Silently, Shouting My Love. (COMPLETED)

SSML3.

——

Everything was a revelation. Everything is just a false hope. Yung akala mong sweet sya sayo, akala mo na gusto ka din nya pero hindi naman pala dahil lahat ay akala lang. Shet! Nakakamatay pala talaga yung akala lang!

Pinilit kong iprocess na magsink sa utak ko lahat pero hindi ko magawa! Bakit si Tony pa? Yung taong malapit sakin? Kaya ba pinakitaan nya ko ng mga bagay na ganon dahil para lang mapalapit kay Tony?

Hindi ko maiwasang hindi umiyak dahil sa sobrang sakit ng puso ko. I received text messages and missed calls from Lance pero diko pinapansin. He just used me for his sake! I feel mad, so sad pero bakit ganon?! Hirap ako magalit sa kanya ng sobra?

—

Nakayuko lang ako habang naglalakad papunta sa room when suddenly somebody grab my wrist. Nagulat ako non. Agad kong tinignan kung sino ba yung humila sakin and god! Hindi pa ako handang makita sya ngayon. Hindi pa ako handang harapin yung katotohanan. Dinarasal ko pa din na sana panaginip lang lahat!

"Charmaine!" sambit nya sa pangalan ko. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nakayuko lang ako. Nararamdaman kong nangingilid na mga luha ko! Shet Charmaine please be strong! "Mag usap naman tayo? Galit kaba sakin?" tanong nya. I cleared my throat at pinilit na harapin sya.

"Bakit naman ako magagalit sayo Lance?" balik kong tanong.

"Uh-eh... about last night. Im sorry!" sagot naman nya. Hawak nya pa din yung wrist ko.

"Its fine. Its not your fault! Ako yung umasa. Ako yunh nagexpect pero hindi ako yung nanggamit." pagpaparinig ko sa kanya. Nararamdaman kong palabas na yung luha ko.

"Its not my intention Charmaine. Its just hindi ko alam kung paa—"

"You dont know? Sana hindi mo nalang tinuloy!" i cutted him. And thats it! My tears came off. Hindi ko na kaya yung emosyon ko. I really feel bad and sad right now lalo nat kaharap ko pa sya.

"I really dont like you to feel this way Charmaine... Im really sorry." pagsamo nya. Nararamdaman ko yung sinseridad nya pero natatakot pa din ako at nasasaktan.

"L-lance..." sambit ko sa pangalan nya.

"Hey Charm!" narinig ko kaagad yung malakas na boses ni Angela. Papalapit sila sakin ni Tony. I dont want to see her either but after all wala naman syang kasalanan. She dont know anything about this shit!

Agad kong binawi yung wrist ko at mabilis na pinunasan yung luha ko. "Andito ka lang pala kanina kapa namin hinahanap! Oh hi there Lance! Ang sweet nyo talaga gusto nyo lagi kayong—" itutuloy pa sana ni Angela yung sasabihin nya pero mabilis ko syang pinatigil.

"Stop it Ange!" may diin kong sabi. Napatahimik si Angela and i know they both feel that there is something happening now between me and Lance.

"Angela, i think its better for us na antayin nalang si Charm sa room? Ayos ka lang Charm?" tanong ni Tony. Bakit mas lalo akong nasasaktan habang nakikita ko si Tony? Wala naman syang maling ginawa diba? But why?

"Ofcourse ayos lang ako! No need to wait for me, im going with you guys. Let us go!" pagaya ko sa kanila at walang paalam na tinalikuran at iniwan ko si Lance.

Ramdam ko na nagsisisi sya at hindi nya din ginusto yung nangyari pero wala eh! Masakit! Hindi madali sakin na tanggapin lang lahat pagkatapos lahat ng nangyari. I feel bad about Lance, but its not the right time para tanggapin ko yung sorry nya.

"May LQ ata kayo Charm!" nangunguna ako paglalakad ng biglang nagtanong si Tony.

"Wala! Hindi naman kami kaya paano kami magkakaLQ? Haha!" pilit kong tawa.

"Eh ano bang problema nya at parang may iyakan pang naganap?" tanong naman ni Angela.

"Its nothing! Just a misunderstanding! Tara na bilisan nyo at baka malate pa tayo!" pagiiba kong ng usapan.

"Whatever!" dinig kong sabi pa ni Angela.

——

After a week, walang changes. Hindi ko pa din pinapansin si Lance though he stop on asking sorry. Alam kong napagod na din sya lalo nat pinilit kong maging matigas lang. Back to normal. Pinipilit kong maging palatawa at masayahin ulit kahit na masakit pa din. I know time will heal.

Then one night habang nasa bahay ako, my phone beeps. — Charm, can we both talk? Lets have a late dinner? — Tony texted me.

— How about Angela? Will she go? — i replied.

— No she has something to do. I want to talk to you. Seeyou in an hour! — she texted back.

Hindi nako nagreply then tinext nalang nya yung address nh restaurant kung saan kami magkikita. Nagbihis nalang ako at nagayos then nagdrive na. I have a hint na kaya gusto akong makausap ni Tony dahil alam na nya yung about kay Lance. She wanted to confirm. Well, she needs to know.

Pumasok ako sa resto and agad ko syang nakita dahil kumaway sya sakin. Lumapit agad ako.

"Hey.." sabi ko. Naiilang ako pero pinilit kong ipakita na hindi dahil magkaibigan kami at wala kaming issue sa isat isa.

"Charmaine.." sambit ni Tony ng pangalan ko. "I know what happened and im really sorry!" seryosong sabi ni Tony habang nakatitig sakin.

"Sorry for what?" nagmamaang maangan ko pang tanong.

"I know about your issue with Lance." Diretso naman nyang sagot.

"I dont have any issue with him Tony. Tapos na yon. Is that what we are going to talk about huh?!" tanong ko. Im moving forward and ayoko nang maalala pa yung nangyari samin ni Lance. I still love him until now but whenever i remember him whenever i see him, it hurts a lot. Kailangan ko lang maging matatag.

"I wamted to tell you that.." Tony paused. "Lance is courting me."

—
Vote and Comment naman po!