EMANET

3.Bölüm ~İlk Tanışma~

Herkese Selam bizzz Masmalove, Kremalitatli, Çubuk-kraker :)

Arkadaşlar 4. bölümden sonra işler karışmaya başlıyor o yüzden bölüm gecikebilir, sizi çok seviyoruzzz, iyi okumalar. Bu arada multimedia da Savaş var

Dün okulun bahçesinde düştükten sonra sinirlenip eve geri dönmüştüm. Annem çok kızmıştı tabi o yüzden bugün mecburdum okula gitmeye. Ayaklarım geri tepse de okula gittim ama bu sefer dikkatli yürüdüm ve düşmemeye özen gösterdim. Sınıfın kapısına geldiğimde derin bir nefes aldım ve yavaşça kapıya tıklattım.

Herkes bir anda bana döndü. Eminim yanaklarım kıpkırmızı olmuştur. Vee dünkü çocukta bu sınıftaydı.

Dünkü manda kafalı sapık!

Gözlerini dikmiş bana bakıyor. Çatık kaşlarıyla daha bir tatlı olmasına rağmen cidden korkunç duruyordu. Aman ne diyorum ben ya. Peki benim ismimi nerden biliyor? İşte en can alıcı noktada burası zaten.

Neden yardım etmek istedi?

Ben bunları düşünürken öğretmenin öksürük sesiyle irkildim özür dileyerek yerime geçtim. Kahretsin! Neden tek boş sıra onun yanı ki!

Öğretmen dersin sonuna doğru bizi boş bıraktı ben de bunu fırsat bilip direk çocuğa döndüm.

"Kimsin ve ismimi nerden biliyorsun !" Bana cevap vermeyince iyice sinirlendim üstelik birde yüzüme bile bakmıyordu. Benim sinirlerim tepeme çoktan çıkmıştı sertçe çenesini tutup kendime çevirdim.

"Ben seninle konuşurken yüzüme bakacaksın tamam mı !"

Ben böyle söyleyince hafif ukala bir tavırla güldü.

"Şaka mısın kızım sen yaa bir iyilik yaptık bokunu çıkarttın!"

Ben ona salak salak bakarken sinirle sıradan çıkıp gitti. Bense arkasından mal gibi bakmakla yetindim. Yani gerçekten böyle mi cevap vermesi gerekiyordu tabi ben öyle çıkışınca verdiği tavırda normaldi. Ne sanmıştın Ada senin sapığın falan olduğunu mu? Kendini kandırma! İç sesim başımın etini yerken daha fazla sınıfta duramadım ve bahçeye inmeye karar verdim.

Bahçeye inip kendime boş bir bank buldum ve oraya doğru yürümeye başladım. Burada o kadar yalnızdım ki! Keşke yanımda Melis ve Ayça olsaydı o zaman ne güzel sohbet ederdik. Aklıma kızlar gelince mesaj atmaya karar verdim. Kızlarda benim mesajımı bekliyorlardı herhalde ki hemen cevap verdiler.

 Kızlar sizi çok özledim yaa!

 Eğer biraz daha geç mesaj atsaydın İstanbul'a gelip seni boğacaktık asdasfadf(Ayça)

 Eveeeeettt(Melis)

 Kızlar mığğ? Bende varım burdaa heyyy(Görkem)

 Sen ayrısın bebişim !(Ada)

 Sevgilime sulanma sürtük ahuahuah(Melis)

Aman yemedik sevgilini.(Ada)

Sabah ki sinirimi bizimkilerle konuşunca hemen unutmuştum ki çok sevecen ama bir o kadarda yapmacık bir ses,

"Merhaba ben Cemre." Dedi. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken elini uzatmıştı.

Bana uzatmış olduğu eline baktım. Pek tekin bir tip gibi gözükmüyordu ama elimi uzatarak,

"Bende Ada. Tanıştığıma memnun oldum." dedim.

Kocaman yalan! Bu okulda nasıl tiplerle karşılaşacağım çok merak ediyordum doğrusu.