TÜM GÜNAHLARIN BOYNUMA - YASAK SERİSİ I - FİNAL

9.BÖLÜM - İLK TEMAS

EVET BİR GÜNDE İKİ BÖLÜM =) BU DA UZUN VE GÜZEL BİR BÖLÜM OLDU. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. AZ SONRA ASİL AŞK DA SİZLERLE =)

“Ay Naz, bahçeye bayıldım valla. Gelsin partiler, gitsin partiler, de mi kız?” dedi Petek şöyle bir bahçeye bakarken.
Arkadan bahçe kapısında duran Timur kaşlarını çattı.
“Ne patisiymiş bu?”

Nazelin adamın sesini duyunca hemen arkasına baktı. Kalp atışları değişmişti. Bu adam kotla daha mı bir yakışıklı olmuştu?
“Hoşgeldiniz Timur bey.” Dedi, heyecanını gizlemeye çalışarak.
Ama bilmediği Timur’un da ondan farksız olduğuydu.
“Hoşbuldum Nazelin.” Sonra tekrar Petek’e baktı. Bir erkekten kurtarmışken, bu kız onlarca erkeklerle doldurmaz inşallah burayı, diye düşündü. “Ne partisi dedim?”

Petek yüzünü ekşitti. “Gençlik partileri işte Timur bey. Sizi de çağırırdım ama-“ adamı şöyle bir süzüp, kıkırdadı. “Böyle ağzınızda kaynana dili, başınızda külahlı şapkayla hiç olmazsınız yani. Siz gelmeyin bence.”
Bu sözle Timuçin de kahkaha attı. “Abimi o halde düşünemiyorum gerçekten. Düşünsene boynunda da şu kırmızı süslerden.”
“Aynen ya, çok eğreti durur.” Derken, Petek kriz geçirmek üzereydi.

Timur yumruklarını sıkıyordu. Gözü Nazelin’e takıldı. Sadece gülümsüyordu. Ne yani onlar genç, kendi yaşlı mıydı?
“Kesin saçmalığı da evi toplayalım.” Sonra Petek’e tehditkar bir şekilde baktı. “O partileri de unut. Bu kızı bir adamın elinden, yüz adamın gözüne sokmak için kurtarmadım.” Deyip, içeri girdi.

Nazelin ve Petek birbirlerine anlamadıklarını ifade eden bakışlar atarken, Timuçin olayı kavrayıp, kaşlarını çatsa da içten sırıtıyordu.
Abisi resmen Nazelin’i kıskanıyordu. Çok eğlenecekti çok.

“Of Petek bütün mutfağı getirmişsin, nereye sığdıracağız bunları Allah aşkına?” dedi Nazelin ellerini beline koyarak.
“Ama hepsinin anısı var.” Başını yana eğdi, sesi üzgünce çıkmıştı. Acılı bir şekilde bakıyordu mutfak eşyalarına.
Nazelin kaşlarını havaya kaldırdı. “Anısı mı var?”
“Evet.”
Nazelin kutuların birinde görülen eleği çıkardı. “Bu eleğin mesela ne gibi bir anısı olabilir? Çok merak ettim.”
Petek kafasını kaşıdı. “O, çok anlamlı bir kere. İlk hoşlandığım çocuğa kek yapmıştım. Unu bu elekle elemiştim. Gerçi sevgili olamadık. Çocuk da limonlu değil, tarçınlı kek seviyormuş zaten." Dedi dudaklarını büzerek.

Nazelin gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı. “Gerçekten çok anlamlı bir elekmiş.”
“Öyle deme. Sen ilk sevgilinle ilgili bir şeyi saklamadın mı hiç?”
Nazelin bıkkın bir nefes verdi. “Manyak mısın kızım? İnsan ilk sinema biletini saklar, ilk verdiği çiçeği saklar. Elek ne lan?”
“Sanane be! Ben gidemedim hiç öyle yerlere-“
“Eski sevgili muhabbettiniz bittiyse, bi bakın. Yatağı yerleştirdik.” Dedi Timur, Nazelin’e öfkeyle bakarken.

“Ay ben bakayım.” Diyerek koşturdu Petek. Nazelin ise adamın bakışları yüzünden yerinden kımıldayamıyordu.
“Bu koliler nereye koyulacak?”
“Mut-mutfağa.”
“Peki.” İkisi birlikte mutfağa taşırken, Nazelin’in ayağı takıldı. Tam düşecekken adam son anda tuttu onu. “Dikkatli ol.”
“İyiyim.” Üstünü silkeledi.
“Eski sevgilinle gittiğin sinema biletini mi saklıyorsun?”

Nazelin kaşlarını çattı. “Ne?”
“Sorum gayet açık Nazelin.”
Nazelin hayretler içinde adama baktı. Bu konunun neden adamı sinirlendirdiğinden öte, bu konu ile neden ilgilendiğini anlamaya çalıştı.
“Bunun sizi ilgilendirdiğini sanmıyorum Timur bey.”
Timur dişlerini sıktı. O da farkındaydı bunun, salak değildi. Ama merak ediyordu. Bunu da açıkça dile getirdi.
“Ama merak ediyorum.”
Nazelin adama yaklaştı. “Bir bunu merak etmeye de hakkınız yok. İki benim hiç sevgilim olmadı ve üç Timur bey, eminim sizde eşinizle ilgili ilklerinizi saklamışsınızdır.” önündeki koliyi alıp, mutfağa geçti.