In love with my brother's best friend [1] (Teen Wolf Fanfiction)

Hoofdstuk 4

{Stiles}

Ik heb deze nacht amper geslapen. Ik heb de hele tijd aan Emily liggen denken. Ik hoop dat vandaag alles een beetje normaal tussen ons loopt. En met die gedachten loop ik naar mijn jeep en rij ik naar school. Op school zie ik Liam, Mason en Corey maar geen Emily. "Yo Stiles heb jij Scot gezien want gisteren was hij niet thuis en ik moet met hem praten?" "Nope, nog niet gezien. Maar heb je Emily gezien?" "Nee maar als ik haar zie laat ik weten dat je haar zoekt." "Nee!" "Waarom niet?" "Gewoon, leg het later misschien wel uit." "Okey wat jij wilt. En coach zoekt je." "Waarom?" "Weet ik niet weet alleen dat hij je zoekt." "Oke en waar is hij?" "Waarschijnlijk op zijn kantoor."

{Scot}

Als ik op de klok kijk zie ik dat Emily zich weer heeft overslapen. "Em! Niet weer he, niet zoals gisteren beginnen!" Roep ik wanneer ik haar kamer binnenstorm. "Ow je bent wel wakker maar waarom ben je niet beneden?" "Omdat ik vandaag niet naar school ga." "Komt dit door Stiles?" "Misschien." "Em ooit moet je hem onder ogen komen en met hem praten." "Weet ik maar niet vandaag morgen misschien." "Okey ik meld je wel ziek maar dan moet je beloven dat je morgen met hem gaat praten okey?" "Dat beloof ik." "Dan is het goed maar ik ga anders ben ik te laat."

"Mccal waar is je zus?" "Vroeg coach. "Thuis coach ze voelde haar niet goed." Op dat moment keken ik en Stiles elkaar aan en Stiles wijsde naar zichzelf en ik knikte ja. Na de bel komt Stiles naast me lopen. "Komt het echt door mij dat ze niet op school is?" "Ja, maar niet op een slechte manier. Ze is gewoon in de erg in de war." "En wat heeft ze gisteren gezegd?" "Ze zei dat ze nu beseft dat ze inderdaad van je hou maar ze is bang om je te verliezen." "Maar ze gaat me nooit verliezen." "Dat heb ik ook al gezegd." "Maar ze is verliefd op mij?" "Ja, Stiles ze is verlied op jou." Zeg ik lachend. "En vind je het erg." "Nee waarom vraagt iedereen dat. Ik blij voor jullie, zolang ze maar gelukkig is." "Wie gelukkig?" Vragen Malie en Lydia tegelijkertijd. "Emily." "Waar is ze trouwens?" Vraagt Malia. "Thuis, ze voelde haar niet goed." "Stiles wat heb je gedaan?" zegt Lydia meteen. "Ik, ik heb niks gedaan." "Het heeft wel met jou te maken." "Dude, serieus." "Wat ze mogen het weten vroeg of laat komen ze het toch te weten." "Wat is er." "Niks." "Jawel als je a zegt moet je ook b zeggen." "Gewoon het voor de handliggende. Emily beseft dat ze iets voelt voor Stiles. Stiles weet het. Emily is in de war en ontloopt Stiles. Vooral omdat ze hem nieg wil kwijtraken." "Ooh zo schattig." "Eindelijk dat heeft veel te lang geduurd." Zeggen Malia en Lydia. Toen kwamen Liam, Mason, Corey en Hayden aangelopen en effe later ook Ethan,Aiden en Jackson. "Dat is handig dat iedereen er nu is. Er is vanavond een pack meeting bij mij thuis. Er zijn dingen gebeurd die jullie moeten weten." "Gaat dit over wat je net hebt gezegd?" "Ja en nee maar het heeft er wel mee te maken. En malia wil jij het laten weten aan Derek hij moet het ook weten." "Waarom ik?" "Jij bent zijn nicht." "Dus jij hebt een betere band met hem dan ik." "Malia!?" "Oke ik doe het." "Oke dan zie ik jullie vanavond."

