hayalime inanıyorum |cnblue

Ya Sahneye Atlarsa?

Bugün hayatımın değişeceği gün.Hani filmlerde bir son varsa yazılan onu siler baştan yazarım denilen meşhur sözün gerçekleşeceği gün.Çünkü...

"Çünkü, biz bugün Cnblue konserine gidiyoruz!" diye şakıdık Esin'le birlikte.

"Biz de gelmek isterdik."

"Aman, siz ikiniz gelmeyin zaten." diyerek Elif ve Selin'e lafı bir güzel yapıştırdım. "Sahneye atlamama engel olursunuz siz."

Konsere hazırlanmak için ayaklandım.Arkamdan ergen topluluğunun yüksek seslerini duyuyordum.Elif ve Selin sahneye atlama düşünceme inanamazken Esin aksiyon arıyor ve fotoğrafımı çekeceğini söylüyordu.

Arkadaşlarımın muhabbeti bile bu kadar salakken sahneye atlayamayacağımı düşünmüyorsunuz herhalde?

♡♡♡

Eve gittiğimde ne yapacağımı bilemedim.Yıllardır olması için dua ettiğim konser birkaç saat sonra gerçekleşecekti.Bundan güzel ne olabilirdi ki?

Peki ya konserden sonra? Olamaz! Konser bitecek ben evime onlarda otel odasına dönecek ve sonrasında Kore'ye gitmek için uçağa binecekler. Bunu kabul edemem! Kesinlikle sonrasını unutmalıyım ve anın tadını çıkarmalıyım. Sonuçta konser çıkışında kalp krizinden ölebilirim ya da şebeklerimden biri gelip bana çıkma teklifi de edebilir.

Ah, en iyisi hayal gücünü fazla zorlamamak.

Düşüncelerimden sıyrıldığımda beni şirin gösterecek bir şeyler aramaya başladım.Çiçekli, pembe, diz hizasında elbise giydim.Saçıma abartısız bukleler yaptım ve fondotenle oldukça koyu olan ten rengimi açmaya çalıştım.Min hyuk benden gözünü alamayacak.Tabi görebilirse! Neden hep sahnenin arkasında ki?!

Aman, ne saçmalıyorum ben?! Beynim heyecandan eror veriyor.

Esin~♡

Konser alanına vardığımda ortalık Boice kaynıyordu.Bu kadar çok Boice olacağını tahmin etmemiştim.Kesin sahneye atlamak, Cnblue'ya sarılmak isteyen tek kız Sıla değildi, diye düşünürken bizimki geldi.Vay canına, onu hiç bu kadar bakımlı görmemiştim.

"Rüya gibi.Cnblue konserine geldik!" diye bağırarak bana koşmaya başladı.

"Diğer kızlar gibi davranırsan Cnblue seni fark etmez.Sakin ol biraz." diyerek durdurmaya çalıştım.Zıplıyor, koşuyor ve çığırıyordu.Sesi kulaklarımı tırmalıyordu.Bu gidişle Cnblue'yu sadece izleyebileceğim.

♡♡♡

Birkaç saat sonra kapı açıldı ve içeri doluşmaya başladık.Bir süre sonra tüm ışıltısıyla Cnblue geldi.Türkçe konuşmaya çalıştılar.Fakat beceremeyince Korece'ye döndüler.Ayy, Sıla sizin Şienbulu diyen dilinizi mıncırsın!

Konsere I'm a Loner ile başladılar.Arkada ise çıkış fotoğrafları vardı. Jong hyun permalı, Jung shin yalnız Kızılderili, Min hyuk tek gözü gözüken moda ikonu, Yong hwa desen diliyle zoru çok...Ah, ne güzeldi o günler! Ne çabuk büyüdünüz yahu!

Check it one, two, three...

Konser başladığından beri romantik film izleyen kızlar gibi burnumu çekip duruyordum.Abartmış olacağım ki Esin kendime geleyim diye kafama vurdu ve inanılmaz bir şekilde kendime geldim, oynamaya başladım. Sonuçta böyle bir konser duygulanarak geçmezdi, değil mi? Ah, evet sesim Yong hwa'nın sesini bastırıyor olabilir.Ama ne yapayım, ani duygu değişimlerime karşı koyamıyorum Yongie!

I'm a Loner bittikten sonra Coffee Shop çalmaya başladı.Yong'un enerjisine hastayım.Şu deli oğlanın sahnede zıplamasına bakın, sahneyi çökertecek! Jung shin ve Jong hyun da katıldığına göre sahnenin akıbeti iyi değil.Bir Hyukkie kaldı ciddiyetle enstrümanını çalan.

Ve sonunda favori şarkım I'm Sorry! Jong hyun'ın gitar çalışına bak, kafasına çıkartıyor gitarı alem çocuk!

Şarkının güzelliğine kapılıp kafamı mı sallasam yoksa şebekliklerine daha fazla dayanamayıp sahneye mi atlasam bilemedim.Onlara sarılmayı o kadar çok istiyorum ki...Jung shin ooo back to me i'm so crazy dedi.Bende hiçbir şey anlamamasına rağmen geldim crazy'm dedim.Attım ayağımı bariyerlere! Yanımdaki psikopat ise fotoğrafımı çekmeye çoktan başlamıştı.

"Fotoğrafımı çekeceğine güvenlik görevlisi geliyor mu diye bak!"

"Bunu söylemeyi istemezdim ama çoktan ayaklanmış!"

Hemen koşup sahneye çıktım.Yong beni görünce irkildi.Çocuk gözünün önündeki görmüyor.Oğlum sabahtan beri bariyerleri aşmaya çalışıyorum sana sarılmak için.

Suratıma öyle bir bakıyor ki biraz sonra daha büyük olduğu halde Jung shin'in arkasına saklanacak sandım.Arkama döndüm ve şişko güvenlik görevlisinin sahneye çıkmaya çalıştığı gerçeğiyle karşılaştım.Elimi çabuk tutmalıydım. Ama olmuyordu işte.Donmuştum, heykel gibiydim.

Korece merhaba dedim kendime gelip.Fakat Yong hwa hala kendinde değildi. Pörtlek gözleriyle bana bakıyordu.Jung shin ise ne kaçırdım lan?! havasında. Min hyuk ve Jong hyun'da gezdirdim bakışlarımı.Bana öyle kızgın bakıyorlardı ki birazdan gözlerinden çıkan ateşin beni yakacağını sandım.Sonra bi' anda Jong hyun kırk yılda gelen centilmenliğini konuşturdu ve bana selam verdi. Ayy, bana bir şeyler- Hey, kolumdaki biraz bekle!

"Bacım, sen iyi misin?!" dedi güvenlik görevlisi.Cevabı almayı beklemedi bizzat beni sırtına aldı.Herkes bana bakıyordu ve şu an yaptığımın ne kadar utanç verici olduğunu kavrıyordum.Tekrardan bakışlarımı Min hyuk'a yönlendirdim. Sanki onu öldürmeye çalışmışım gibi bakıyordu.

Min hyuk'un kızgınlığı kalbime kaya kadar ağır bir acı olarak düştü. Yaptığım terbiyesizlikti.

Tüm olan bitene rağmen size kendimi takdim edeyim.Ben hayatınızda karşılaşacağınız en kötü boice Sıla, diğer değişle Crazy Boice Sıla. Şu an karakoldayım. Hayıııııır..!