"ဟေး....အားလုံး!"
အကုန်လုံးအနောက်သို့လှည့်ကြည့်ကြသည်။
"Yizinn!!!"
တစ်ဖက်လက်တွင်ကိုင်ထားသောဓါးမှစီးကျနေသောသွေးများ၊ကျန်လက်တစ်ဖက်မှတတောက်တောက်ကျနေသောသွေးများ၊နဖူးမှစီးကျနေသောချွေးများ၊လက်မောင်းနားတစ်ချက်ခြေထောက်နားတစ်ချက်အနည်းငယ်ပြဲနေသောအ၀တ်စ။
မင်းသားအားလုံးအပြေးသွားကြသည်။
YF:"အဆင်ပြေလား? ထိသွားသေးလား?"
CY:"ဘာလို့ကြာနေတာလဲ? ကြောက်နေတာကို"
SH:"မြန်မြန်မလာဘူးနင်ကလည်း"
YZ:"အေးပါ ငါအခုလာပြီပဲ ဘယ်မှမထိပါဘူး လူကနည်းနည်းများလာလို့ချက်ချင်းမလိုက်လာနိုင်တာ ဒီဘက်ကိုလိုက်လာမှာစိုးလို့တားခဲ့ရသေးတယ်လေ အဲ့ဒါကြောင့်ပါ မင်းသမီးတို့ရောအန္တာရာယ်ကင်းရဲ့လား?"
C:"ကင်းသားပဲသူတို့က နင်သာ"
YZ:"ငါဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို သွားကြမယ်လာ တော်တော်နောက်က်နေပြီ မင်းသမီးတို့ကိုခေါ်လိုက် ငါမြင်းပြင်ထားပြီးသားဟိုဘက်မှာ"
JI:"Yizinnတို့ကတော့အမြဲအဆင်သင့်ပဲ သွားကြမယ်"
မင်းသမီးနှင့်မင်းသားတို့စကားပြောနေသည်ကိုကြည့်နေကြသောXiuminတို့တွင်တော့အတွေးကိုယ်စီနှင့်အားနာမှုကိုယ်စီနှင့်။
BH pov:"သူ့လက်မှာသွေးတွေကျနေတုန်းပဲ"
X pov:"သူတော်တာသိပေမယ့်တကယ်အဆင်ပြေတာရောဟုတ်ရဲ့လား?"
TaoကChanyaungနားနားကပ်ကာလေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်
T:"Yaung...နင့်ကိုတော့အားကျတယ်သိလား?"
ဘေးမှSooနဲ့Luhanကလည်းကြားသွား၍သူတို့ကပါ
L:"ဟုပ မနာလိုဘူး"
S:"သူယောကျ်ားလေးဖြစ်သင့်တယ်"
Tao,Soo,Luhan သုံးယောက်ကပြုံးစိပြုံးစိဖြင့်စနေကြသော်လည်း Chanyaungတစ်ယောက်ပြန်မစနိုင်ဘဲပြုံးရုံသာပြုံးပြလိုက်သည်။
YX:"ပြန်ကြတာပေါ့မင်းသမီးတို့"
Xiuminတို့လည်းပြန်ရန်အသင့်။Yizinnမှမြင်းများရှိရာခေါ်သွားသည်။
