Way Back Into Love

TWELVE

<12>

<Samantha's POV>

I got inside our classroom, medyo late ako nakarating dahil nahimbing ang tulog ako dahil na rin siguro sa kaka-iyak ko kagabi. Naupo sa aking upuan habang malayo ang tingin sa labas. I kept thinking about what is happening to my life.

Tama ba tong ginagawa ko? Medyo nakonsyensya ako but nasimulan ko na mahirap na atrasan, and for once I want to stand by my decisions. I kept thinking of the possibility nab aka mahulog ako ulit at saktan naman ako.Sa sobrang inis ko nasipa ko yung upuan sa harap ko.

"oi! Maaga pa para pumatay ng upuan! Haha." Pumasok naman si James saka naupo sa tabi ko. He offered me a choco mucho, kinuha ko ito saka sinimulang kainin. I feel a little better.

" gusto mo ikaw na lang patayin ko?" walang emosyon kong sagot sabay tutok sakanya ng ballpen na nasa kamay ko.

" kalma lang! Ito naman, panalo ang team natin brad! kamusta nga pala weekends mo?" i grinned at him, nakipag-pustahan din naman kasi kaming dalawa kay Jas noong match ng FCB at England.

" I know. Ikaw na bahalang sumingil sakanya. ayun same as always, walang ganap. Ikaw ba?" 500 kasi ang pinusta naming dalawa, si Jas naman 1k.

" okay, ibibigay ko na lang sayo ang share mo. wow ha! Ang interesting ng weekend mo! Sobra! Pero seryoso nga bakit mukhang badtrip ka naman? " sarcastic na sabi nito.

"manahimik ka nga, tsaka may kademonyohan lang naman akong ginawa and FYI mas interesting pa ngayon ang buhay ko! Mwahaha! Hindi ako badtrip! " sarcastic ko ring sabat sabay tawa na parang pang kontrabida.

"ano nanaman yan? Wag mo sabihing naglaslas ka nanaman?" agad niyang kinuha ang right arm ko at tiningnan. I laughed at him, masyado siyang praning.

"ugok! Di noh! Kukwento ko pag nakarating na yung dalawang babae." Meaning sina Jane at Eliz, kahit kelan talaga ang kupad nung mga yun, sabagay maaga pa naman.

" sobrang saya ko kahapon kasi nakadate ko siya." Pagkukwento ni James. I guess shes talking about Allison iyong girlfriend niya na hindi parin naming kilala in person. I rolled my eyes at him, sumimangot naman siya.

"talaga? Sino ba kasi yang babaeng yan at hindi mo pa pinapakilala samin ha?!" totoo naman eh, mag t-three months na ata sila pero di parin namin kilala kung sino siya.

"darating rin ang panahon at ipakikilala ko rin siya, just not now. Basta ang importante masaya kami sa ngayon."

"ahhh so pag nakita namin siya di kayo magiging masaya ganun?" hindi ko tlga magets si James, its like he's still guilty for what he did to me. Naka move-on na din nanaman ako eh, I can bear the pain now, hindi naman mawawala sakin na mainis sa kanya paminsan minsan, but then I'd rather lose them than lose him.

"Hindi naman sa ganun. Im just waiting for the right time. Tsaka taga Watsons siya eh." Watsons? Napa-iling ako, I felt something. Hindi ko lang alam kung ano iyon pero parang masama ang kutob ko. Pinagkibit balikat ko na lang ito.

"Fine, whatever you say. By the way, alam mo bang ang pinagtitripan ko ngayon ay nag-aaral din sa watsons?" i grinned at him, naningkit ang mga mata niya sakin. I grinned wider.

" Blue Samantha Villareal, ano nanaman ang ginagawa mo? Bakit pakiramdam ko ay may masama kang binabalak?" natawa ako sa sinabi niya, he does that lalo nap ag alam niyang may kagagahan akong ginagawa, he mentions my whole name saka titigan ako na para bang hahatulan niya ako ng kamatayan.