HEY BROTHER

Sezon Finali 1/3

Sezon finali 3 bölümden oluşacaktır.
Mutlu sonla bitmesini isteyenler Yorumda belirtsin.
Ama eğer mutlu sonla bitmesse muhtemelen bayağı duygusal yazabilirim.Çünkü şu aralar sevdiğim çocukla sürekli konuşuyorum ama bana kardeşim diyor.Kısaca Moralim yerleri öpüyor...Her neyse yeni bölüme geçelim.
bu bölümde en duygusallaştığınız müziği açın.ben bu hikayeyi şu müziği dinleyerek yazdım.Sizde dinleyebilirsiniz.

Evanescance-My Immortal

~Sezon Finali 1/3~

Yaklaşık 2 hafta sonra..

"Lütfen bırak beni! Herkez merak etmiştir."

Sarışın büyük cüsseli adam bana yaklaştı.

"Bak minik bayan.Patron bu gün geliyor.Onun emiri olmadan seni bırakamayız.Doğru dur yoksa patron gelmeden ölünü bulurlar."

"Sürekli beni geçiştiriyosun Yabancı.Neden benden böyle birşey istoyorsunuz?Patronunuz hergün gelicem diyormuş.Ya hiç gelmesse?"

"Bak minik..Patron ne derse yapar.Sadece uslu dur.Bu gün gelicek.Bana güven"

Gözlerimin yaşlarını serbest bırakıp Cody'i düşündüm...Her zamanki Gibi...

Acaba şu anda nerede?

bunca zamandır Ne yaptı?

"Cody hiç geldimi?"

Sesim oldukca yorgun çıkıyordu.

"Geldi"

Heyecanla yarım ağız Yabancıya döndüm.

"Ne zaman? Neden içeri giremedi?"

"O içeri girince yeteri kadar mutlu olmazdın çünkü"

"O..O ne Demek?"

"Her seferinde birkaç kişi toplayıp..Pardon neredeyse herkezi alıp buraya geliyor.Ama her seferinde buranın etrafında olan korumalar onları Hallediyor."

"Bunun Codyle bir ilgisi yok!"

"Onu dövüyolar Ela"

Gözlerimi sıkıp içimden sesli bir çığlık attım..

"Ne zamandır uyuyorum?"

"İlacın etkisi seni 3 gün baygın yaptı.Arada yemek yedin tabi ama hatırlıyormusun bilmiyorum"

           Cody'nin Ağızından.

"Başka Seçenek Ver Egemen!"

"Cody kendine gel! kaçırılan sadece senin karın değil!.Aynı zamanda benim kuzenim!"

"Allah Belamı Verseydide o şerefsizin yanına hiç gitmeseydim!"

"Neden o gün saçma bir olay yüzünden evden gittin? Oraların neresi olduğunu bilmeyen bir kızı nasıl yanlız bıraktın?.Cody Allah Belanı Versin!"

Dilek Egemeni sakinleştirmeye çalıştırmaya uğraşıyordu.

Ben ise günlerdir uyumayan bir salak gibi duvarları yumrukluyordum.

Dilek heyecanla bana bakıp konuşmaya başladı.

"Polis! Polise haber vermedik"

"Dilek sen gerizekalımısın?Herif kimseye haber verme dedi.Yoksa elayı vururuz dedi.!"

"Çok saçma.."

Elimden gelen tek şeyin o alana gidip dayak yiyip geri dönmek oluyordu.

"Egemen?"

Heyecanla ona dönerken aklıma gelen deli fikirin ortağı oldum..

"Silah?"

"Cody o silahı enson kullandığımda az kalsın müebbet yiyordum"

"Siktir egemen müebbet umurumda değil! Burada sevdiğim kadının hayatı söz konusu!"

              Ela'nın Ağızından

"Hapa ihtiyacım Var!"

"Sürekli kullanamazsın ela! Resmen bağımlı gibi birşey oldun! Bir kere sâkinleştirir diye verdim uyuşturucu bağımlısı bir manyak oldun!"

Sinir ve stresden ellerim ve bacaklarımda morarıklar  oluşmuştu.

"Koridordan sesler geliyor"

"Sakın kıpırdama!"

Yabancı tek eliyle masada duran kolibandından bir parça koparıp ağızıma Yapıştırdı.

Yabancı odadan çıkıp kapıyı üzerime kilitledi.

Ellerim titriyor gözlerim deli gibi yanıyordu.Krize Giriyordum..

Vucudum uyuşmaya başlıyordu.

Başımı geriye yatırıp sâkinleşmete çalıştım.

Olmuyor..

Olmuyor...

Masanın üzerindeki hap bana beni kullan diyordu fakat yerimden haraket bile edemiyordum..

Ellerim titrek bir şekilde ipleri zorluyordu.

Birden kapının kilidi açıldı.

"Merhaba"

Ağzım açık olsa çığlığı basardım fakat bant bunu engelliyordu.

Yanıma gelip bandı çıkardı.

"Ela?"

Gözlerinin içine bakınca önceden gördüğüm bana duyulan şevkat yoktu...

"Bo..Bora?"

Elleriyle yüzünü kapatıp saniyelerce öyle durdu.

"Zamanında hapmadığın iylikler için lütfen masada duran hapı bana uzat!"

Sesim titrek çıkıyordu.

Masaya bakınca hapı gördü.Amaçsızca bana baktı.

"Önceden bendim.Şimdi senmi kullanıyorsun"

"Hapı bana ver"

"Tedavi oluyormusun?"

"Hapı ver dedim"

"Kim geliyor peki tedaviye?"

"Sana Hapı Ver Diyorum!"

Sinirden gözlerim aşırı yanıyordu.

Nefes düzenim gittikce kötüleşiyordu...