Silently, Shouting My Love. (COMPLETED)

SSML16

———

"What are you looking at?" i smiled habang lutang yung utak ko. Andaming emosyon na naghahalo halo sakin. Ito naba yung oras na maaayos lahat?

"We met each other before." saad ko dahilan para lalo syang magtaka. Nakatingin lang sakin lahat ng kasama ni Lance habang kausap ko yung lalaki na kasama ni Tony noon.

"You are not even familiar to me haha! Bro, who is this girl?!" sagot naman nya habang pinagtatawanan ako.

"Charmaine, can you please get out of here!" sigaw sakin ni Lance. Tumingin ako sa kanya na halatang iritang irita na. I smiled.

"You're the boyfriend of my friend right?" sagot ko sa kanya.

"Who is the friend you are talking about? I flirt so many girls." he answered and laugh. Kinuha ko yung cellphone ko na nasa pocket ko at agad naghanap ng picture ni Tony. Its good na may natitira pa pala akong picture nya sa phone ko.

"Here!" Sabay harap ko sa kanya ng cellphone ko. Napangiti sya at napatawa.

"Oooh, that girl Tony! Yes, she is my ex. She is really good." mabilis nyang sagot habang hawak pa din yung phone ko.

"What is that?!" mabilis na inagaw ni Lance yung phone ko at tinignan yung litrato. He looked shocked and suprise. "Ano na naman 'to Charmaine?! Is this your plan again?!" Galit nyang sambit sakin.

"Im showing you the truth. How can be this a plan? As if i know na may gathering kayo dito! And i dont even know him. Im here and siguro ito na yung sagot at patunay na hinihintay ko specially sayo, para magising kana sa katotohanan Lance!" pagpapamukha ko sa kanya. Lance just laugh fakely.

"Do you think basta basta ako maniniwala? Maybe ex nga sya ni Tony, but when? Kasabay ko ba? You are making me funny Charmaine yet irritated to your desperation!" he said. I looked at him convincingly.

"Ito na Lance! This is all the truth! Ano pa bang kailangan mo bakit ka nagbubulag-bulagan?!" napataas na boses ko. Yes, desperada kung desperada. I need this proof!

"Excuse me, what is happening here? Can you both tell me? And ano kinalaman ko dito and my ex Tony?" biglang sabat nung lalaking sinabay ni Tony kay Lance.

"Tell me, kailan naging kayo ni Tony?! Please!" sigaw ko sa kanya.

"Woah, dont be too quick. About 3-4 months ago? Then she suddenly gone nang hindi nagpapaalam. She is just my past time thats why i dont care if she will leave or stay." paliwanag naman nya. Napatingin ako kay Lance lalo na sa mata nya na alam kong pinipigilan lang nya yung emosyon nya. Alam kong gusto nyang sumigaw, magalit at umiyak but he still manage to control his emotion.

"This cant be happening..." he said na may kasamang pekeng tawa. He ran upstairs and walkout. Sumunod ako sa kanya para kausapin sya. Mabilis nyang nailock yung pintuan nya dahilan para hindi ako makapasok. I knocked the door.

"Lance, talk to me. Im here, im always here." sambit ko habang nakaharap sa pintuan nya.

"Fuck fuck fuck! Leave me alone!" sigaw nya. Napaisip ako. Alam kong nasasaktan sya at sobrang apektado sa mga nalaman nya kayat napagdesisyonan ko na hayaan nalang muna syang mag isa at makapagisip ng maayos.

Hindi nako nagsalita at umalis nalang. Pumasok nalang ako sa kwarto ko at naramdaman kong tumutulo na pala yung mga luha ko. Hindi dahil nasasaktan ako, hindi dahil nakatanggap ako ng masakit na salita kay Lance, kundi dahil sa wakas lumabas na yung totoo. Yung katotohanan na matagal ko nang inaantay. Sobrang sayang isipin na sa wakas marerealize din ni Lance na totoo ako. That was a relief atleast. Na kahit magsimula ako sa first stage ng pagaayos namin ni Lance, ayos lang. atleast alam kong may pag asa. By that thought, i smiled.

