Rhie's POV
It's been a week and days mula nong kinausap ako ni Marie, I'm trying to find her in the company pero di ko alam kung sa'n ko siya hahanapin. About naman kay Mr. Crisostomo, we hadn't talk or di niya na ako pinansin, nakikita ko pa rin naman siya but he's busy as a CEO. Mas mabuti na rin at makakahinga ako knowing na walang gana yung hypnotism na ginawa ko sa kanya.
Nililigpit ko na ngayon ang mga gamit ko, end na ng duty ko at uuwi na din.
"Ms. Vallente," napalingon ako sa tumatawag sa akin and I saw my Head.
"Sir," it's also unusual na lumalapit yung boss ko sa akin or tawagin niya ako. Napailing na lang ako sa isiping iyon.
"Pinapatawag ka sa head office," napatitig ako sa kanya, di ko kasi siya gets agad.
"The CEO wanted to see you," sabi niya with a look na pinag-aaralan ako like he's wandering why I am being called in the CEO's office.
Wait, WHAT??! O____O
"P-po?,"
"Pumunta ka na agad, marami pa siyang gagawin," sabi niya pagkuway tinalikuran ako at umalis. Naiwan akong nakatunganga. Bakit niya ako pinapatawag? Minsan lang nakakapunta sa office ng CEO ang mga kagaya kong employee. Kahit nagtataka at kabang-kaba din ay kumilos na din ako papunta doon.
Habang papunta ako sa office ng CEO, maraming tanong ang naglalaro sa aling isipan.
======
Napabuntong-hininga ako nang nasa harap na ako ng office ng CEO.
*INHALE*
*EXHALE*
Kumatok na ako ng dalawang beses and opened the door. Nakita ko naman si Mr. Crisostomo at ang kanyang secretary na nag-uusap.
"She's here," ang CEO nang makita niya ako. I bowed sandali.
"Good afternoon po," sabi ko as a sign of respect. Napatingin naman sa akin yung secretary niya at tiningnan ako ng matalim. Tumayo naman ito at tumingin kay Mr. Crisostomo.
"Maiwan ko muna kayo,"
"Thank you,"-CEO
Tiningnan pa ako nong secretary mula ulo hanggang paa nang dumaan siya sa akin. Sinundan ko naman siya ng tingin hanggang sa makalabas na siya ng pinto. Natigilan ako nang natagal yung ponetail ko sa buhok at nahulog ito sa sahig.
Napatingin ako sa CEO na nakatingin lang sa akin.
"Sorry," sabi ko ta's pinulot ko yung ipit ko.
"Didn't know you also look good without your ponetail,"
O///O
Ano daw? Napailing na lang ako at tumayo then dali-daling nagponetail.
He just smiled.
Oh that smile. ><
"Have a seat Ms. Vallente, I'm happy dahil pumunta ka dito," mahina lang akong ngumiti at nauopo don sa upoan sa may desk niya.
Naoalunok naman ako at di na mapakali.
"B-ba't niyo po ako pinatawag?,"
"Oh! I see... I'll be straight, I am invited to one of my friends birthday party and I want you to be my date,"
O///O
Muntik na akong mabilaukan ng sarili kong laway sa sinabi niya.
Ilang segundo pa ang lumipas at di pa rin ako makapagsalita. Nanatili lang akong nakatitig sa kanya sa gulat. Di ko rin alam kong tama din ba ang pagkakarinig ko. Napansin niya ata na di ako makapagsalita kaya siya na yung nagsalita. He smiled.
"I know this will shock you but I am serious,"
Napatitig lang ako ulit.
"I'll wait for you this coming friday after work,"
Napakunot-noo na ako.
"Ano po bang pinagsasabi niyo? Nay fiance po kayo di ba?," Nagulat ako nang lumabas yun sa bibig ko. Nong matauhan ako'y agad akong humingi ng tawag.
"Sorry po," sabi ko at tumayo na para umalis.
"Ba't ba lage mo kong tinatakbuhan?,"
O___O
Natigil ako do'n.
"We already broke up,"
Mas nagulat ako sa sinabi niyang iyon. Mahina akong lumingon sa kanya habang may nagtatanong na mga mata.
"K-kailan?,"
"Last week," napakunot-noo ako.
"What day?," Tanong ko, sana di tama ang hinala ko.
"Tuesday,"
O_____O
Nanghina ako sa narinig, that was exactly the day nong hinypnotize ko siya.
Inalis ko yung tingin sa kanya at mahinang napaatras. Naghiwalay sila, and that can be because of me.
"B-bakit?," Alam kong nagtataka na siya ba't tanong ako ng tanong.
"There are just things that aren't meant to be,"
Napatingin ako ulit sa kanya at umiling-iling ako, mahina akong umatras at tuloyan na akong lumabas ng office. I am so worried at nagsisisi na ako sa ginawa ko. I didn't know that through my ability, i can also break a relationship. I am so sorry.
======
Pumunta na lang ako ng CR. Natigil ako nang pagbukas ko ay nakita ko yung secretary na sinasabunotan si Marie.
"Ang kapal ng mukha mo," agad naman akong kumilos ang stop her.
Ngayon sa akin na siya nakatingin.
"Kita mo nga naman nagsanib pwersa pa kayo, tsss. Magsama kayong mga weirdo!," Sabi niya sabay labas ng CR. Napatingin na ako kay Marie, may ilang kamrot siya sa mukha. Tinulongan ko naman siyang ayusin ang sarili niya. Maya-maya ay kumawala siya sa akin at aalis na sana but I stop her.
"Sandali lang," napahinto naman siya.
"Don't worry, secrets are secrets," natigil ako do'n. Can she really read me? Then who is she?
"Sino ka ba talaga?," Mahina siyang lumingon sa akin.
"I am just like you, a human full of secrets," sabi niya at aalis na naman sana. Kumilos na ako and hold her on her left wrist kaya napahinto siya ulit. Since alam niya na naman ang nga sikreto ko maybe she can help. I don't trust people but if she's just like me and if she can take read me, I think I can trust her.
"Help me please, di ko alam ang gagawin ko... You know that I hypnotised him right? At umeekto na ito ngayon, though I want him but I don't want it this way," mahina siyang lumingon sa akin at bumakas ang kunot sa kanyang noo.
"Please," I pleaded.
"What do you want?,"
"Tulongan mo ko na mawalan ng bisa hung hypnotismo ko sa kanya,"
Napatitig muna siya sa akin.
"Tell him." Napakunot-noo ako.
"Tell him what you did before it's too late or you can't get away with your consequences," mahina ko siyang nabitawan at tumango ako ng mahina.
"I have to go," sabi niya at naglakad na paalis. Sinundan ko naman siya ng tingin.
<End of Chapter 4>
BINABASA MO ANG
Secrets
RomanceA story about secrets you can't keep. Ang kwentong ito ay tungkol sa isang babae na nagngangalang Rhie at ang kanyang mga sikreto. Mga sikretong di niya kayang ibunyag kanino man nang dahil sa takot na hindi siya matanggap ng kanyang mga minamahal.
