Damsels 01: Creating You (#MoonStarAwards 2018-2019 And #WattisAwardPrtcpnt2018)

11: Scare, Calm and Hit!

Eryl Jasmine Valencia

“Where are you going now Eryl?” humahakbang papalapit si J. Mas bumibilis ang tibok ng puso ko at ganoon din ang pagtagaktak ng pawis ko.

“BE MINE, ERYL. YOU CAN'T DO SOMETHING ABOUT IT.” Pagkatapos niya n'on ay mabilis siyang pumunta sa direksyon ko.

Hindi ako papatalo. Kailangan kong manalo.

Pagkarating niya sa lugar ko kasabay ng pagwasiwas niya sa dala niyang kutsilyo ay siya ring paghampas ko ng backpack ko sa mukha niya.

Agad akong tumakbo para guluhin ang mga nadadaanan ko ng mga upuan. Napatigil ako nang bigla siyang hindi gumagalaw? Lalapitan ko sana siya kaso biglang umalingawngaw ang sinabi ni Irene kanina.

Huwag gamiting ang emosyon, nakakamatay.

Mabilis ko nalang tinahak ang daan. Umaasa na sa bawat hakbang ko ay may guro na makikita para masabi ang nangyari.

At sa kabutihang palad meron nga akong nakita si Mr. Pedraza ang Head ng Physical Education Health namin slash terror when it comes to law of San Bartolo University.

“Sir Pedraza! Sir!” Tawag ko na ikinatigil naman niya.

“Eryl, bakit?” nakangiti siya sa akin pero kumupas din nang makita niya abg mukha ko.

“Bakit may sugat ka sa leeg? Dumudugo hijo. We should head to the clinic and then tell me what happened to you.” Mahinahong sambit niya saka inalalayan ako na makapunta sa clinic.

Papasok na sana kami sa clinic ng nakasara ito.

“Bakit nakasara na 'to? I never saw Mrs. Menloluko na nagsign out sa office.” Pagkasabi non kumatok si Sir Pedraza.

Pagbukas niya ng pinto sa amin sinalubong kami ng matandang nurse na mukhang hinihingal pa.

“Good Afternoon po! Ano pong maitutulong ko?” Masiglang tanong niya nakangiti pa.

I was about to open my mouth to utter a word but she saw what is on my neck kaya agad niya akong pinaupo at ginamot.

“Tell me hijo. What really happened to you?” Tanong ni sir na may halong pag-aalala sa tono niya.

Pinakalma ko muna ang sarili bagong buong loob na sumagot. “Si Jonathan sir, he tried to stab me with his knife.”

“Where is he now?” Tanong niya. “Nasa classroom ko po. He went there to threaten me but something is off with him.” kumunot ang noo ni Sir Pedraza.

“He was like not himself when he was threatening me earlier.” Pagkasabi ko non ay biglang nagkatinginan ang nurse at si Mr. Pedraza.

“How is he acting?” tanong naman nung nurse. Kumunot ang noo ko. Bakit siya nakikiusisa sa issue na 'to?

“Go. Answer her question maybe she can help something with this issue. Besides under sa kanya at sa akin ang Health Issues ng mga nag-aaral dito sa San Bartolo University.” tumango na lang ako.

“Parang hindi po siya 'yung Jonathan na nakilala ko. He was so angry and stating that I should be his. That he wants me to be his personal property. I don't want that sir. Until he took out his  knife and tried to stop me but I manage to escape from his deathly threats.” Tumango si sir Pedraza saka nagbala pa uli ng tanong.

“May nangyari ba na pwede mong iugnay sa issue na ito bago nangyari ang threat sa iyo?” tanong niya na nakapaghalungkat ng isip ko.

“Bago po ang issue na ito? He confessed his love to me. Pareho kaming lalaki at ayoko ng narinig ko. So, I calmly answered his confession with a 'no' I didn't mean harm but it can't be avoid when I said that.” I calmly stated. Naramdaman kong tapos na ang nurse sa paggagamot sa akin.

“Why are you so calm?” The nurse asked.

Why am I so calm? What kind of question is that?

“I am calm because nothing will be resolve if I will panic. Hindi ba iyon ang turo sa amin kapag may emergency?” Napatingin sa akin ang nurse habang napatingin naman sa nurse si sir Pedraza

“Tumatakbo at sumisigaw kanina si Eryl papunta sa akin. Ano nga bang klaseng tanong iyan?” Si sir Pedraza hindi rin makapaniwala sa tinanong ng Nurse.

“Sinasabi ko lang naman dahil baka mamaya ginagawa lang ng batang iyan ito para mausig lalo ang kaso ni Jonathan.” Walang ngiti at blanko ang expresyon na sabi ni Mrs. Menloluko ang nurse.

Kaso? How does she know that Jonathan has a case? I never went here before with J. Hindi ko muna sinagot ang pahayag ng nurse. Kinuha ko muna ang cellphone ko para itext si Aila.

To: Mikaila (President)

     Aila, Napasa mo na ba iyung report sa kaso ni J? Private iyon di'ba?

Sent!

“Nurse, How did you know about that case?” I asked. Mr. Pedraza has a puzzled face. It seems like he also have no idea on what is happening.

“N-nakuha ko lang sa mga nag-uusap sa office.” Confidence is there but basang-basa ag nerbyos sa mukha niya.

Nagvibrate ang cellphone ko. Its Aila.

From: Mikaila (President)

     Not yet. I am with the guidance counselor and with the principal talking about this matter you've just mention. And yes it is. Wala pang Faculty member ang may alam sa kaso. Why?

How on the earth knows about this?

“Sadly. Nurse Menloluko, your statement did not match the answer of my friend. Answer me with pure honesty. How did you know about that case?” I “Calmly” asked. Is my calmness already alarming her?

“Ah? Hindi mo naman alam ang  chismis hindi ba? Mabilis kumalat. ” Nakita ko ang mga butil ng pawis na namumuo sa noo niya.

Liar.

“Meh, masyadong maingat ang mga kaibigan ko sa mga ganitong kaso. They are the legend for keeping secrets and How did you know that it was Jonathan who hit me? I never mention his name so how?” Nanginginig na ang Matandang nurse ngayon. Parang dagang nasa trap dahil sa natisod niya ito at hindi na makawala.

Nagbabadya na ang pusa.

“Mrs. Menloluko, nataon lang ba na pareho kayo ng surname ni Jonathan? Alam mo naman na bawal ang ganyan dito di'ba? SBU is known for that rule. Kaano-ano mo si Jonathan Menloluko?” Pangamba. Iyan ang nagbabadya sa daga na natrap.

Dahil nagtanong na ang pusa ng batas. Be ready to be scratch by the law. It will punish those who always run.