Silently, Shouting My Love. (COMPLETED)

SSML24

--------

Sobra kong pinag-isipan kung handa ba akong harapin si Lance. He cause me too much pain, madaming beses na. Magpapakatanga na naman kaya ako? Bakit ba kasi hindi ko mapanindigan na kalimutan nalang si Lance? Bakit kahit na gusto kong ipakita sa kanya na kaya ko syang kalimutan nalang, hindi ko kinakaya. Ganon' ako kahina pagdating sa kanya.

"Ange!" tawag ko kay Angela habang nagpapahinga at mahimbing na natutulog sa kwarto ko. Napasimangot sya.

"Bakit na naman Charmaine? Nagpapahinga yung tao eh." Inaantok nyang sagot. "Tungkol na naman kay Lance yung sasabihin mo no?!" Dagdag nya pa.

"Hmmm, uh- oo e?" sagot ko.

"Hays sabi na nga ba! For what?" bumangon sya sa kama at hinarap ako.

"Makikipagkita kaya ako kay Lance? Sobrang natatakot na ko. Sobrang napapagod na kasi ako. Na baka pagpapaasa at panloloko na naman yung gawin nya sakin." turan ko. Ange breath heavily.

"Paano mo malalaman yung sagot kung hindi mo susubukan? Charm, ikaw na ang may sabi na sobrang natatakot at pagod ka, for sure you can sense if Lance is sincere about his words na sasabihin sayo mamaya." sagot nya. I sigh.

"Paano kung hindi? Paano kung ramdam at alam kong masasaktan na naman ako?" tanong ko.

"You will never know Charmaine unless you'll go and meet Lance! If you knew na ganon na naman ang mangyayari, if you feel another pain is coming, then thats the time na kailangan mo na talagang magmove forward. Paano mo malalaman?" she looked at me very seriously. "Just follow your heart. Though, it brings pain, when it meets true happiness then no one can shattered your heart Charm." she added.

"Thankyou Ange, your the best! I promise--" i was cut nang marining kong tumatawag na naman si Mom.

"Charmaine?" my mom said.

"Come in, Mom!" sambit ko. Agad naman syang pumasok.

"May bisita kayo. An unexpected visitor." sambit nya. Nagkatinginan kami ni Ange. We're not, Im  not expecting a meetup right now. I have no idea kung sino yung naghahanap samin.

"Sino Mom? Wala akong inaasahang bisita ngayon." Turan ko.

"Si Tony." nang marinig ko ang pangalan ni Tony, may kakaiba na naman akong naramdaman at alam kong tensyon na naman ito.

"Oh, seriously tita?" tanong ni Ange.

"Why so shock Ange haha. Yes ofcourse." Natatawang sagot ni Mom.

"Mom, baba na din kami ni Angela. Please tell Tony to wait." mahinahon kong sabi.

"Okay." At bumaba na din si Mommy.

"What the hell she's doing here Charm?" iritadong tanong ni Ange sakin. Kahit ako napapaisip kung ano nga bang kailangan na naman ni Tony samin. Pagod nakong harapin sya dahil puro eskandalo at away lang naman ang nangyayari sa twing nagkikita kami ni Tony.

"I also dont know. Tignan nalang natin but i will not let here to make a scene here!" sambit ko. "Lets go down?" pag-aya ko kay Ange.

----

"Charm, i want to talk to you, in private." sambit ni Tony. Nakaupo lang kaming tatlo sa sala. Wala sa kilos at salita ni Tony na gagawa sya ng eskandalo. Dumating syang maayos at malumanay ngunit hindi pa din mawala sakin ang pagtataka.

"Bakit hindi ko pwedeng malaman ang paguusapan nyo? Baka kung anong pananakot lang ang gawin mo kay Charmaine!" sabat ni Ange. Tony just smiled.

"Im not here to make a scene or something can ruin your day guys. May kailangan lang kaming pagusapan ni Charmaine, and i also want to talk to you after we talk." paliwanag nya.

"P-peroo-" Ange stop nang hawakan ko sya sa kamay. Napatingin lang sya sakin at nag gesture ako sa kanya na pabayaan na muna kaming dalawa ni Tony. Napairap lang sya at umalis na din.

"So, anong paguusapan natin Tony?" Agad kong tanong. "Last time we talked you are so angry, kaya nagtataka ako." i explained.

"I want to say sorry Charm." seryoso sambit ni Tony habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.

"How can i believe you Tony? You've done so many lies, and hurt us. You never even look on our friendship na sinasabi mong never mong itinuring na pagkakaibigan." turan ko.

"I know Charmaine. Mahirap maniwala dahil andaming kong nagawang kasalanan sa inyo ni Ange, lalo na sa inyo ni Lance. Masyado akong naging makitid at naging tanga na pakawalan yung mga taong totoo sakin." paliwanag ni Tony. "Masyadong naging mataas yung tingin ko sa sarili ko. I even told you na hindi ko kayo itinuring na kaibigan but theres really part of me na namimiss kayo. Na hinahanap-hanap kayo. Sorry Charmaine..." dagdag pa nya. Nakita ko yung pagbagsak ng mga luha nya na naging dahilan para makita ko yung sinseridad ni Tony sa mga sinasabi nya. Hindi ko namalayan na tumutulo na din pala ang mga luha ko.

"T-tony..." sambit ko sa pangalan nya at agad na lumapit sa kanya at mahigpit syang niyakap. Naramdaman ko din yung yakap nya. Yung mga iyak at luha namin dalawa.

"Im sorry Charmaine, na kahit pagkakaibigan natin hinayaan kong masira para lang sa mga pansarili kong kagustuhan. Siniraan pa kita kay Lance. Im really really sorry Charmaine!" sambit nya habang nakayakap sakin.

"Imissyou Tony! Alam kong nagbalik na yung Tony na mahal ko. Yung Tony na kaibigan ko!" sagot ko. Bumitaw sya sa yakap at hinawakan ang mga kamay ko.

"Salamat Charm for letting me in again to your heart." she said and hugged me again. "C-charm..." bumitaw ulit sya at tumingin ng seryoso sa mga mata ko.

"What now Tony? May problema pa din ba?" nagaalala kong tanong.

"Si Lance." banggit nya sa pangalan ni Lance. Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko. Bakit sa twing maririnig o maaalala ko ang pangalan nya, kakaibang sakit yung nararamdaman ko?

"What about him?" i asked.

"Alam kong galit ka sa kanya. Inisip mong sinaktan ka nya. Inisip mong ginagawa ka lang nyang tanga. But after all, he didnt. Alam kong totoong mahal ka nya. Lumabas yung totoo, na ikaw talaga yung gusto nya. I stopped. I realize na hindi na tama yung ginagawa ko. Pinipigilan ko yung mga dapat kasiyahan na nangyayari sa inyo ni Lance. Wag mo syang hayaan mawala sayo Charmaine." paliwanag ni Tony. I was in tears. My heart aches. And naniniwala ako sa lahat ng sinabi ni Tony. I really hope, thats true.

"I dont know Tony. Sobra akong nasaktan..." sambit ko kasabay ng mga luha.

"Charm, you can forgive him if you want to. Alam kong kaya mo pang magtiwala ulit. Nagawa mo sakin, why not for him? He's true. Mahal ka nya." Turan ni Tony. Napangiti ako.

Its always our choice. Kahit ano man ang kalabasan, sumaya ka at masaktan, it doesnt matter. Ikaw yung pumili. Tayo yung nagdala sa sarili natin sa sitwasyon na hindi natin alam ang kahihinatnan. It's really a matter of choice.
-----

Cheekiss011stories.
Epilogue next chapter.