ဘေးကအသံတွေကိုကြားနေရတယ်။ဒါပေမယ့်မျက်လုံးမဖွင့့်နိုင်သေးဘူး။လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတာကိုခံစားရတယ်။အနည်းငယ်အားယူလိုက်ပြီးမျက်လုံးဖွင့်လိုက်တယ်။ေ၀ဝါးဝါးရယ်။သေသေချာချာကြိုးစားကြည့်တော့ကိုယ့်ကိုငုံ့ကြည့်နေသော Yaung။
Ch:"မင်းသမီး! မင်းသမီး! သတိရလာပြီလား? Yaungကိုမြင်ရရဲ့လား? Yaungလေ"
ထရန်ကြိုးစားလိုက်တော့လက်မောင်းကိုတြဲထူပေးသည်။
Ch:"အတင်းမထနဲ့လေ ခေါင်းမူးနေအုံးမယ်"
ထိုအချိန်အခန်းထဲ၀င်လာကြသောအစ်ကိုတော်တွေ။
YF:"Yizinn!! သတိရလာပြီလား? သြားအကြောင်းကြားအုံးမှပဲ"
YX:"ငါလည်းလိုက်ခဲ့မယ်"
C:"ဟဲ့! နင့်ရုပ်နင်လည်းပြန်ကြည့်အုံး ဖြူဖျော့နေတာပဲ နင်ကအဲ့ကွင်းထဲမွာအဲ့လောက်သေမလိုလေ့ကျင့်နေရအောင်ခုချက်ချင်းစစ်တိုက်ထွက်မှာမို့လို့လား? 😏"
YZ:"😂😂😂"
CY:"ရယ်နိုင်သေးတယ်နော်"
YZ:"မရယ်လို့ငါကငိုပြရမှာလား?"
JI:"မငိုပါနဲ့အစ်မတော်....ဘယ်လိုဖြစ်တယ်ဆိုတာလေးပဲပြောပြစေချင်ပါတယ်"
YZ:"အရမ်းသိချင်တာပဲနော်အစ်ကိုတော်တို့က😕"
SH:"ဒါပေါ့....ငါတို့ကအစ်ကိုတော်တွေဆိုတော့😌"
YZ:"နေစမ်းပါOhse....ကိုယ့်ကိုကိုယ်အစ်ကိုတော်ဆိုပြီးပြောပြနေရအောင်ဒီမှာမသိတဲ့သူလည်းတစ်ယောက်မှမရှိဘူး"
JI:"နင့်ကိစ္စကဒီနေ့ုပြောအုံးမှာလား?"
YZ:"ဒီတိုင်း......ဒီတိုင်းငါစိတ်ရှုပ်နေလို့ပါ 😞"
SH:"နင်စိတ်ရှုပ်တာကလည်းဟယ်...အခန့်မသင့်ရင်လူသေနိုင်တယ်"
YZ:"ဘယ်သူထိသြားသေးလို့လဲ?"
SH:"ဘယ်သူမွတော့မထိပါဘူး ထိသွားနိုင်တယ်ဆိုတာလေးပြောပြတာ"
YZ:"😪"
C:"နင်မို့လို့ဓါးကြီးတစ်ယမ်းယမ်းနဲ့စိတ်ဖြေရတယ်လို့....စိတ်ရှုပ်ရင်အပြင်မွာအ၀သြားသောက်လိုက်...အေးဆေးပျောက်သြားမွာကို😎"
