Chapter Seven

362 35 2
                                    

CHAPTER SEVEN

"AKO naman! Ikaw na lang lagi ang nag-aabot ng tubig at towel kay Yael!" sabi ng isang babae sa bleachers ng soccer field. Inaagaw pa nito kay Jane Jaime ang tuwalya at bote ng tubig.

"Pero sa akin sanay si Yael!" kastigo ni Jane, "Ako pati ang number one fan niya. You know why? Rookie pa lang si Yael, sinusuportahan ko na siya." Pilit inilalayo ni Jane ang bote ng tubig at tuwalya.

Bumuga ng hangin si Rhian. Ilang pulgada lang ang layo niya mula sa mga cheerleading squad ni Yael De Jesus. Prente siyang nakaupo sa bleachers at tinatanaw sa soccer field ang soccer practice ng varsity players.

Inagaw ni Yael ang bola mula sa kalaban, tinaasan nito ang depensa habang sinisipa ang bola papunta sa goal. Nakita ni Yael na open ang kakampi nito at dahil bantay sarado, pinasa ni Yael sa kakampi ang bola. His ally kicked the ball...GOAL! Nagpito si Coach Sevilla at binigyan ng puntos ang team ni Yael.

Tumatagaktak ang pawis ng binata. Namumula ang mukha nito sa matinding pagod. Lumingon si Yael sa bleachers at pinasadahan ng tingin ang mga audience hanggang sa magtama ang paningin nila ni Rhian.

Nahagit ni Rhian ang kaniyang hininga matapos ngumiti ang binata sa kaniya. Matapos ay binalik na nito ang attention sa Coach na nagsasalita sa harap ng team

"Ngumiti siya sa akin!" sigaw ni Jane Jaime, "Oh, my God! Ngumiti sa akin si Yael!"

Bumagsak ang balikat ni Rhian at pinanlisikan ng mata si Jane. Narito siya ngayon sa bleachers para kolektahin ang bayad ni Yael. Pramis. Iyon lang talaga ang sadya ni Rhian. Wala nang iba. Wala siyang intention na panoorin ang practice ni Yael. Wala talaga. Reliable narrator ako.

Pumito na si Coach Sevilla. Tuloy na ang game. Awtomatikong itinuon ni Rhian Strauss ang attention kay Gold Foot. There he was! Kicking and instructing his team mates what to do. Rhian sighed dreamily.

Pinasa kay Yael ang bola! Ngunit tatlo ang bantay sa binata. Inipit ni Yael ang bola sa mga paa sabay talon upang iwasan ang mga paa ng bantay. Then, he was on the move again! He ran and ran until he kicked...GOAL!

"GOLD FOOT!" sigaw ng mga babae sa tabi niya, "Ang galing mo talaga!"

Rhian snorted. Baliw na baliw si Jane! Sino ba siya? Kung makapunas ng pawis at magbigay ng tubig kay Yael, hindi na nahiya! Aba! Kung iniisip mo na nagseselos si Rhian, nagkakamali ka. Pramis. Hindi siya nagseselos. Not one bit. Wala talaga. Maniwala ka. Reliable narrator ako.

Lumingon si Rhian sa kanan at nakita niya si Jordan, naglalakad. Mukhang kakatapos lang ng P.E. nito. Babad ang mata nito sa librong binabasa, Quantum Enigma, sabi ng bookcover. Ibinuka ni Rhian ang bibig, kukunin sana ang attention ni Jordan. Pero minabuti na lang niyang itikum ang bibig. Hahaba ang usapan nila ni Jordan. Hindi niya mapapanood ang practice game ni Yael. Hinayaan niya si Jordan na dumaan sa harap niya.

Sandaling tumigil si Rhian at tinignan ang likod ni Jordan. Hindi siya papansinin ng nerdy crush niya kung hindi niya ito tatawagin. Gano'n naman palagi.

Tinuon ni Rhian ang tingin sa nangingibaw na player sa soccer field. Nakikita na niya noon ang hindi pa malinaw sa kaniya. Yael was more interesting than Jordan's witty books.

"Ayan na! Ayan na!" remark ni Jane, "Malapit na ang water break." Hinahanda na nito ang bote ng tubig at tuwalya.

Rhian folded her arms. Yumuko siya sa bleachers. Sa ibaba ng bleachers, tumatalon sa damuhan ang apat na bullfrog. Eww! Para silang Feng Shui Frog na may kagat na barya. Kadiri. Tiyak na titili sina Jane kapag...

Rhian StraussTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon