KUZEN.

Haydar.

Uzun bir aradan sonra beeen. -Yaklaşık 2 hafta.- Cidden hepinizi çok özledim. Bu hafta mesajlarınızın hepsine bakmayı düşünüyorum. Bu yeni bölüm benim en beğenmediğim bölüm olarak kayda geçsin. Cidden, yazmayı unutmuşum resmen, kalemle deftere bile tip tip baktım. O kadar bekledikten sonra, çok güzel bir bölüm olmadığı için üzgünüm. Yazarken çok zorlandım. Bi ara oturup sıra gecesi yapıp 'lelelelellele' bile çekicektim, o kadar çaresizim.

Neyse daha fazla uzatmayayım, yorumlarınızı görmek istiyorum.

Multimedya'da Sofia var.

Bölüm 'Zülüş'e gelsin :)

Bölüm Şarkısı: The Cab- La La

“Şu ışığı kapatacak mısın ya? Yarın okula gidiyorumun neresini anlamıyorsun?”

“Kapatamam kitap okuyorum. Çok beğenmiyorsan küvet de uyu.”

“Buranın eski odam olduğunu hatırlatmama gerek var mı?”

“Eskilere girersek çıkamayız. Sonuçta Sofia’da eski sevgilindi.”

Ofladı.

“Ben bir şey demiyorum.”

“Hıı.”

Kendi kendime piç smile yaptım ve Yakut Kırmızı’yı okumaya devam ettim. Kendimi kaptırdığım sırada aklıma bir şey geldi.

“Zach?”

“Ne var?”

“Yakut Kırmızı’yı okudun mu?”

“Film değil miydi ya o?”

Gözlerimi devirdim ve kitabı kaldırdım.

“Filmi de var ama ben okudun mu diye soruyorum.”

“Hayır. Filmini izledim.”

“Klasik Zach hareketleri…” diye mırıldandım.

“Bir şey mi dedin?”

“Kitabını da oku bence. Okuman için verebilirim.”

“ sana da ondan” dedi ve yana döndü.

Yarım saat daha okuduktan sonra yavaşça sızmaya başlamıştım.

Kitabı komidinin üzerine koyup ışığı kapatacakken birden acayip susadığımı fark ettim.

Zach’i uyandırmamak için parmak ucunda kapıya yürüdüm ve merdivenlerden de parmak ucunda indim.

Mutfağın ışığını açık görünce tövbest oldum ama sonra açık bırakmışızdır yeaa modunda kapıya yaklaşırken bir ses duyunca 2 gulhü bir elham moduna girdim.

Parmak ucunda indiğim merdivenleri resmen depar atarak çıktım ve Zach’i dürttüm.

“Zach! Kalk Çabuk!”

“DEPREM!” diye bağırıp dikilince tbe allam çk tbe, diyerek imana gelmeyi düşünmedim değil.

“Ne, depremi lan? Deprem falan yok!”

“Niye uyandırdın o zaman?”

“Evde hırsız var.” Dedim fısıldayarak.

“Ne?”

“Valla. Aşağıda ışık yanıyordu, bir de konuşmalar falan duydum.”

“Rüya görmüşsün. Yat hadi.”