LOVE,POSESSION AND OBSESSION (completed)

CHAPTER 34

A/N: I'm back again! So alam nyo na.. haha! Anyway this chapter is dedicated to;

Jeynic_lopez

(salamat sa suporta! :* )

******

-CLOUDE

Tahimik lang akong nakaupo habang yakap yakap ko ang aking mga tuhod dito sa labas ng kwarto ni Zack dito sa loob hospital. Andito kami ngayon lahat sa labas. Si Ford, Austin, Sarah, Matt , ako at si Chase. Katabi kong nakaupo si Sarah at Matt, habang nasa harapan naman namin si Ford at Chase while si Austin naman ay maykausap sa phone. Nakatayo sya ngayon at nakatalikod sa amin.

Nang malaman ni Sarah and Matt ang nangyari ay agad silang pumunta dito sa hospital and they also keep on asking anu nga ba daw ang nangayari but I refuse to say anything. Ayoko munang magsalita dahil baka umiyak na naman ulit ako. At ipinagpapasalamat ko naman na naintindihan nila ako. Ang gusto ko lang munang gawin ngayon ay ang magpahinga. Sobrang pagod na pagod ngayon ang katawan ko. I'm tired physically, emotionally and mentally.

Tapos ng magamot si Chase. Aside sa mga bruises, cuts and a broken nose ay wala ng pinsala sa kanya. While Zack he needs to have a minor operation. But the doctor assured as that he is okay. At ngayon nga ay napapahinga na sya sa kanyang private room.

Napapansin ko ang mga tingin na ibinibigay ni Chase sakin. I know he badly want to talk to me but I choose to ignore it. Galit parin ako sa kanya at sa ngayon ayoko pa muna syang makausap. Just not now!

"Yes po Tito. He's fine now wala naman pong grabeng naging pinsala sa kanya... actually nailipat na po namin sya sa isang private room and right now he's resting....yes!....yes...he is also fine....uhuh...No!no....everything is fine,they just got a little missunderstanding Tito....Yes po I understand...ok...sige po...ako na pong bahala...ok po...bye tito" Sabi ni Austin sa papa ni Zack. Pagkatapos ng naging tawag nila ay hinarap nya kami. Nakakunot ang kanyang noo and his jaw clench. I know his mad right now.

"What the hell man! What was that all about!? Huh! Kung hindi pa kami dumating ay baka nagpatayan na kayong dalawa or worst baka na patay mo na si Zack!! What the fvck is wrong with you!? Bakit lagi nalang kayo nag-aaway na dalawa!? Magkakaibigan tayo! We were bestfriends man! Hindi dapat tayo nag aaway away!! Fvck! This is just bullsh*t!! You better fix this!" Galit na sabi ni Austin kay Chase.

We all stay quite.

Napahilamos nalang ng mukha si Austin. "Anu ba kasi ang nangyari huh? Chase.....Cloude?" I flinch when I heard my name. Nagtatanong ang kanyang mga matang nakatingin sakin. Ayoko kung magsalita kaya naman umiling ako sa kanya.

Please ...

"Bullsh*t!!" Galit nyang sabi sabay walk out. I'm sorry Austin .. Sumunod naman sa kanya si Matt na ipinagtataka ko ngunit isinawalang bahala ko nalang. Mas may importante pang dapat isipin kaysa dun.

"Whatever is it man, I think you better need to talk about it at ayusin ang dapat na ayusin... at mas makabubuti sigurong pag-usapan ninyong dalawa yan ni Cloude..." Ford said to Chase pagkatapos ay tinapik nya ito sa balikat. Tinignan nya si Sarah "Let's go...iwan na muna natin silang dalawa. They need to talk" He added.

Nag-alalang tumingin sakin si Sarah. "You okay? ...andito lang kami ni Matt if you need us hmm?...sa labas lang kami" She kiss my forehead then tumayo na sya at umalis na silang dalawa ni Ford. Kaya kami nalang ni Chase ang naiwan ngayon.

Hindi ko sya tinignan. I heard him sigh at narinig ko ang pagtayo nya at naramdam ko ang pagtabi nya sakin. But still hindi ko parin sya tinitignan.

"I'm sorry ...I'm so sorry" Pambabasag nya sa katahimikang bumabalot samin ngayon.

"I know nasaktan kita but...hindi ko naman intensyon na gawin sayo yun... I badly want to hurt myself knowing na ako ang dahilan kung bakit ka nasasaktan at kung bakit ka umiiyak ngayon...I'm so sorry baby...I'm sorry If I hurted you and Zack... Hindi ko lang kasi mapigilan ang sarili ko knowing that he might take you away from me! Knowing na kaya ka nyang kunin mula sakin...at alam mong hindi ko hahayan na mangyari yun. I can't lose you.." Hindi parin ako nagsasalita.

"Yung nakita mo sa loob ng opisina ko.... It's nothing baby. Pumunta kami sa site kung saan tinatayo yung bagong project namin. She is one of my partners sa project na yun. She accidentally slipped at napunta sya sa putikan kaya naman tinulungan ko sya kaya nadumihan din ang damit ko. She had a flight nahahabulin after namin dun sa site kaya I offer her na she can take a shower in the office after me ofcourse and that's what you saw..I promise you walang namamagitan samin ni Tally, she is married now and she's actually pregnant with their third child ng asawa nya.. Yes! She maybe my first love but YOU is my last and my forever.. I never loved her the way I love you now... And I'm so sorry kung naging distant at busy man ako nitong mga nakaraang araw... I'm so sorry kung nasaktan kita...just promise me baby please na you won't leave me" Puno ng emosyong sabi ni Chase sakin.

Hindi ko napigilan ang sarili kung umiyak ng marinig ang mga sinabi nya. Gusto kung sabihin sa kanya na okay na...pinapatawad na kita pero bakit...bakit may parte sa sarili ko na hindi parin okay. Hindi ko alam ang gagawin ko.

Naramdaman ko ang pagyakap sakin ni Chase at dun ako mas lalong napaiyak sa mga bisig nya. "Shhh...shhh...I love you baby... and I'm so sorry for hurting you" He said then he kiss my head.

Mga ilang minuto din ang tinagal bago ako tumigil sa pag-iyak. Humiwalay ako ng yakap sa kanya at tinignan sya ng malungkot.

I'm so sorry Chase...but I think I need this.

"I'm sorry ...p-pero kailangan muna nating mag...maghiwalay ngayon Chase.. I'm s-so sorry...I'm sorry! Mahal na mahal kita Chase pero...pero ngayon gusto ko munang mapag-isa...s-sana maintindihan mo...I'm s-sorry" Umiiyak kung sabi sa kanya.

Nakita ko ang pagkagulat, takot at lalong lalo na ang sakit sa kanyang mga mata.

"W-wow...I....-- you..your b-breaking up with me?....I--" Nakita ko ang pagtulo ng kanyang mga luha at pilit nya itong pinipigilan .

I'm sorry.

"I....I...okay!! Fine! I u-undestand...I ..FVCK!!!" He said at nagmamadaling umalis at na iwan akong mag-isang umiiyak.