SSML15.

523 9 0
                                    

———

Ilang lingo rin yung lumipas simula nang magkasama kami ni Lance sa iisang bahay. Walang pansinan. Walang pakialamanan. Hindi rin naman kami madalas nagkikita dahil bihira syang lumabas sa kwarto nya. Gusto ko sanang gumawa ng paraan para magkaayos pa rin kami pero twing naiisip ko palang na sisigawan nya ko, natatakot nakong lapitan sya.

Kahit sa university, hindi ko na din sya nakikitang pumapasok. Nagaalala nako sa mga grades nya. Mag iisang buwan na rin kasi syang wala sa klase at alam kong hindi rin alam ng parents ko at parents nya ang nangyayari kay Lance. Ayoko syang pakialaman. Bahala na muna sya pero kahit ganon, hindi ko mapigilan na hindi sya alahanin.

Sa mga araw na wala sya sa klase at sa twing gigising ako sa umaga, mga bote ng alak ang nakakalat sa sala. Sobrang apektado at nasasaktan si Lance. Alam ko yun. Kaya alak ang ginagawa nyang solusyon para lang makalimot. Nararamdaman ko yung sakit na nararamdaman nya kahit hindi nya to pinapakita. Masakit sa kanya lahat ng nangyari. His pain is also my pains.

——

"I wont give up on us even if the stars get rough. Im giving you all my love, im still looking of..." kumakanta lang ako habang niluluto yung pagkain ko sa umaga nang biglang...

"Anong pagkain?" nagulat ako nang makita kong nakaboxer lang si Lance at nakasandong puti lang. Ang gwapo at ang ganda ng katawan nya. Lumalabas yung ganda ng pagkalalaki nya. Mas lalong kinagulat ko yung pagdating nya. Ito yung unang beses na naghanap sya ng pagkain.

"Uh eh L-lance.." nauutal kong banggit ng pangalan nya. Mukhang lasing sya at wala sa wisyo. "Patapos na din akong magluto." dagdag ko.

"Im hungry! Make it quick!" Parang hari nyang utos sakin. "Youre my soon to be wife, so you are my maid!" sagot nya. Nasaktan ako sa sinabi nya. Kahit anong mangyari, hindi mawala yung galit nya sakin.

"Lance, bakit hindi kana pumapasok? Lagi ka ding nagiinom? And also, you smoke na hindi mo naman ginagawa before. Alam ba yan nila tito?" nagaalala kong tanong. He looked at me  at naglakad palapit sakin. My heart suddenly beat faster and nakaramdam ako ng kaba.

"Why do you care? Are you going to tell them? Napakapakialamera mo talaga Charmaine!" sambit nya sakin. He touched my hair and suddenly my face nang bigla nyang inilapit yung mukha ko gamit yung isang kamay nya. Ang bilis ng tibok ng puso ko at hindi ko alam ang gagawin ko.

"Lance nasasaktan ako..." reklamo ko.

"So what?! You are the reason of my pain also, nagreklamo ba ko?! I told you wag mokong pakialaman!" sigaw nya sa harap ko. Amoy na amoy ko yung alak sa hininga nya. Mabilisan ko syang tinulak dahilan para mawala yung pagkakahawak nya sa mukha ko. Hindi nako nagsalita at yumuko nalang. Naramdaman ko na naman yung mga luha na bumabagsak sa pisngi ko. Bakit ba ang iyakin ko? Shit!

"You did everything para lang masira kami ni Tony diba?! Ano bang gusto mo?" sabi ni Lance at hinubad yung sando nyang suot at mabilis na lumapit sakin. "Ito ba? Ito ba?" isinandal nya ko sa pader at kiss me. Iwas lang ako ng iwas. Im aiming for his kiss but not this kind of kiss. Hindi sa ganitong paraan. Inipon ko ulit lahat ng lakas ko at malakas ko syang tinulak dahilan para mapahawak sya sa lamesa.

"Nasasaktan nako Lance! Tama na!" sigaw ko. "Lagi nalang akong nagtitiis sayo Lance! All this time you treated me disrespectfully! Hindi ako nagreklamo! Pero itong ganito?! Hindi ko na kayang tapakan mo yung pagkababae ko! Ano bang kasalanan ko?! Minahal lang naman kita!" sigaw ko ng puno ng luha.

