Lucifer ve İntikam Meleği (Düzenleniyor)

11. Bölüm: Tanıdık Kollar

               11. Bölüm: Tanıdık Kollar

‘’Seni çirkin orospu!’’

Ortamı bıçak gibi kesen sessizliği bitiren şey bu bağırış olmuştu. Üstüme zıplayan kızı görmemle kenara kaymam bir olmuştu. Kız yanımdan geçip giderken herkes bize bakıyordu.

‘’Seni kendi ellerimle geberteceğim!’’

Kırmızı görmüş boğa gibi üstüme atlayınca ne yapacağımı şaşırmıştım. Göz ucuyla Jam ve Dark’ın geldiğini görmüştüm ama onlara gerek kalmadan içgüdülerim harekete geçmişti. Kızı sabah Dark’a yaptığım gibi havaya kaldırmıştım. Ellerim boğazını sıkar gibi havayı sıkıyordu.

‘’Sakın bir daha bana orospu demeye kalkma!’’ diye kükredim. O sesin benden çıktığına inanmıyordum. Çok otoriter, hayır cevabını kabul etmeyen bir ses tonuydu.

Kolumu kendime çektim ve tekrar hızla ileri uzattım. Ben bunları yaparken adını bilmediğim kız öne gelip tekrar duvara yapışmıştı. Elimi biraz daha sıklaştırdım. Boğazını daha çok sıktığımı hissettim.

‘’Nef- nefes alamıyorum!’’

Ellerini boğazındaki görünmez ellerime dolamıştı. Onları oradan çekmeye çalıştıkça daha da hırslanıyordum. Öksürmeye başladığında tatminle gülümsedim. O kızı öldürecektim!

‘’Janelle!’’

Jam’in sesiyle transtan çıktım. Kızın yere düşme sesini duyduğum da ona baktım. Geçen Jam’e Lu Lu diyen kızdı. Öksürmesi kesildiğinde göz göze geldik. Gözlerinde ki nefret gözle görülecek gibiydi. Elimi uzatsam nefrete bulanacakmışım gibi hissettim.

Tekrar üstüme atladığında bu sefer kenara kaçmadım. Beni yere düşürdüğünde üstüme çıktı. Ellerimi uzun saçlarına doladım ve geriye çektim. Acıyla bağırdığında yerimizi değiştirdim. Şimdi onun üstündeydim.

‘’OROSPU!’’ diye bağırdığında bu bardağı taşıran son damlaydı. Manikürümü bozmak uğruna bu kıza gününü gösterecektim. Tırnaklarımı yüzüne geçirdim. Elimi aşağı doğru çektiğimde yüzünde dört tane kan şeridi belirmişti.  Can havliyle saçıma yapıştığında suratına tokat geçirdim.

‘’Bu kadar yeter kızlar.’’ Belimden çekildiğimi hissettiğimde hala kıza vurmaya çalışıyordum.

‘’Bırak beni!’’

‘’Sakin ol Küçük Melek.’’ Dark’a cevap veremeden kendimi baş aşağı poposuna bakar vaziyette buldum. Sakinleşmem gerektiğinin farkındaydım. Bu yüzden sesimi çıkarmadan beni götürmesine izin verdim.  Depo olduğunu tahmin ettiğim bir odaya girdiğimizde başka bir kapıyı açtı.

Ofis gibi döşenmiş odaya girdiğimizde beni indirdi. Sakince gidip üçlü deri koltuğa uzandım. Derin nefesler alıp vermeye başladım. Yaptıklarım gözümün önüne gelince tek hissettiğim öfkeydi. Kendime olan öfkemdi. O sürtüğü daha iyi benzetebilirdim.

‘’Bu olanlarda neydi?!’ Jam sinirle içeri girdiğinde korktuğumu hissettim. Onu sadece bir kere böyle görmüştüm o da Alex bana vurduğundaydı. Şimdi daha fazla sinirliydi ve ödümü patlatıyordu yine de geri adım atmayacaktım.

‘’O başlattı.’’ Deyip omuz silktiğimde Dark kıkırdadı.

‘’KAPA ÇENENİ DARK!’’

‘’KAPA ÇENENİ DARK!’’

İkimiz de aynı anda bağırınca Dark ellerini teslim olurmuş gibi kaldırıp karşımda ki koltuğa oturdu. Jam tekrar dikkatimi çektiğinde üstünün çıplak olduğunu fark ettim. Gözlerim benden izinsiz karın kaslarında dolaşmaya başladığında dudağımı ısırdım. Kendimi dizginlemem gerekiyordu.