TÜM GÜNAHLARIN BOYNUMA - YASAK SERİSİ I - FİNAL

6.BÖLÜM- KARARSIZLIK

Gece yatağa uzandı. Hala düşünüyordu. Hayır, kabul etmeyecekti, o işe geri dönemezdi. En kötüsü de adamı gerçekten yakışıklı buluyordu. Ama hoşlanma, aşk tabi ki yoktu. O evli biriydi. Karısı ya hastalıklı biri olmalı ya da kadında çirkinlikten özgüven eksikliği mevcut.

Yatağın diğer tarafına döndü, bazen düşüncelerinden gerçekten utanıyordu. Evli bir adamın evliliğini, karısını ve onun keskin bakışlarını düşünüyordu.

Bu sefer başını tavana çevirdi, uyuyamayacağını anladığında yerinden kalkıp, son aldığı kitabı eline aldı ve ilk sayfadaki yazı dikkatini çekti.

"Hep doğru olanı mı sever yürek?

Hiç mi yanlışa aşık olamaz?

Yolunda varsa iki seçenek,

Hangisini seçeceksin sevgilim söyle bana;

DOĞRULUK MUDUR AŞK YOKSA CESARET Mİ?"

Nazelin bu sözle düşündü, aşk hangisiydi? Kendi hangisini seçerdi? Cesaretliydi? Ama doğruluk da önemliydi, değil mi?

Derin bir nefes aldı ve kitabı yana fırlattı, gerek yoktu öyle kafa karıştıran şeyler okumaya...

***

Timur evin önünde ani bir fren tuttu ve hızla indi. Kapıya geldiği an, yardımcılarından biri kapıyı açtı. "Bana aşağıdan bir valiz getirin, acil."

"Pe-peki. Seyahate mi çıkacaksınız?"

"Sadece valiz." Uyarı dolu ses tonu kadını susturdu.

Odasına çıktığında Firuzan odanın içinde dört dönüyordu. Hayatında ilk kez tırnaklarını yiyordu.

Kapı hızla açıldığında birden yerinden sıçradı. "Timur-"

"Sus tek kelime etme!"

Giyinme odasına gitti; tişört, kot, iç çamaşırı ve takımlarından bir kaçını aldı. Nasılsa diğer evde de vardı biraz kıyafeti.

Firuzan kolunu tuttu. "Hayır, izin vermem gitmene!"

Adam hızla çekti kolunu kadının ellerinden. "İnan şuan benimle tartışmak istemezsin!" diye öfkeyle tısladı.

"Timur ama-"

"Ama ne? Ama ne Firuzan? Sen mutlu ol diye, bir genç kız işsiz kalabilir, sırf sen iyi ol diye bir kıza hata yüklenebilir, sırf sen öyle art niyetli düşündüğün için bir kıza iftira atılabilir, değil mi Firuzan? Çünkü sen benim karımsın ve tüm bu haklara sahipsin!"

Tekrar işine döndü, kravatlarından birazını aldı. Kol düğmelerinin olduğu kutuyu da aldı.

"Nereye?" sesi fısıltı gibi çıktı.

"Bitti Firuzan! Son şansındı. Onu da harcadın!" kapı çalındığında adam hızla gidip açtı kapıyı, valizi kadının elinden aldı ve içeri girdi. Çıkardığı kıyafetleri hızla içine attı, valizi zar zor kapatıp, kapıya doğru yürüdü.

"Timur, lütfen!" timsah gözyaşları akarken, adam ardına bakmadı bile.

Kapıda durdu. "Keşke hep arkadaş kalsaydık. O gece... O gece hataydı Firuzan." Kapıyı açtı ve dışarı attı kendini.

***

"Günaydın Petek."

"Günaydın."