LOVE,POSESSION AND OBSESSION (completed)

CHAPTER 26

(A/N: Pasensya na po sa wrong grammar and spelling)
--

Recap: " I froze when i heard his voice... His here!!

"Next time be careful sweetheart...I don't want you to get hurt...kukunin pa kita" He whisper to me, na sobra akong sinalakay ng kaba at takot na naging dahilan ng pagkawala ko ng malay. And I don't know what happend next.

***
-CLOUDE

Where am I? Bakit sobrang dilim ng paligid na kahit ano ay wala akong makita ni kunting liwanag ay wala akong maaninag? What the hell is going on?! Can someone tell me?!

Agad akong sinalakay ng kaba at takot. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko na parang lalabas na ito sa dibdib ko at nagsisimula na din akong pagpawisan.

Sinubukan kung gumalaw ngunit...ayaw kumilos ng katawan ko at pakiramdam ko'y sobrang bigat nito na para bang merong sementong nakapatong dito.

'Bakit?! A-ano ito? Anong nangyayari sakin?...Please..Please.. God please..What is happening to me?! Where am I?!' Takot na takot na ako sa mga oras na ito. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ako makagalaw at wala din akong makita sa sobrang dilim ng lugar kung nasaan ako ngayon.

I tried to scream. Scream for help that maybe somewhere, someone out there will going to hear and help me get out of this place. Pero kahit anong gawin kung pagsigaw ay wala...wala kahit na anong ingay o boses na lumalabas sa bibig ko.

'No...no...no..please..no!'

I scream again and again and again. But still nothing.. Wala parin akong boses. Mas lalo akong napaiyak dahil dito. Ang kunting pag-asa na meron ako na wala pa. Bakit?!! Arrrrgh!!!

'Somebody please...help me!..Chase! Where...where are you?!.."Paulit ulit kung pakiusap gamit ang aking isipan. I don't want to die in here..

Wala akong magawa ngayon kundi ang umiyak lang ng umiyak. Is this my end? Hanggang dito nalang ba talaga ako? Ito na ba talaga ang katapusan ng lahat? Is this-- No! No! No! No! I can't give up now! I need to get out of here!!

I tried to move my body again. Pero ganun pa din ayaw pa ding kumilos nito.

'Arrrgh!! Damnit! Move!!' Galit kung sigaw sa aking isipan habang nagpupumilit pading gumalaw.

'CHASE!! BABE! SOMEBODY PLEASE!! I'm begging you! Help me!'

Bigla akong napako sa aking kinahihigaan ng bigla akong may marinig na ingay. Mga yabag na papunta sakin. Halos kapusin ako ng hininga at parang tumigil saglit sa pagtibok ang puso ko ng marining ang boses na yun.. That voice.. It's him!

'No...no..no! This can't be happening! No!'

"I'm coming for you sweetheart...hahaha! I'm coming to get you..no one can stop me now" He said. NO!

I need to get out of here!

Kahit sobrang hirap ay pinilit kung igalaw ang mga paa at kamay ko. Lahat ng lakas na natitira sa katawan ko ay ginamit ko na makaalis lang sa lugar na ito. Kailangan kung makaalis!

"Sweetheart" Malapit na siya!!

'Come on! Move!!' I scream to myself and finally! I can move my body now. Hingal na hingal ako pagkatapos at pakiramdam ko'y ano mang oras ay mawawalan na ako ng malay. Pero hindi ako susuko ngayon. Ngayon pat makakaalis na ako sa lugar na ito.

Hirap mang tumayo at ilang ulit man akong natumba ay nagpatuloy padin akong naglakad papunta sa kung saan na hindi ko alam. Wala akong makita sa sobrang dilim ng paligid ko.

'Ugh!' Pipi kung daing ng bigla nalang akong matumba. Sinubukan kung tumayo ngunit ayaw na ng katawan ko. Wala na akong lakas na natitira pa. Nahihirapan na din akong huminga at nararamdaman kung malapit na din akong mawalan ng malay.

No...no...Chase!..please----

"Got cha!" He suddenly grab my arm and drag me back.

Nooooooooo!!!!

*****
Humihingal akong napabangon bigla na naging dahilan ng panandaliang pagsakit at pagdilim ng paningin ko. Agad din naman itong nawala ng pumikit ako. Sobra akong nanginginig at pinagpapawisan sa mga oras na ito. Iginala ko ang paningin ko at medjo nawala ng kunti ang takot at kaba ko ng mapagtantong nasa loob ako ng hospital ngayon.

I tried to calm myself by hugging my knees and rocking myself back and forth.

"It was just a dream..panaginip lang yun Cloude" Pagpapakalma ko sa aking sarili.

Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto kung nasaan ako ngayon at iniluwa nito ang natataranta at kinakabahan na si Chase. Patakbo nya akong niyakap ng mahigpit na agad ko namang tinugon. I cried in his arms.

"Please don't scare me again baby. Hindi mo alam kung panu ako/kami nag-alala sayo. God i don't know what am I going to do if I lost you. I can't lose you baby..I can't" Umiiyak na sabi ni Chase sakin habang paulit-ulit akong hinahalikan sa aking ulo.

"Thank God your okay" He added.

"I'm s-so...sorry.." I cried

"No..no..hush now love..everything is okay..you are safe now.. I love you.. I love you.. I'm here baby.. no one will going to hurt you" He said.

After that Chase and I cuddle hanggang sa makatulog ulit ako. This time magandang panaginip na ang napaginipan ko because Chase is here beside me.

**
Si Matt, Sarah at Ako ay kasalukuyang kumakain ng popcorn ngayon habang nanunuod kami ng 13 reasons why dito sa loob ng kwarto ko. Bukas pa daw ako pwedeng lumabas ng hospital sabi ni Chase.

Magkatabi kaming tatlo sa kama ko. Si Chase naman ay pinauwi ko muna. Pahirapan pa nga dahil ayaw nya akong iwan dito. Gusto nya ay nasa tabi ko sya lagi. Mabuti nalang din at dumating si Sarah at Matt kaya napapayag namin sya. I know wala pa syang tulog mag mula pa kahapun. I can see tha dark circles and bags under his eyes. At mukha din syang pagod na pagod. Haixt.

Kakaalis lang din ni Austin at Zack. Silang dalawa ang nakakita at nagdala sakin dito sa hospital. And I'm very thankful to the both of them. Kung hindi dahil sa kanila ay baka kung napanu na ako ngayon.

I badly want to tell them about him pero lagi akong inuunahan ng takot at kaba.

I badly want to tell them what happend yesterday right before i pass out. But i can't! Hindi pa ngayon. Not now..

I'm sorry everyone..