Τα σημάδια στο σώμα μου...

Κεφάλαιο 17.

Αφήνω το νερό να αγκαλιάσει το σώμα μου και με την βοήθεια του αγαπημένου μου αφρόλουτρου δημιουργώ μια κάτασπρη στρώση σαπουνάδας πάνω στο σώμα μου, ξεπλένομαι με το πάσο μου και αφού έχω τελειώσει, σκορπίζομαι και φοράω ένα μαύρο τζιν με την αγαπημένη σκούρα μπλε μπλούζα μου με στάμπα των Beatles επάνω. Τα μαλλιά μου παραμένουν σε έναν ψηλό κότσο.

Βγαίνω από το μπάνιο και παρατηρώ αμέσως πως η Εύα δεν βρίσκεται στο δωμάτιο. Στην συνέχεια το βλέμμα μου πέφτει πάνω στο κρεβάτι μου, ένας παράξενα μεγάλος αρκούδος στέκεται εκεί και με κοιτάζει.

'Τι στο..;' Λεω ψιθυριστά και μετά από μερικά δευτερόλεπτα νιώθω δυο χέρια να κλείνουν τα μάτια μου.
'Σου έλειψα;' Η γνώριμη αυτή φωνή κάνει τους χτύπους της καρδιάς μου να αυξάνονται υπερβολικά πολύ.
'Κρ-Κρις εσυ;' Πιάνω τα δυο χέρια και κάνω να τα κατεβάσω. Έπειτα αυτά με πιάνουν και με γυρνάνε, τα χείλη του ακουμπάνε τα δικά μου και ένα μούδιασμα νιώθω να καταβάλει όλο μου το σώμα.
Δεν το έχω ξανά νιώσει και δεν ξέρω αν είναι έρωτας. Πάντως αν είναι, μου αρέσει και δεν θέλω να σταματήσει ποτέ.
Η γλώσσα του εισχωρεί προσεκτικά στο στόμα μου και με αργές κινήσεις τρίβεται πάνω στην δική μου, η αίσθηση του είναι τόσο έντονη στο στόμα μου και εγώ δεν χορταίνω τα γεμάτα του χείλη που ακουμπάνε τα δικά μου.
Μήπως ονειρεύομαι πάλι;