{Emily}

"Em ik ben thuis!" Hoor ik Scot roepen. "Ah niet zo hard roepen ik zit gewoon hier." "Ow sorry dacht dat je op je kamer was. Maar ik heb een pack meeting geregeld vanavond en iedereen komt om te zeggen wat er is gebeurd gisteren." "Is goed." "Weet je het zeker?" "Ja waarom niet." "Je weet toch dat Stiles er ook gaat zijn?" "Ja dat weet ik. Maar het is zoals je vanochtend zei, ooit moet ik hem onder ogen komen en met hem praten." "Zo mag ik het horen." Eventjes later werd er al op de deur geklopt. Het is Stiles. "Hye." Zegt hij. "hye" zeg ik terug. We staren elkaar eventjes aan en toen voelde ik dat mijn ogen van kleur veranderden en Stiles zag het ook. Ik rende uit paniek de trap op maar daar bleef ik staan om te luisteren wat ze zeiden. "Haar ogen kleurden weer paars." Hoorde ik Stiles zeggen. "Zie je ze houd van je. Ze is alleen nog in de war, je moet haar tijd geven." "Ja dat weet ik maar ik hoop dat dat niet te lang gaat duren. We moeten niet perse direkt een relatie te hebben maar ik wil wel dat we terug normaal tegen elkaar kunnen doen." "Ja dat snap ik." En op dat moment rolde er een traan over mijn wang. Niet van verdriet maar ook niet van geluk. Een beetje van allebij denk. Het is niet makkelijk om verliefd te zijn op één van je beste vrienden. "Em, Lydia en Malia zijn er!" Hoorde ik Scot roepen. "Ik kom al!" "Hye, leuke outfit" zei Lydia lachend en gaf me een knuffel. "Thnx". "Ik heb Derek gebeld en hij komt maar Peter komt ook. Hij stond naast Derek toen ik belde en hij stond erop dat hij mee ging" zei malia. Na 10 minuten was iedereen er en begon Scot met praten. "De reden waarom ik jullie bijeen heb geroepen is omdat er gister avond een paar dingen gebeurd zijn die jullie wel moeten weten. Maar dat kan Emily zelf beter zeggen omdat het met haar te maken heeft. Em." "Euh ja, gisteren avond zijn ik, Scot en Stiles erachter gekomen dat ik ook een supernaturel ben." "Dan toch" hoorde ik Jackson zeggen. "Ja, ik ben een soort weerwolf maar dan een zeldzame geen true alpha maar nog een zeldzamere. Ik kan mijn gevoelens uiten en laten zien via mijn ogen door ze van kleur laten te veranderen. Rood betekent woede, geel blijheid, blauw angst en paars liefde en zo zijn er nog veel meer maar daar moeten we nog achterkomen." "Maar je wordt toch zo alleen als het geactiveerd word door een gevoel dat zo sterk is" vraagt Peter. "Dat klopt." En toen ik verder wou gaan onderbark Lydia mij. "Omg nu snap ik het, dat is zo cute." Ik keek naar Scot en zei "heb je het serieus verteld?" "Dat zei ik ookal" hoorde ik Stiles mompelen. "Huuu ik snap het niet." "Echt niet?" "Nee." "Malia meen je dat?" "Oooh nu snap ik het wel. Dat is schattig inderdaad." "Maar wat is dat gevoel nu" vroeg Petero geïrriteerd.  Toen keek ik effe naar Scot en hij knikte. "Het gevoel dat het heeft gactiveert is" ik nam een pauze en toen ging ik verder "Mijn liefde.... voor Stiles" en toen keek iedereen de kant van mij en stiles op. " oohh" hoorde ik Hayden zeggen. "Dus jullie hebben een relatie nu?" "Nee" zei ik. "Maar waarom, jij houd van hem hij van jou wat is het probleem?" "Jongens dat is het probleem niet" rede Scot mij. "Het probleem is dat ze nu ook een weerwolf is en dat het morgen volle maan is dus moeten we haar helpen."

TIJDSSPRONG NAAR MORGEN

{Emily}

Vanavond is het volle maan. Sinds gisteren avond heb ik niet meer met Stiles gesproken wat ik wel jammer vind. Ik ben optijd uit bed zodat ik is niet te laat kom op school. Ik doe mijn dagelijkse ochtend routine en ga dan naar beneden. (Zie foto voor outfit)

Op school kom ik al snel Lydia, Malia en Hayden tegen. "Zo hebben jij en Stiles een relatie of niet?" "Nee, en stop met dat te vragen ik vind dat irritant." We komen voor de bel nog Scot en Stiles tegen en ik en Stiles geven elkaar een akward glimlach. Ik voel dat Stiles mij de hele tijd zit aan te staren maar ik besluit om daar niks over te zeggen. Als de bel gaat gaan we naar de les en de rest van de dag is zoals gewoonlijk. Tegen de avond zitten iedereen weer bij ons thuis en sommige zitten mij en Stiles aan te kijken maar ze kijken altijd al snel weer weg. "Het is nu al een half uur volle maan voel je er nog niks van?" Vraagt Liam. "Nee eigenlijk echt niet ik snap niet dat jullie daar zon probleem over maken hoor." "Ik snap het niet waarom heeft zij er geen problemen mee en wij wel?" "Ik weet het" zegt stiles. "Deaton zij dat ze er controle moet over krijgen maar bedoelde denk ik niet het weerwolf gedoe maar het ogen gedoe." "Ja ik snap wat je bedoel" zeg ik. "Kijk bij een beetje woede kleuren mijn ogen al rood en dat mag juist niet want dat kan elk moment en overal gebeuren. Dus moet ik daar controle over krijgen maar hoe dat weet ik niet." "Door een anchor misschien." "Oke maar wie of wat dan?" "Stiles" zegt Lydia met vol vreugde in haar stem. "Nee daar kleuren mijn ogen juist paars van. Heb ik dat nu echt gezegt?" "Ja" lachte Scot. "Je hoef je niet te schamen hoor." "Ik schaam mijn niet, ik ben gewoon in de war. Het is moeilijk ja ik bedoel Stiles is één van mijn beste vrienden en nu blijk ik verliefd op hem te zijn." "Maar dat kan juiste helpen. Je denkt aan Stiles, je ogen worden paars, je blijft denken aan Stiles ogen worden terug normaal. Probeer is." "Oke ik kan het proberen." "Oke Em wanneer kleuren jou ogen paars?" "Als hij haar handen vast pakt en 1 haar ogen kijkt." Zegt Scot. "Oke Stiles doet dat". Stiles pakt mijn handen vast en kijkt dan met een kleinde glimlach recht in mijn ogen. Ik voel mijn ogen van kleur veranderen. "Oke dat is gelukt. Em hoe lang blijven je ogen zo?" "Ongeveer 5 minuten." "Oke Stiles laat haar handen los en kijk nu ergens anders heen." Stiles doet dat en meteen daarna zegt Derek "Em denk nu terug aan Stiles, zijn aanraking, zijn lach wat dan ook." Ik doe dat en ik sluit mijn ogen en ik voel mijn ogen terug normaal worden. "Het is gelukt" zeg ik kijkend naar Stiles. Stiles is mijn anchor.