Duyduğum cümle en büyük korkumdu. Duyduğum cümle en büyük sonumdu..
Yalçınla aynı anda birbirimize döndük. İkimizde o gün o cümleyi en içten şekilde işitmiştik çünkü. Acının, ölümün kimsesizliğin cümlesini ikimzde derinden tatmıştık sanki...
"Belki bizimle ilgili değildir." demiştim yutkunurken.
"Anlarız şimdi." Yalçın hemşireye anonsların nereden yapıldığını sordu. Koşarak oraya gittiğimizde ise ortalıkta kimse yoktu.
"Yalçın. Bizimle ilgili değil demi. Yani bu hastanede onca insan var kesin birileri şaka yapıyordur demi."
"Sakin ol öğrenicez bebeğim. Şimdilik sadece eve gidelim olur mu?" Kafamı aşağı yukarı sallayıp Yalçın'ın elini tuttum. Evet bizimle alakalı değil.. Bizimle alakası yok...
Çiğdem
Eve geçer geçmez Buse yatağının icine girmişti. Yalçinda yanina. Sarpla bir şeyle atıştırıp Televizyonun önüne kurulmuştuk.
"Yalçın bizle alakalı değil dedi ama duvardaki yazı sonra bu noluyo ya."
"Bilmiyorum aşkım ama bencede bizle alakalı değil sen kafana takma böyle şeyleri bitanem. "
"Ben değilde sanki Buse biraz fazla ciddiye aldı bu durumu.Anasını satayım niye ekşınsız günümüz yok ya."
"Aaa aşkım monoton bi hayatı kim ister ben seninle her türlü ekşına varım."
"Oyy ben seni yerim yerim. "
Sevgi gosterisinden sonra televizyona dalmıştık.
Beni uyandıran Ulaştı.
"Lan kalksaniza gec kaliyoz."
Sarpla kalkıp etrafimiza bakmıştık. Herkes hazırdı bizde hazirlanmis sonrada çıkmıştık.
Suratlar asıktı. Dur ben bi halledeyim.
"Yaa ben şeyi evde unuttum. Nasıl unuturum?"
"Neyi unuttun?"
"Ruhumu ya koltukta kaldı o uyuyodu en son."
Hepsi gülmeye başlamıştı. Bunun 5 saniye sürmesi guldukleri gerçeğini değiştirmez.
Ulaşı sinifa gönderip derse girmiştik.
Gözlerimi açarken duyduğum tek şey fazla gürültülü kahkaha sesleriydi. Biri saçımı okşuyodu. Etrafıma bakınca hatırlamıştım. Hoca trigonometri anlatıyodu bende ortamda kalabalık yapmamak için uyumuştum.
-"Günaydın Hanımefendi."
-"Günaydın hocam."
Ve sınıf yine gülüyodu.
"Terbiyesizliği Bırak da dersi dinle sınava siz gireceksiniz."
"Hocam estağfirullah ne Terbiyesizliği. Benim olayım dikkat dağıtmamak. Mesela siz anlatıyonuz ama Ben anlamıyom sonra anlamayınca tam önde ki arkadaşa bulaşıyom sonra o artık beni dinlediği için sizi dinlememiş oluyo."
"Yeter Çiğdem tamam uyu sen."
"Yess be işte bu."
Kafamı sıraya koyunca Sarp beni yavaşça kaldırıp başımı omzuna koydu.
"Benim omzum varken aa darılıyorum ama."
Gülüşüp gözlerimi kapattım. Gözüm kapalıyken Busenin sinüs le cosinüsle kurduğu denlklmler dönüyodu..
Güzel bi şekerlemeden sonra Tenefüste bahçeye çıkıyoduk. Merdivenden inerken telefonum çalmıştı. Sarp ve bakışları altında açtım.
"Çiğdem"
"Evet?"
"Benim size bir şey söylemem lazım Ulaş bugün okul çıkışı bi şirkete gidicek reklam şirketi.
Engellemeniz lazım. O Adam patron tehlikeli."
"Bi dk ya Ulaşın reklam şirketiyle ne işi var."
"Patronu Ulaşı reklam yüzü yapmaya ikna etti. O adam içinize girmeye çalışıyo. Kendi kulaklarımla duydum."
