Τα σημάδια στο σώμα μου...

Κεφάλαιο 15.

Στο μαγαζί που είμαστε επικρατεί ένας πανικός, πολύς κόσμος, μεθυσμένοι από εδώ και κει να χτυπιούνται στον ρυθμό της μουσικής. Για καλή μας τύχη ο Άγγελος έχει έναν γνωστό στο μαγαζί και μας βρίσκουν απευθείας τραπεζάκι. Εντάξει θα είμαστε όρθιοι ούτως ή άλλως αλλά από το να είμαστε όρθιοι με ένα ποτό στο χέρι, καλύτερα να έχουμε ένα μέρος να το ακουμπήσουμε.

Η ώρα περνάει ευχάριστα με εμένα και τον Ηλία να προσπαθούμε να συζητήσουμε ενώ ο Άγγελος χορεύει μπροστά από το τραπεζάκι μας. Συζητάμε για τον τύπο που χουφτώνει αδέξια μια κοπέλα παραδίπλα και για την ξανθιά που έχει μεθύσει τόσο ώστε να μη καταλαβαίνει ότι το εσώρουχο της φαίνεται μιας και η φούστα της πλέον δεν θεωρείται φούστα.

Ξαφνικά νιώθω το κινητό μου να δονείται. Το κοιτάζω και έχω 5 μηνύματα από τον Κρις και περίπου στις 12 με 13 κλήσεις. 'Μήπως έπαθε τίποτα'. Σκέφτομαι ενώ προσπαθώ να ανοίξω το κινητό μου.

00:17 'Ελ που είσαι; Θέλω να μιλήσουμε.'

00:32 'Μη με γράφεις γαμώτο.'

00:40 'Είσαι καλά;'

00:56 'Έρχομαι τώρα από εκεί.'

01:15 'Πες μου που είσαι.'

Βγαίνω από το μαγαζί για να μπορώ να τον ακούω.
Καλεί.
'Που είσαι γαμώτο σου; Ακούγεται εξοργισμένος.
'Είμαι σε ένα μπαράκι στην Γλυφάδα' Λέω πιο δυνατά απ' ότι πρέπει.
'Μείνε εκεί που είσαι, σε 20 λεπτά είμαι εκεί.' Το κλείνει.

Στέλνω μήνυμα στον Ηλία πως θα περιμένω τον Κρις και να μην ανησυχεί. Και παραδόξως η ώρα περνάει πολύ γρήγορα. Βέβαια έχω αρχίσει να κρυώνω γιατί είναι ακόμη Φεβρουάριος.

Ο Κρις φτάνει περίπου 2 παρά έξω από το συγκεκριμένο μαγαζί. Είναι πάνω σε μηχανή. Από πότε οδηγεί;

'Ελ.' Με πλησιάζει με μεγάλα βήματα και εγώ σμίγω παράξενα τα φρύδια μου.
'Κρις;' Τα χέρια του τυλίγονται στην μέση μου και με σφίγγουν πάνω στο σώμα του.
'Τι σου συμβαίνει;' Μουρμουρίζω ενώ τον αγκαλιάζω και εγώ.
'Το ίδρυμα είναι έτοιμο Ελ.' Λέει ήρεμα κοντά στον λαιμό μου.

Επικρατεί σιωπή.

Εντάξει μπορεί να μην είχαμε περάσει και τις πιο τρομερές στιγμές μαζί αλλά ήταν το στήριγμα μου. Δεν περιμέναμε πως το ίδρυμα θα ήταν έτοιμο τόσο σύντομα.

Δεν ξέρω τι να απαντήσω και έτσι επιλέγω να μείνω σιωπηλή. Εκείνος απομακρύνεται ελάχιστα και ακουμπάει τα μαλακά του χείλη στα δικά μου.

Μήπως ονειρεύομαι;