likod," saad naman ni Jared.
"Seriously, saan?"

Baliw na 'to. Kinuha ba naman ang buko at
hinanap pa talaga. Paniwalang-paniwala e.

"Wala naman ah."
"Under repair pa kasi ang isang 'yan. Check mo sa kabilang buko," ani ko.

Kinuha naman niya ang isang buko. Tiningnan naman niya ito.

"Oh diba wala? Uto-uto ka kasi."
"What?!"

Nagtago naman kaagad ako sa likod ni Peter.

"Ayoko na. Tampo na ako," isip-bata niyang sabi.
"Kuya wag na tampo. Bukas po papalagyan po natin yan ng de-susi ang buko na 'to. Huwag na poo sad," ani ni LhaiLai.

Tumawa naman kami.

"Tara na mga apo kakain na tayo."
"Ate Ring dinamihan mo po ba ang pritomg itlog? Baka kais ubusin na naman ni kuya."
"Gutom lang ako nun," sungit na sagot nitong isa.

Patulan ba naman ang bata. Matapos kaming kumain . Pinasyal kami nina Ring. Papunta kami ngayon sa isang ilog.

"Wag nalang kaya tayong pumunta. Ang init,"reklamo ni Luhan.
"Ang arte ha!"
"Ayoko na. Ang init nga."
"Edi maiwan ka dito!"
Nagkibit-balikat nalang kami.
"Yah! Wag niyo kong iwan!"
Bahala ka diyan sa buhay mo. Paano nalang kung magkaka-anak kami. Edi dadami din ang mga
maarte dito sa earth. Aba papaluin ko talaga sa pwet pagnagkataon!

"Ate maputik na po sa dulo. Umulan kasi kagabi."
"Okay lang Ring. Na-experienced ko na rin kasi 'yan sa hacienda ng lolo ko."
"May hacienda po kayo?So mayaman ka po?"
"Jared hindi ako mayaman. Studyante din kaya ako. Sa parents ko 'yun."

Hinintay naman namin 'yung mukong. Arteng-arte e.

"So where's the river?"
"Malayo pa! Hubarin mo sapatos mo!"
"Wae? Why?"
"Nakikita mo 'yun?"
"Wtf? It's that the river?"
"Tanga. Daan pa 'yan. Hubarin mo na sapatos mo. Magpa-paa tayo."
"What?! Ayoko!"
"Edi maiwan ka dito!"

"Heto na nga huhubarin ko na nga," aniya.
Padabog naman niyang kinuha ang top-sider shoes niya.
Nagsimula na nga kaming naglakad.

"Aish! Ppali!"
(Aish! Faster!)

Tinutulak-tulak naman niya ako.

"Ano ba ang gulo mo! Kita mo namang ang hirap maglakad e! Ano ba sabi mo?"

"Aniyo. Geunyangkka!"
(Wala. Just go!)

"Ano ba yang sinasabi mo?!"

"Geunyangkka. Ppali. Ppali!"
(Just go. Faster. Faster.)

Huminto naman ako.

"Ano ba napipiko na ako! Di kita maintindihan!"

"Tss pabo. I hate you," irap niya.
(Ts. Stupid. I hate you.)

Parang ewan naman siya. Hindi ko alam kung nagagalit ba siya o nagpapacute.

"Geunyang kaja."
(Lets just go.)

"Aish! Shireo!"
(I don't like it.)

Aba 'tong baliw na 'to bigla-bigla nalang
nagsasalita ng linggwahe niya!

"Ate anong nangyari kay kuya? Sinapian ba siya? Sabi kasi niya kanina sa'kin. Shiyo pali! Abuchikik!"

"Mali naman ang pagkakaulit mo e sabi niya. Chinikung kwela. Abuchikikik!"

"Papunta kana sa pagiging aswang Jared e!"

"YAH! PPALI!" tawag naman nitong unggoy.

"Yapali daw. Nabaliw na ata si kuya. "

"Ate sa susunod 'wag na nating isama si kuya. May saltik din kasi e," ani ni Peter.

"Kuyaaaaa! Lipa! Lipa!" sigaw ni Jared.

"Ha?" sabay naming sabi.

"Binaliktad ko lang yung ppali. Hehehehe ayosba?"

Loko din tong mga bata na 'to e.
Hay naku Luhan.