Silently, Shouting My Love. (COMPLETED)

SSML6.

———

Maaga akong nagising. Ramdam ko yung sakit ng ulo ko dahil sa dami ng nainom ko kagabi. May pasok pa pala ako. Kahit wala akong gana ay nagayos ako at pumasok ako sa klase.

Naabutan ko si Angela sa loob ng room. Hindi pa pala ako late. Nakangiti sya at kumaway sakin. Kumaway ako pabalik nang may kasamang ngiti. Magandang panimula ng umaga. Umupo ako sa tabi nya at nagkwentuhan kami.

"For sure masakit pa din ulo mo noh?" tanong nya sakin. Napatawa ako saglit at sumagot.

"Sobra! I dont feel like attending class today kaso kailangan eh hahaha!" sabay kaming nagtawanan ni Angela.

Teka nga pala si Tony? Naalala ko yung nangyari kagabi. Kailangan namin magayos tatlo. We are not like this kaya gagawa ako ng paraan para magkaayos kami.

Sandali pa ay nakita kong pumasok si Tony. "Tony!" tawag ko sa kanya nang may kasamang ngiti. Tumingin lang sya sakin ng walang ekspresyon yung mukha. Galit pa din sya.

"Hayaan na muna natin sya. Lilipas din yan." sabi ni Angela. Tabi tabi kaming tatlo sa upuan bale ako yung napapagitnaan nilang dalawa. Tumabi sakin si Tony pero hindi nya ko pinansin.

"Masakit pa din ba ulo mo Tony?" tanong ko. Hindi nya ko pinapansin. "Hey! Ito nagtatampo pa! Sorry na! Bati bati na tayo? Diba Angela?" dagdag kopa.

"Oo nga Tony! Lasinglang tayo! Kaya kalimutan na natin yung nangyari." Pagsang ayon ni Angela sakin. Pero wala pa din ekspresyon ang mukha ni Tony. Panigurado akong nagtatampo lang sya.

"Huy! Tony!" pangungulit kopa sa kanya pero di pa din nya ako pinapansin. Kinalabit ako ni Angela at sinenyasan ako na hayaan ko nalang muna si Tony. Kaya yun nalang din ang ginawa ko.

Nasaan nga ba si Lance bakit hindi nya kasabay si Tony? Hindi ba sya papasok?

——

Lunch na. Biglang tumayo si Tony at lumabas sa room. Ako naman agad na hinila si Angela para sundan namin si Tony. Hindi ko hahayaan na ganito kami. Gagawa ako ng paraan. Kung kailangan kong kalimutan si Lance at balewalain yung nararamdaman ko sa kanya gagawin ko para magkaayos lang kamingmagkakaibigan. Friends first.

Pumasok si Tony sa Canteen at patuloy lang kami sa pagsunod sa kanya. Umorder sya ng pagkain at magisa lang sya sa table. Umorder nadin kami ng makakain at lumapit sa table ni Tony. Umupo kamisa tabi nya ng walang sabi.

"Tony pahingi ako nyan ha!" sabi ko at kumuha ng konting hotdog sa kinakain nya. Hindi pa din nya ako pinapansin. Ano bang gagawin ko para pansinin ni Tony?

"Tony favorite mo adobo diba? Ito oh!" sabi ni Angela at tangkang susubuan si Tony ng adobo ng biglang nasulyapan ko yung ngiti ni Tony na mabilisan nya ding binawi.

"Huy tumatawa na sya oh!" sabi ko tapos kiniliti ko sya dahilan para lumabas ulit yung ngiti nya. Pinagpatuloy ko pa yung pagkiliti sa kanya dahilan para tuluyan na syang tumawa.

"Ano ba Charmaine! Hahaha tama na yan haha!" pagpigil nya sakin habang tumawa. Tumigil naman ako.

"Bibigay ka din pala hahaha pinahirapan mo pa kami!" salita ni Angela.

"Ang kulit nyo kasi!" mabilis naman na sagot ni Tony.

"Sorry kagabi Tony for hurting you hindi ko sinasadya." seryosong salita ni Ange.

"Sorry din for showing immaturity. I know its really my fault. Sorry lalo na sayo Charmaine." sabi ni Tony.

"Wala yon! Kalimutan nalang natin." sabi ko at ngumiti. "We are best of friends diba?" sabi ko. Ngumiti naman silang dalawa at sabay sabay kaming tumayo at nagyakapan. Ang sarap sa pakiramdam na ayos na kami. Ang sarap ng yakap ng mga totoo mong kaibigan.

"Charm." nagsalita si Tony. Napatingin lang ako sa kanya. "Nafall nako kay Lance. Pero ayokong maulit yung nangyari satin. Hindi ko alam ang gagawin ko." dagdag nya. Huminga ako ng malalim at matagal ko na tong pinagisipan.

"I admit that Lance is my happiness but you both is much more important to me. Mas mahal ko kayo kaysa kay Lance. Wala nang problema sakin and maluwag na loob ko." sagot ko nang may ngiti. Sigurado nako. Walang makakapantay sa pagmamahal ko sa mga kaibigan ko kahit na si Lance pa yan!

"Thankyou Charmaine!" nakangiti na sabi ni Tony at mahigpit nyang hinawakan yung kamay ko.

"In one condition..." napatigil sya at tumingin sakin.

"W-what condition Charmaine?" nagtaka siguro sya.

"I know Lance is a sweet and caring person. Yun yung pagkakakilala ko sa kanya. Thats why i wanted to tell you Tony to be the best girl he ever had." Nakangiti kong sabi.

"I promise Charm!" mabilis nyang sagot.

"I should talk to him also to take care of you and para magkaayos din kami. We should be fine and be close to each other from now on." i said. "Nasaan nga pala si Lance, Tony?" tanong ko.

"Hindi sya pumasok. May problema kasi yung family nya. Their company is on bankcrupcy." pag amin ni Tony.

"Awww. For sure he is not okay right now. Kilala pa naman ang company nila." sabi ni Angela. Kaya pala wala ngayon si Lance. Kaawa naman sya.

"Yeah. Thats why be the perfect girl to support him Tony. Make him strong!" Pagkumbinsi ko kay Tony. Ngumiti sya.

"You are right. I will be with him all through out what ever happens." sagot nya sakin. Nagpatuloy kami sa pagkain at masayang nagkwentuhan.

Im happy for being pain free and for having Tony and Angela beside me. Yung may totoo kong kaibigan na alam kong hindi ako iiwan kahit anong mangyari. They are worth treasuring.

——

Hi guys vote and comment. This story is all about Love and Friendship madami kayong moral lesson na matutunan dito. Please keep on supporting!