စောစောစီးစီးမောင်နှမ၇ယောက်ပန်းခြံထဲတွင်လူစုံနေကြသည်။
C:"😪"
CY:"😪"
YF:"မင်းတို့ကလည်း ရောက်တည်းကသက်ပြင်းပဲချနေတယ်"
C:"သက်ပြင်းချရမှာပေါ့ မင်းလိုမှအခြေအနေမကောင်းတာ"
YF:"ငါအခြေအနေကောင်းတယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ?"
YX:"မကောင်းဘူးလား?"
YF:"Omm"
C:"ငယ်ငယ်လေးရထားတဲ့သူကများပြောရတယ်ရှိသေး😏"
YF:"ငယ်တယ်ဆိုပြီးအထင်မသေးနဲ့ သူ့အစ်မတွေနဲ့တစ်ချိုးတည်း"
C:"ဘာမှမပြောနဲ့!!! ငါ့လောက်ဆိုးတဲ့သူရှိမလားပြော!!"
CY:"ငါလည်းဆိုးတာပဲ"
C:"မင်းတို့ငါ့လောက်ဘယ်သူမှမဆိုးပါဘူးကွာ😪 ငါရထားတာသူတို့ညီအစ်မတွေထဲကအကြီးဆုံးလေကွာ"
C:"Yifan!!! အဲ့ဒါမင်းကြောင့်!! မင်းမကောင်းတာ😠"
YF:"ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ?"
C:"ဘာလို့မဆိုင်ရမှာလဲ? မင်းကငါတို့ထဲမှာအကြီးဆုံးလေ ယူချင်းယူမင်းနဲ့သူနဲ့ယူရမှာလေ ဘာလို့ငါနဲ့လဲ?😠"
YF:"အမလေး...နေပါ သူ့ကိုမယူရတာပဲတော်တော်ကံကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မင်းတိုးတိုးပြော သူများတွေကြားကုန်မယ် မိဖုရားချန်းကသူ့ကိုချွေးမတော်ရလို့ဘယ်လောက်ပျော်နေလဲဆိုတာမင်းသိရဲ့သားနဲ့"
C:"😢😢"
CY:"........"
JI:"😢ငါကျတော့ရော? တစ်ယောက်ယောက်နဲ့လဲပေးလို့ရမလားဟင်"
YX:"Yrr!! လဲပေးရအောင်ပစ္စည်းမှမဟုတ်တာ ဘာဖြစ်နေလို့လဲ? အဲ့တစ်ယောက်ကနည်းနည်းအေးပါတယ်"
JI:"မသိဘူး ကြောက်တယ်😭"
CY:"ငါရောပဲ😭😭"
SH:"😞😞"
ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးတော့မောင်နှမတွေလဒမှိုင်မှိုင်နေတဲ့ရုပ်တွေနှင့်။
Chenအဆောင်ပြန်ရောက်တော့သိုးမွှေးထိုးနေသောXiuminအားတွေ့လိုက်ရသည်။
ထိုင်ခုံတစ်ခုံတွင်ထိုင်ကာအရှေ့မှရေနွေးများကိုသာစိတ်မပါသလိုထိုင်သောက်နေလိုက်သည်။အရာအားလုံးဟာတိတ်ဆိတ်လျက်။
