Multimedia Cody'nin Erkek kardeşi.
CODY'NİN AĞIZINDAN.
Yol boyunca düşündüm durdum.Yıllardır haberimin olmadığı bir erkek kardeş? Oldukca saçma geliyordu. Hiçmi birbirimizi görmezdik? Telefonda söylenilen yere gidip saatlerce bekledim. Belkide gerçekten Ela'nın dediği gibi telefondan işletildim. Herşeyden emin olmak için son bir saat daha beklemeye karar verdim.
Cebimden mesaj sesi duyunca refleks olarak telefonu açtım. tanınmadık numaradan mesaj vardı.
Klubeye gel.
Kısa öz ve düşünceli mesajdı.Etrafımda klube ararken kırmızı bir telefon klubesinde bekleyen sarışın bir çocuk gördüm.Yavaşca yaklaşıp telefonumu tekrar cebimden çıkardım.
NEREDESİN?
Mesaj sesi klubeden gelince onun olduğundan emin oldum. Klubeye yaklaşıp camına parmağımla oval şekilde vurarak ses çıkardım.Arkasını dönüp bana baktı.Camdan yaklaşık 2 dakika noyunca bana bakmasını sürdürüp cam kapıyı ittirerek dışarı çıktı. Yavaş ve ağır adımlarla yanıma geldi. Omuzundaki lacivert kot ceketini toparlayıp saatine baktı.
''Saat kaç?''
Dedi tek kaşını kaldırırken. ''20:45'' Dedim ciddiyetimi onun kadar emin kullanırken.''Öylemi?'' Dedi umursamazca.''Beni neden çağırdın ve sen kimsin?'' Diye ekledim. yoksa çocuğun konuşmaya niyeti yoktu. Sanki öylece birbirimizi görmeye geldik gibi bir şey olmuştu.''Adım Luke'' Yaklaşık iki dakika duraksayıp zamanında annemin luke adında bir kuzeni olduğundan ve onun benim boyunumu kestiğinden bahsetmişti. ''Kimsin?'' Dedim ellerimi iki tarafa açarak.Gerilmiştim. Klubenin kenarından elektrik direklerinden çıkan farklı sesleri duymamazlıktan gelmeye çalışırken.
''Erkek kardeşimsin'' Dedi, gayet rahattı ve umursamaz bir ifadesi vardı. ''Nereden biliyorsun?'' Dedim. Suratımdan terler akmaya başlamıştı. Stres yaptıkca nefes alışverişim hızlanıyordu. ''Annem. Sarah. zamanında sadece babanla birlikte olmamış. Yani bildiğim kadarıyla sadece annelerimiz ortak'' Dedi. Yüzündeki umursamazlık hiç normal gelmiyordu. ''Annem nerede?'' Dedim. Luke'un yüzüne odaklanmıştım. ''İşte o adamın yanında'' dedi sakince. ''Ya şimdi ne olucak?'' klubenin yanında duran banka oturdum. sokak oldukca karanlık ve ıslaktı. Yağmur nedeniyle yerlerde çamur birikintileri ve toprak kokusu vardı. ''Malesef, birlikte yaşamamız gerek.'' Gözlerimi birden açarak ona odakladım. ''Ben evliyim'' Dedim. Adete gözlerimden ateş saçıyordum. ''Biliyorum, Ela adında bir türk kızıyla evlisin.Ve oda senin üvey kardeşin'' Dediğinde Luke'un benimle ilgili çok şey bilmesi beni tedirgin ediyordu.''İkiz çocuklarınız var.'' dediğinde hayretlerle ona bakıyordum.Telefonu çaldığında heyecan yapmadan oda yanımdaki banka oturdu. telefonunu açıp bana gösterdi. Ekranda SİMON yazıyordu. ''Bu'da kim ?'' Bana bakıp telefonu açtı. Fransızca konuşuyordu. telefonda yaklaşık 10 dakika boyunca konuşmasını sürdürünce konuşmayı sonlandırdı.
''Son Durak.'' Dedi bana bakarak. ''Son Durak?'' Diye tekrarladım. çok şifreli konuşuyordu.Ve buradan ayrılmak ve eve gitmek istiyordum.''Son durakta seni bekliyor.'' ''Kim beni bekliyor?'' ''Soru sormaktan bıkmazmısın? sus ve oraya git.'' kolumdan kaldırıp beni caddeye doğru itikledi. ''Son durak nerede?!'' diye ekledim. Arkamdan silah sesi gelince ürperdim. ''Sesin geldiği yönde.'' dedi ve arkasına bakmadan motoruna binip gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEY BROTHER
Fanfic"Utanma Aşık Olmak Suç Değil" Dedi sessizce bana bakıp. "Zaten Aşık Falan Değilim!" "Pekala o zaman" Dedi ve dudaklarıma bir an yapıştı. Sanki içimdeki Kelebekler Bir Anda Harekete Geçmişlerdi. İç sesim Codynin beni öpmesine karşılık vermemi söylüyo...
