Way Back Into Love

TWENTY NINE

29
Samantha's POV

When our plane landed iisa lang ang nasa isip ko. Oras na para harapin ang dapat kong harapin. " Welcome back Samantha." Mahinang bati ko sa sarili ko. Im finally,really,really back.

" Anata wa nani o matteimasu ka? Ikou! Watashi wa mada nemui! " parang batang reklamo ni Hiro kaya naman tumayo na kami at bumaba na sa plane. Sobrang nanibago ako sa panahon dahil sobrang init. (what are you waiting for? Let's go! I'm still sleepy!)

"why is your contry so hot?" reklamo niya ulit. Umiling lang ako at naglakad.

" hey! Lets get our luggage grab a cart. And please speak in English. " Tinulak ko siya at ginawa naman niya ang utos ko. Dalawang maleta ang akin at isa sa sakanya. Nang makuha na namin ang mga gamit namin ay lumabas na kami.

" SAM! SAMANTHA!"

"UWAAA!!! SAMMYYYY OVER HERE!!!!" Pinagtitinginan tuloy kaming dalawa ng mga tao dahil sa sigaw nila Eliz at Jane may banner pa silang dala na nakasulat ang pangalan ko. Agad kaming lumapit at niyakap ako nilang dalawa.

" teka lang mga teh! Maka yakap parang walang bukas!" kumalas naman sila sa pagkakayakap at nag simulang humikbi.

"hoy! Mga timang! Anyare? Bakit kayo umiiyak? Huh?" nagtatakang tanong ko, kinuhit naman ako ni Hiro na kanina pa gulong gulo sa nangyayari.

" Naze karera wa naite iru nodesu ka? Karera wa anata ga au toki, itsumo sōdesu ka?" tanong ni Hiro, I glared at him sabi ko mag English eh! " kindda. Wait I'll talk to them." Hinila ko silang dalawa at pinaupo sa malapit na bench.

"hoy! Anong nangyayari sa inyo? Wag na nga kayong umiyak. Andito na ako oh dapat Masaya kayo. Ang papangit niyo tingnan na umiiyak eh." Nilabas ko ang panyo ko at pinunasan ang luha nilang dalawa. Then I realized, I never really changed, ako parin yung babaeng tigpunas ng luha ng mga taong mahalaga sakin.

"a-akala kasi namin... akala namin na hindi mo na kami babalikan, sobrang tagal mong nawala eh.Kaya eto naiiyak kami dahil binalikan mo kami. We missed you Sam!" tumayo sila at niyakap ako.

" I know. Im sorry. Im really sorry. Don't worry hindi na ako aalis. I'll stay." Tila nanalo naman sila sa lotto nung sinabi ko yun dahil nagtutuwa silang tumatalon at nagtitili.

"ehem. So, Im still here." Biglang singit ni Hiro. Muntik ko nang kalimutan na andito pala tong isang to.

"Sam? Sino siya?" turo ni Jane. Lumapit naman si Hiro at bumulong sakin.

" she's cute. I like her." Saka kimindat. Pinalo ko naman ang braso niya.

" shes out of your league, both of them has boyfriends already." Pabulong ko ring sagot.

"hoy! Ano yan! Sino ba siya Sam?! Don't tell me..." napatakip ng bibig si Eliz at Jane. Para silang kambal lahat parehas ang galaw at pag-iisip.

" Im Tanaka Hiro. Samantha's boyfriend. Im here to do something important with her." Pagpapakilala niya then he looped his arms around my waist and placed his chin on my shoulders, clearly he's being flirty again. Mas lalong nanlaki ang mata nung dalawa.

" Sam... Magpapakasal na ba kayo?" naiiyak na tanong ni Eliz

" Sam... Ano yung something important? Kasal na ba kayo?" parang nawawala sa sariling tanong ni Jane.

" what? No! im not married to him! And please, talk in English when he's with me. He cant understand much Filipino. Okay? I'll tell you guys later why he's here. Lets go home first, I missed our house and my family."