My Baby Is All I Want

Special Chapter: TaeCop Last Part

Tae's POV

"Ohh Tae iho! Kumusta ka na?! Sabi sa akin nitong magaling kong anak sa ibang bansa ka na daw nag aral." Nagulat yung Mama ni Cop nung nakita niya na ako yung nagsundo sa anak niya.

"Akala ko nga iiyak siya nung araw na sinabi niya yun sa akin. Daig pa niya ako pag umaalis yung Papa niya." Gusto kong tumawa kasi pulang pula yung mukha ni Copter nung nagsasalita yung mama niya. Gusto ko din tumalon sa tuwa kahit na mali na maging masaya na sobrang lungkot niya nung nawala ako.

"Ma!" He gruntled. Fuck he's too adorable.

"Ah sorry po Tita. Di din alam ni Cop na di ako natuloy eh. Meron po kasi akong hindi maiwan dito."

I looked at him straight in the eyes pero inalis din niya agad yung tingin niya sa akin.

Siya lang naman kasi talaga yung dahilan. Yung dahilan kung bakit tumitibok pa yung puso ko ngayon.

Kaya ko nga siya pinilit hanapin kahit na wala na kong karapatan maging bahagi ulit ng buhay niya.

Tumawa lang yung Mama niya along with mumbling the lines "Good times." at "Youngbloods." Sana ganito na lang din yung pagtanggap ng tatay ko sa reality na nagkagusto ako sa lalaki.

Di ko na masyadong napansin yung iba pang sinabi ni Tita kasi kay Copter na lang talaga ako nakatitig ngayon.

Nakatayo siya habang nakatingin sa sahig.

Di din namin napansin na dalawa na lang kaming nakatayo dito sa labas ng bahay nila.

But god damn it! He's finally here in front of me. My Booberry.

Can I just take him to my place and love him all night long?

Can we just ditch that shitty party?

I took a deep breath and clear my mind syempre alam kong di siya papayag kapag ginawa ko yun at baka lalo lang siyang magalit sa akin.

Ilang beses na niya akong nireject pero di ako sumuko. Alam ko na pagod na siya and honestly, napapagod na din ako kaso wala akong karapatang mapagod kasi kasalanan ko kung bakit kami nagkaganito.

Kung mas matapang lang ako noon baka masaya kami ngayon. Sana hindi siya naging ganito. Sana hindi kami naging ganito. I hate myself for letting him go.

I cleared my thoughts. Hindi ito yung oras na magpakalunod ako sa self pity. Kailangan kong patunayan sakanya na this time hindi ko na siya bibitiwan.

I offered him my hand but he brushed it away and head straight to my car.

I was disappointed pero okay lang at least hindi niya ako nireject yung offer ko na sunduin at ihatid siya sa homecoming party.

"Uhh, can we go now? Ano pang hinihintay mo?"

Naiirita yung boses niya but his cheeks are tinted with light blush.

Shit yung puso ko parang sasabog. He looked at me at napansin niyang di ako makagalaw. Nung nagtama yung mga mata namin for the second time my feelings burst into beautiful sparkles of lights.

My brain goes haywire. Masyado ng matagal nung last ko tong naramdaman kaya ngayon parang first time lang lahat ulit.

I walked near him and unlocked my car. Bubuksan na niya yung pinto sa likod pero pinigilan ko siya.

"Kahit na gusto kong pag silbihan ka ng parang prinsipe at pagbuksan ka ng pinto dyan dun ka pa din uupo sa passenger seat sa tabi ko. Gusto kong malapit ka lang sa akin."

He just huffed at binuksan niya yung pinto sa passenger seat. I am satisfied kasi wala siyang angal ngayon. Pumasok na din ako sa kotse ko.

We arrived late pero okay lang andun naman yung iba kong teammates they can fill my position easily and isa pa di naman ganun kaimportante presence ko sa party na yun sadyang swerte ko lang na ako yung na assign na captain this school year.