Thunder's Pov
Paakyat na sana ako papunta sa kwarto ko ng makita ko si Fever na nakasandal sa pintuan ni Rain. Napkunot ang nook o dahil tila malalim ang iniisip nito at nakatulala sa kawalan. The last time na nakita ko siyang nagging ganyan ng maghiwalay sila ni rain at hindi na niya muli nakita. Napangiti ako ng mapait.
Kahit pala anong gawin ko naandiyan ka pa rin Fever para masiguradong hindi makukuha sa iyo ng iba si Rain.
" Anong ginagawa mo jan?" tanong ko sa kanya at nakita ko ang pagkagulat sa mga mata niya.
" Wala ka na doon. Bakit ka naandito?" nakakunot noong tanong nito sa kanya. Hindi ko maiwasang mapangiti. Tingin pa rin niya sa akin karibal kay rain. Hindi ko naman maiwasang mapangiti.
"Anong nginingiti mo jan?" tanong muli nito ng hindi ako umimik.
"Masama ba?" tanong ko sa kanya.
Napabuntong hininga siya saka siya muling tumingin sa akin pero this time ako na yung nagulat. Ngumiti siya sa akin.
Hep hep hep alam ko ang iniisip niyo ,uunahan ko na kayo hindi ako bakla! Nagulat lang ako kasi ngumiti siya sa akin namiss ko yun. Namiss ko yung bestfriend ko.
"tara?" aya niya sa akin saka nagsimulang maglakad pero hindi ako sumunod sa kanya.
Napansin niya sigurong hindi ako sumunod sa kanya kaya naman kunot noo niya akong tinignan.
"Bakit hindi ka nasunod?" inis na asik niya sa akin.
"Bakit saan ba punta natin? Baka mamaya gagahasain mo pala akos aka mo ko papatayin. Nag iingat lang baka mabawasan ng maganda este gwapo sa mundo" Mahabang sabi ko at lalo naman sumama ang tingin niya sa kin.
"Gago! Tigilan mo ko sa kabadingan mo! Kung ayaw mo ed huwag" inis na sabi nito saka muling tumalikod sa akin pero this time sumunod na ako.
"Saan ba kasi ang punta natin?" pangungulit ko dito.
"Diyan lang" sagot nito.
"May lugar bang diyan lang?" tanong ko muli umaasang sasagot siya ng maayos.
"Oo" napaface palm nalang ako sa sagot niya.
"Saan yung lugar na iyon?" tanong ko muli at alam kong napipikon na ito sa kakulitan ko. Well ayaw niya kasing sumagot ng ayos eh.
Tumigil ito sa paglalakad at nilagay sa may baba ang kamay na para bang nag iisip ng isasagot. Ako naman ay parang timang na iniintay ang sagot nito. Hindi ko maiwasang mapangiti.
Sa wakas sasagot na rin siya ng matino! Ang galing ko tala-
"Ewan" kibit-balikat nitong sagot kaya naman para akong pinagbagsakan ng langit at lupa.
Nakakapikon na itong lalaking ito! Siya ang aya ng aya tapos hindi naman pala ako kakausapin ng matino!
"Wala ka talagang kwentang kausap Jake Fever Peiton"Inis na sambit ko ditto habang nagmemake face.
"Alam ko. Wag mo kong tawagin ng buong pangalan. Hindi tayo close" masungit nas agot nito saka ako iniwan.
Napatanga nalang akos asinabi nito. Ang kapal talaga ng mukha nung kupal na iyon. Sino bang nagyaya? Pa-vip talaga bwiset!
"Madapa ka sana" pabulong na sabi ko. Mahirap nab aka masapok ako ng lalaking ito. Tila nagdilang anghel ang hiling ko kasi bigla siyang natalapid at ang kinalabasan?

YOU ARE READING
Forgotten Memories
Teen FictionBeing alive is a blessing but having a life like mine is a disaster. Being me as a person is like a puzzle. I will never know who I am not until I solve the puzzle. And the key to answer that puzzle is my Forgotten Memories. A/n: This is my first st...