ဒီနေ့Xiuminတို့ညီအစ်မတွေကိုယ့်အဆောင်ကိုယ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းအစည်းအေ၀းလုပ်နေကြသည်။
S:"အစ်မXiu ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ?"
BH:"ဟုတ်တယ်အစ်မXiu မြန်မြန်ဆုံးဖြတ်မှဖြစ်တော့မယ် Baekတို့လည်းဘာမှမလုပ်ရပါပဲနဲ့😥"
X:"ကြောက်တယ်ဆိုတာဘယ်သူတွေလဲ?"
L:"အကုန်လုံးပဲထင်တယ်"
X:"😪"
H:"Suhoတို့ဖော်ဖော်ရွေရွေနေကြည့်ရင်ရော?"
X:"အဲ့တာတော့မဖြစ်ဘူး သူတို့အကြိုက်နေပေးလို့ဘယ်လိုမှမဖြစ်ဘူး မိဖုရားခေါင်ကြီးငါတို့ကိုမှာထားတာတွေမှတ်မိတယ်မလား? ငါတို့ဆီကအကူအညီတောင်းထားတာရော"
All:"ဟုတ်ကဲ့"
X:"အဲ့တာကြောင့်ငါတို့ပုံမှန်နေတဲ့အတိုင်းပဲနေမယ် ဘာမှမတွေးနဲ့ အရင်တုန်းကနေသလိုပဲနေကြ"
All:"ဟုတ်ကဲ့"
X:"ဒါနဲ့....Yaungလေးကော? မတွေ့ပါလား?"
H:"ဟင်....ဟုတ်သား"
L:"Yaungလေးမလာဘူးလေ သူအခုထိမင်းသမီးအဆောင်မှာပဲရှိသေးတယ်ထင်တယ်"
X:"Yaungလေးကိုတော့လွှတ်ထားလိုက်ပါ သူကအဆင်ပြေမှာပါ"
BH:"သူတော့မသိဘူး Baekတော့မပြေဘူး"
T:"Baekကဘာလို့လဲ?"
BH:"အဲ့ဒီ့မင်းသမီးကတစ်မျိုးကြီးပဲ နဂိုတည်းကမိန်းကလေးနဲ့မတူပါဘူးဆိုလူကိုတွေ့ရင်ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုနဲ့ မင်းသားကအနားမကပ်သလောက်သူကသိပ်ကပ်တာပဲ သူ့မြင်ရင်လူကဟိုတစ်လောကဟာတွေသတိရလာရော"
X:"စိတ်မပူပါနဲ့ သူကတျခားအတွေးမရှိပါဘူး မင်းသားChenဆီကကြားတာတော့....မင်းသမီးက...ကလေးလေးလိုချစ်ဖို့ကောင်းတာမျိုးကိုသဘောကျတယ်တဲ့..Baekကချစ်ဖို့ကောင်းလို့နေမှာပါ"
H:"ကဲကဲ...အဆောင်ပြန်ပြီးနားကြတော့"
All:"ဟုတ်ကဲ့"
Chenတစ်ယောက်ပျင်းပျင်းဖြင့်နန်းတော်ထဲလျှောက်သွားနေစဉ်အရှေ့သစ်ပင်တစ်ပင်၏သစ်ကိုင်းပေါ်တွင်ထိုင်နေသောYizinnအားတွေ့သွားလေသည်။
