Weronika zwyczajna 15-latka która ma trudne życie w domu jak i w szkole, pewnego dnia postanawiają wraz z matka wyjechać do Niemiec. Zaczynaja nowy rozdział w ich życiu zdała od klopotow.
Weronika poznaje wiele osób [...] w tym pieknego Lukasa który...
Wstałam o godzinie 9 rano ponieważ uświadomiłam sobie ze dzisiaj jest ostatni dzień weekendu a to wiąże się z tym że jutro idę znowu do szkoły. Tak bardzo nie chciałam tam iść, nie miałam na to siły. To co wyznał mi wczoraj Lukas ciagle siedziało w mojej głowie i nie mogłam o tym zapomnieć. Postanowiłam że jak zjem śniadanie i spakuje się na jutro to pójdę na dwór i popływam w basenie. Po dwóch godzinach byłam gotowa aby dotrzeć na dwór, wzięłam sobie małego głośniczka do puszczania muzyki, jakiś przewiewny sweterek i ręcznik. Przebrałam się tylko w strój kąpielowy odsłaniający dużo ciała co rzadko się u mnie zdarza wole jakieś zwykle albo najlepiej jednoczęściowe kostiumy kąpielowe.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po prostu wstydzę się swoich licznych ran po biciu a jedna to się bardzo rzuca w oczy ponieważ znajduje się na dekolcie a dokładniej to po lewej stronie. Nienawidzę jej.
Stwierdziłam ze i tak nikt do mnie nie przyjdzie to mogę sobie pozwolić na co nieco a sąsiedzi mnie nie zobaczą ponieważ mamy duże ogrodzenie. Kierując się w stronę ogrodu powiedziałam mamie ze idę popływać, w końcu trzeba korzystać ze słonka. Puściłam sobie pierwszą lepsza piosenkę i zaczęłam „nurkować" bawiąc się przy tym jak małe dziecko.
-Weronika! - zawołała mnie mama.
-Co się tak drzesz przecież słyszę!- odpowiedziałam jej dokładnie tym samym tonem.
-Ubierz się Lukas przyszedł. - No to przerąbane. Stoi w drzwiach patrząc na mnie jak by chciał mnie zaraz zjeść.
-Już wychodzę. -Wyszłam z basenu tyłem do Lukasa aby przypadkiem nie zobaczył moich ran i szybko ubrałam sweterek.
-Pięknie wyglądasz.- powiedział.
-To tylko strój kąpielowy ale dziękuje.
-Chciałem cię zobaczyć.
-Miło z twojej strony.
-Panie przodem. -wiedziałam jaki ma zamiar puszczając mnie pierwszą na schody.
-Nie patrz na mój tyłek. -Specjalnie to powiedziałam i zaczęłam jeszcze bardziej nim kręcić. Wchodząc do pokoju Lukas zamknął drzwi i przybił się jego ustami w moje. Szczerze? Nie spodziewałam się tego.
-Tęskniłem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Ja tez. - Nie zauważyłam kiedy sweterek zsunął mi się z ramienia wraz z ramiączkiem i odkryło akurat moją bliznę. Szybko odsunęłam się od Lukiego i zakryłam się rękoma, wiem że to zauważył.
-Przepraszam. -powiedziałam.
-Co to do cholery jest?!- Powiedział.
-Ciszej! Nie chcę aby mama do nas przyszła?
-Odpowiedz mi!
-Blizna nie widać?- Usiadłam na łóżku a chłopak uklękną.
-Kto ci to zrobił?
-Nikt.
-Weronika porozmawiaj ze mną jak dorośli ludzie.
~Lukas~
Po „soczystym" pocałunku Werce zsunął się sweterek i ramiączko, nie mogę ukryć było to pociągające ale moja uwagę przykuła wielka blizna na lewej piersi dziewczyny. Widziałem w jej twarzy zakłopotanie, chciałem dowiedzieć się kto jej to zrobił.
-Weronika porozmawiaj ze mną. -Chwyciłem ją za rękę i pocałowałem. -Powiedz mi. Będę słuchał.
-Mój nieżyjący ojciec. Nie wspominałam ci wcześniej o tym gdzie mam jakiekolwiek blizny.
-Dlaczego? Ty widziałaś wczoraj wszystkie moje to czemu ja miałbym nie wiedzieć?. -Zdenerwowałem się.
-Nie było potrzeby aby ci o tym mówić!
-Umm... to opowiedz jak to (dotknąłem jej blizny która była na piersi) się stało.
-Ym dobrze. Przyszłam kiedyś ze szkoły do domu i mój ojciec jak zawsze był podpity, wiec poleciałam szybko do pokoju ale pech chciał że się nie zamknęłam i tak oto wszedł. -Ciężko oddychała, widać było u niej wyraźne zdenerwowanie. Wstałem i usiadłem obok niej, przytuliłem i masowałem po plechach.
-Kontynuuj.
-On...on... chciał mnie zgwałcić... kazał ściągać mi ubrania...przejechał czym ostrym po mojej piersi... nie wiem co to było...kopnełam go w przyrodzenie i w ostatniej chwili uciekłam. Nigdy nie... nie wspominałam mojej mamie o tym i nie chce aby kiedykolwiek to wiedziała. -Byłem w szoku, jak ojciec może zgwałcić swoją córkę. Nie mieściło mi się to w głowie. I wtedy pomyślałem ze nigdy nie dopuszczę do tego aby ktoś ją skrzywdził.
-Przykro mi. Teraz już nikt ci nic nie zrobi. Masz jeszcze jakieś blizny o których nie wiem ? -Zapytałem.
-Mam... na nodze, rękach i chyba najwiecej na plecach. Ale to są takie draśnięcia od szklanych butelek.
-Co??? Nawet szkłem potrafił cię zranić ?!
-Tak,tak.
Kazałem jej wstać i ściągnąć ten sweterek, pokazała mi dokładnie w których miejscach ma te blizny. Krępowała się, wiadomo stała tylko w samym stroju kąpielowym. Dotykałem każdą ranę po czym całowałem, chciałem aby już więcej o nich nie myślała.
-Pamiętaj ze pomimo tylu blizn i tak jesteś piękna. -Zarumieniła się. Cieszyłem się że tak działam na moją dziewczynę.