———

"Hmmm." dahan dahan kong minulat ang mata ko. Mahimbing akong nakatulog.Ibang iba yung pakiramdam ko ngayon.

Agad akong tumayo para gumawa sana ng almusal. Agad akong bumaba. Liligpitin ko sana lahat ng kalat sa baba ay laking gulat ko dahil sa malinis na sala na nakikita ko. Who did this? Alam kong hindi ko ito nalinis kagabi. Bigla akong nakaamoy ng kakaiba papuntang kusina. May nagluluto kaya agad ka ng tinungo ang kusina.

"Gising kana pala..." bati sakin ni Lance na laking gulat ko. Napatulala ako at nakatingin lang sa kanya. "Hey charmaine!" panggulat nya sakin.

"Ahhh— oo." utal kong sagot. I look at him. Nakangiti sya. Thats smile. Yung matagal ko nang hindi nakikita. Yung totoong ngiti nya na miss na miss ko na pero eto ngayon, nakangiti sya sakin.

"Inaantok ka pa ata Charmaine. Hahaha! Magkape ka kaya muna?" bati nya. Hindi ko alam kung totoo ba lahat ng ito o sadyang panaginip lang. Bumalik na yung dating Lance.

"Naninibago ako sayo Lance." mabilis kong pag amin. Napangiti sya at huminga ng malalim.

"I dont think kailangan kong mag stay sa attitude na halos walang pakialam at sarili ko lang yung iniisip ko. Yung ugali na wala akong pakialam kung nakakasakit naba ako, lalo kana Charmaine, i made your life as living hell." pag amin nya. Napatungo lang ako. Ramdam ko yung bigat ng loob nya. "All you did is telling and facing me the truth but all i did was hurt you at batuhan ka ng masasakit na salita. Hindi ko narealize na totoo pala lahat ng sinasabi mo. Masyado akong naging bulag at tanga at napaniwala ako sa lahat ng mali kong nakikita. Im sorry Charmaine." dagdag nya. Naramdam ko yung luha ko pero hindi dahil nasasaktan ako kundi dahil masaya ako na lumabas na din yung totoo. Na alam na ni Lance lahat. Yung katotohanan na matagal ko ng hinintay. Pinunasan ko yung luha ko at tumingin sa kanya.

"I understand Lance. Kahit kailan hindi ako nakaramdam ng galit. Kahit kailan hindi ako nagsawa sayo. Dahil mahal kita." pag amin ko. Nakatingin lang sya sakin. Ramdam ko yung sinseridad sa boses nya.

"And i feel guilty for that. Gusto kong magalit ka sakin. Gusto kong saktan mo din ako. Gusto kong iparamdam mo sakin lahat ng mali kong ginawa pero bakit nandyan ka pa din at naiintindihan ako?" sagot nya dahilan para bumagsak din ang luha sa mga mata nya. Napangiti ako.

"Dahil kaibigan kita. Dahil mahal kita. Dahil ayaw kitang masaktan." sagot ko. Mabilis syang lumapit sakin at niyakap ako ng mahigpit dahilan para mas maramdaman ko pa yung kasiyahan.

"Im sorry Charmaine. Im sorry!" sagot nya at patuloy pa din sa pag iyak. "Magsimula tayo ng panibago Charmaine. Wag natin daanin sa mabilis na proseso, dahan dahan. Inaamin ko na malaki ang galit ko kay Tony pero naging parte sya ng buhay ko. Kaya dahan dahan kong kakalimutan lahat ng sakit. Lahat ng alaala ni Tony." kumalas sya sa pagkakayakap at pinunasan ang mga luha ko. Ang lapit lapit ng mukha nya sakin. Gusto ko syang halikan. Yung mga labi ni Lance na parang nangaakit. Sa pantasya ko ay bigla nya kong binatukan.

"Ouch!" reklamo ko at napatingin kay Lance.

"Kumain na nga tayo haha!" sambit nya. Napangiti ako ng palihim. This is it pansit!

———

Bati na si Charm at Lance yisssssss!