The 4 Bad Boys And Me

Chapter#18 Candice revelation

Candice pov

"Hindi ko alam kung sasama ba ako kay tita karen ohh mag iistay nalang ako dito?
Di naman pwedeng iwan ko si mama pero di rin naman pwedeng iwan ko din si tita karen? Ayyyishh ano nang gagawin ko?.

"Candice?." Boses yun ni mama kaya lumabas ako

"Mama" niyakap ko sya at umiyak."mama bakit? Bakit hindi nyo sinabi?.

"Patawarin mo ako candice pero kailangan mong sumama sa tunay mong ina" tsk di ba talaga nya ako mahal? Basta basta nalang nya akong ibibigay.

"P-pero paano po kayo?" Tanong ko sakanya mahal ko sya eh.

"Pwede ba candice" tinulak nya ako"sabi nang sumama ka na eh ano ba dun nalang ako sa tagaytay at saka mas maganda naman yun kasi wala na akong iniisip pa na problema sayo!"talaga ngang hindi nya ako minahal.

"Candice?" Aalis na sana ako para magkulong sa kwarto pero bigla akong tinawag ni tita karen.

"B-bakit po?" Niyakap nya ako bigla at tuloy tuloy lang ang pag agos nang luha na galing sa mga mata ko feeling ko babaha na dito.

"Candice I'm sorry naging pabaya ako sayo sana hindi ka nakidnap at naibigay kay rose s-sorry"

Kidnap? Bigay?

So! Kinidnap ako tapos ibinigay?.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya.

"B-bakit po ako nakidnap? At napunta kay mama?"

"Dahil sa pera candice" what? At nang galing pa talaga yun kay mama tss wala syang awa simula ngayon kinamumuhian ko na sya.

"Binigay ka nang pinsan ko saakin..." Di ko na sila pinatapos at derederetsong tumakbo palabas habang umiiyak.
Pero narinig ko na tinatawag nila ako pero hindi ako lumingon derederetso lang ako at nakatakip yung mga kamay ko sa bibig ko at tumakbo ako dahil hindi ko na kaya ang nararamdaman ko sobrang sakit talaga eh.

May nakita akong ilaw na nakatapat saakin.

Ilaw nang truck.
Sana mamatay nalang ako.

"Sana makaimutan ko to.

Nabangga ako nang truck at unti unti nang lumalabo ang paningin ko...

Candice soul.

"Hindi ko alam kung nasaan ako.
Basta magandang tanawin parang paraiso teka! Ano bang nangyari sakin?.

Tama! Patay na nga ako.

Masaya ako dahil dun dahil patay na ako at makakapagpahinga na.

" candice?"may tumawag saakin ang pamilyar na boses"

"Papa?" Nakita ko sya at aking niyakap nang pagkahigpit higpit.
"Papa namiss kita,salamat at nagkita po tayo ulit masaya po akong makita kayo papa? Magkakasama na po ba tayo nang matagal?." Umiling sya?

"Hindi anak!

" bakit po papa ayaw nyo po ba kong kasama?"malungkot na sabi ko teka! Parang napakaamo ko naman ngayon ahh luh! Bumabalik ako sa pagkabata neto ehh.

Di ko na mapigilan tuloy umiyak

"Dahil kailangan ka pa nila karen" anong ibig nyang sabihin?.

"Papa! Kilala nyo po si tita karen?

" oo kaibigan namin sya nang mama mo dati pero kinasusuklaman na sya nang nanay mo simula nung nag graduate kami.

"Po? Pero papa anong kinalaman ko dun?.

" kailangan ka nya dahil ikaw ang buhay nya sa ngayon alam mo simula dito sa langit kitang kita ko ang pag aalala sayo ni karen lagi ka nyang inaalala kung nakakain ka na ba kung may natutulugan ka ba at kung meron ka bang maayos na buhay.

"Papa! Ang ibig nyong sabihin lagi nya po akong hinahanap?

" oo anak . sa ngayon kailangan mo sya bilang ina na tunay na magmamahal sayo"napangiti ako sa napakabusilak nang puso ni papa kaya mahal ko sya ehh.

Pero..

"Pero paano kayo? Diba sasama na po ako sa inyo tara na po hehe..." Napatigil sya.

"Anak hindi pa ito ang tamang panahon para sunduin kita.hindi mo pa oras anak.

" pero papa..

"Sumunod ka nalang saakin anak.
Sige kapag oras mo na ako ang susundo sayo anak!.sigena at mauuna na ako..

" papa.."naiiyak na ako..

"Inumin mo ito para makaalis ka na sa lugar na ito...paalam candice marami pang darating sa buhay mo at marami ding darating na pagsubok sayo." may binigay sya saaking buto at umalis na iniwan ako ni papa...siguro nga tama sya..
Tama sya na sumama kay tita karen mhh....mama karen pala...
Ininom ko iyon at nahimatay ako

Mahal ko po kayo papa saranghae,....

________________________

A/N

Hello po readers may mangyayari po kay candice soon! Salamat