"Loved me?! Fuck that love! Is that what you call love? You make my life as a fucking hell Charmaine! Is that what you so called love? TELL ME!!" sigaw nya. This time, i saw him in tears. I saw him with full of emotions. Parang sa ilang salaysay na lumabas sa bibig nya, nailabas na rin nya lahat ng sakit na nararamdaman nya.

"What do you want me to do Lance? Hayaan kong gaguhin ka ni Tony?! You are being loveblinded Lance! All i want to do is wake you up!" sigaw ko.

"No Charmaine! No! Hinding hindi ako kayang lokohin ni Tony! She will never!" bulyaw nya.

"Wait for the day na mapapatunayan ko sayo na ako yung totoo. Na ako yung babaeng dapat sayo!" after saying those words ay iniwan ko sya sa kusina. Pumasok ako sa kwarto ko at doon nilabas lahat ng luha na kanina pa ayaw tumigil sa pagbagsak.

Pinapangako ko na dadating talaga yung araw na marerealize ni Lance na ako yung dapat na pinakinggan nya. Na ako yung nagsasabi ng totoo una palang.

Just because i love him. Just because Lance Ian Latriz is almost my life, i can ease all the pain.

———

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako ulit kakaiyak. Hindi pala ako nakapasok. Geez! I checked my phone and tinignan ko yung oras. Seriously? Ang tagal kong natulog! Its already 6pm. Ang dami din misscalls ni Ange, im sure shes confuse bakit hindi ako pumasok sa klase ngayon. I leave a text saying something came up thats why i didnt attend school.

"Woah!!!! Thats really nice bro!" mula sa taas ay rinig na rinig ko yung ingay mula sa baba at bigla ring may malakas na tunog na para bang may party sa baba. Mabilis akong nag ayos para tignan kung ano bang nangyayari.

I saw a group of boys including Lance na may kanya kanyang babae sa tabi nila and may kanya kanyang bote ng beer na iniinom. Nakafocus yung tingin ko kay Lance na kasalukuyang nakikipaghalikan sa katabi nyang babae. Dahilan para makaramdam ako mg galit. Hindi dahil sa nakikita ko kundi dahil sa katotohanan na hindi na nagpapakita ng respeto at kaunting awa sakin si Lance. Na kahit na pagaari namin ang bahay nato ay ginagawa nya pa din itong babuyin. Hindi sa nanunumbat pero kahit sana magpakita sya ng kaunting utang na loob sa pamilya ko.

Mabilis akong lumapit sa speaker at ipinatay yung malakas na tugtog at binuksan ko din ang ilaw dahil nagmistulang club yung bahay dahil sa disco light na inilagay nila.

"What are you doing Charmaine?! Fuck!" galit na sambit ni Lance sakin.

"What? Ako pa yung tinatanong mo nyan?! This is my house and im not letting you to do this! Show some respect and kahit na utang na loob Lance, kahit hindi na sakin! Kahit na sa mom and dad ko nalang. Nagiisip ka paba?!" sumbat ko sa kanya.

"Wag na wag mokong susumbatan Charmaine! Naiinggit kaba? Im kissing you earlier pero ayaw mo naman tapos ngayon killjoy ka!" sambit naman nya. Lasing na sya. Wala na talaga sya sa wisyo.

"Shut up Lance! Hindi ko na kaya lahat ng ginagawa mo! Im going to tell this to tito and tita so theu know!" pananakot ko at badyang tatalikod ako para umakyat ay agad na humarang sakin si Lance.

"Oh! Oh! Oh! You're scaring me now Charm?" he said na parang nangaasar pa. He smiled devily.

"No! Gagawin ko talaga! Get out of my way Lance! And also, paalis mo na yang mga yan sa bahay KO!" sigaw ko.

"Excuse me miss, ang Kj mo naman! Itable mo nalang sya dito Lance!" dinig kong sabay ng isang lalaki kayat mabilis akong napatingin sa kanya at sumagot.

"Who the hell are—" i paused when suddenly seeing the guy who said those words. He really looks familiar. He really is. Alam kong nakita ko na sya isang beses at inaalala ko lang kung saan at bakit.

Right! Sya yung lalaking kasama ni Tony sa isang resto! Shit! Tama ako! I just looked at him and think of something. Now i hope he will answer and he will be they key for all my problems and questions. Ngayon palang nararamdam ko nang lalabas yung totoo.

"What are you looking at?" tanong nya nang may pagtataka. I just smile.

———

Please do vote and comment guys! This getting exciting support please!

Silently, Shouting My Love. (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon