Jednak nagle ktoś chwycił za jego rękę. Kiedy chłopak się obrócił zauważył że był to zapłakany Bartek:
Michał - Bartek?
Bartek - Michał... j-ja... przepraszam!
Bartek mocno wtulił się w Michała:
Bartek - Przepraszam że muszę być takim upartym dupkiem!
Michał - Ale to przecież była moja wina...
Bartek - Zamknij się! To wszystko moja wina! Powinienem Ci przedstawić Ole i na odwrót. Tak samo jak powiedzieć jej że osobą którą kocham jesteś Ty i nic tego nie zmieni! Więc... proszę wybacz mi!
Michał - Bartek...
Bartek - Powiedz że nie jesteś na mnie zły!
Michał - Kocham Cię i nic tego nie zmieni.
Kiedy chłopcy lekko ochłonęli i usiedli na schodach:
Bartek - Tęskniłem za tobą... Całą moją wycieczkę myślałem o Tobie.
Michał - Miałem tak samo.
Bartek - Nie mogłem spać bez Ciebie.
Michał - Dla mnie jedynym wyjściem żebym mógł w ogóle zamknąć oczy było spanie u Ciebie...
Bartek - Wiem...
Michał - Skąd?
Bartek - Kiedy wróciłem do domu i się położyłem łóżko pachniało jak Ty.
Bartek wtulił się w Michała i zamknął oczy:
Michał - Obiecajmy sobie coś.
Bartek - Co takiego?
Michał - Że nigdy już się nie rozstaniemy.
Bartek - Postaram się. I czy...
Michał - Tak?
Bartek - Możemy spać razem w piątki i soboty?
Michał - Pewnie!
Bartek - Kocham Cię.
Michał - Ja Ciebie też.
CZYTASZ
Zauważ mnie Senpai! [YAOI]
Short StoryChłopak o imieniu Bartek jest uczniem pierwszej klasy liceum. Michał jest przewodniczącym jego klasy. Obaj chłopcy chodzą do tej samej klasy ale nigdy ze sobą nie gadali. Do momentu kiedy odbyła się pierwsza wycieczka szkolna na 3 dni. Chłopcy musie...