Codyi Sedyeye alıp araba yüklediler.
Bacağımda saplı olan demir yüzünden zor oldada yürüyüp yanına oturdum.
Codynin daha Kolay nefes almadı için hemşire sürekli oksijen veriyordu.
Bacağımda saplı olan demir parçası dikkatli bakılınca göze batıyordu.
Hemşire bana bakıp.
"Bacağınız Kanıyor"
"Önemli Değil"
"Hayır bakmam gerek"
Dedi ve eliyle bacağımı pansuman yaparken ağızımdan küçük bir inleme kaçtı.
Hemşire Şöföre yaklaşıp.
"Acele etsen iyi olur, ikisini dene durumu kritik!"
Aslında bende birşey yoktu.
Sadece bacağıma boylamasına giren yaklaşık 15 cm çapında bir demir.
O Kadar Abartılıcak birşey yok.
Önemli Olan Cody.
Ben kendi kendime konuşurken ambulansın birden geri geri yanaştığını far ettim.
Kapı açılınca 1 yerine 2 Sedye vardı.
İyi Şanslar Cody.
Elini sıkıca sıkıp ikimizide sedyeye yatırdılar o ayrı ameliyata ben ayrı ameliyata girdik.
Zaman Geçmeden bacağımda oluşan uyuşukluk yüzünden rahatsız olmaya başladım.
Parmaklarım morarmış ellerim ayaklarım buz kesmişti.
Doktor ellerine Eldiven geçirip demiri çekmeye başlayınca kendime hakim olamadan ağızımdan küçük bir inleme çıktı.
Codynin Ağızından.
Beni Ameliyata almadan beyinime hasar varmı diye Tomografiye aldılar.
Şimdi Ela olsaydı doktorlara
"Onu tomografiye almayın Zaten Beyini yok"
Diye dalga geçerdi :)
Tomografiden sonra sadece biraz sarsıldığımı bacağımın kırıldığını omuzum çıktığını vede burnumun kırıldığını söyledi.
Ölsem daha iyi.
Bacağımı alçıya alıp omuzumu büyük kuvvetle yerine yerleştirip burun için ameliata aldılar.
"Ela nasıl?"
Dedim boğuk sesimle.
"Ameliatta"
"O iyimi?"
"Kendinizi yormayın. biraz kan kaybetti o kadar"
Kan kaybettiğine göre yaralanmış olmalı.
Beni ameliata aldıklarında burnumu uyuşturdular gerisi allaha emanet.
Ela'nın Ağızından.
"Cody iyimi?"
Dedim Ağlayarak.
"O iyi"
İyi dediklerinde istemsizce bir sırıtma oldu.
ama biliyorum durumu iyi değil.
▶▶1 SAAT SONRA◀◀
Odada gözlerimi açtığımda yanımdaki yatakta
Codynin yorgun bir biçimde serumla uyuduğunu gördüm.
Şükürler olsunki O iyi...
Biraz doğrulmaya çalışınca ayağımdaki acıyla inledim.
Cody yavaşca gözünü açıp bana baktı.
"İyimisin?"
"Yanımda sen varsın, Nasıl kötü olabilirim"
Dedim yorgun sesimle.
Biraz doğrulup zor bela yanına doğru gittim.
"Canın Yanıyormu?"
"Ben iyim"
Dedim ve ellini tuttum.
Ve kendime hakip olamayıp biraz yaklaşıp dudağına bir buse kondurdum.
Onun hoşuna gitmiş olmalı ki karşılık verdi.
Biraz gerileyip gülümseyerek.
"Annen Ve babam merak ederlermi?"
"Hiç düşünedim"
"Habermi Versek?"
"Telaş yapmasınlar"
"O zaman en iyi aramak. En azından sesimizi duyarlar"
"Peki"
Babamı arayıp biraz ses tonumu düzeltip.
"Baba"
"Efendim"
"Biz hastanedeyiz"
"NASIL!"
"Telaş yapma biz iyiyiz"
"Hangi Hastane?"
Hastanenin ismini verdikten sonra yatağıma tekrar dönüp .
Codyle konuşmaya başladım.
"Çok korktum"
"Korkma Ben Varım"
"Ya sana bişey olsaydı?"
"Ama olmadı sapsağlam karşındayım"
Böyle konuştuktan sonra yarım saat uyumuşum .
En son babamın ve sarahı sesiyle uyandım.
"İyimisin tatlım?"
"İyiyim"
"Nasıl oldu kaza?"
"Şu an yorgunum sonra konuşsak?"
Diyemem tabi gaz verdim cocuğa öle kaza geçirdik :D
5 vote sonra yb :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEY BROTHER
Hayran Kurgu"Utanma Aşık Olmak Suç Değil" Dedi sessizce bana bakıp. "Zaten Aşık Falan Değilim!" "Pekala o zaman" Dedi ve dudaklarıma bir an yapıştı. Sanki içimdeki Kelebekler Bir Anda Harekete Geçmişlerdi. İç sesim Codynin beni öpmesine karşılık vermemi söylüyo...
