Hikayenin dönüm noktasına çok az kaldı. Bu bölümden sonra önümüzdeki bölümde ufak bir sürprizle başlayacağız ardından sonraki bölümde hiç beklemediğiniz bir olayla hikaye tamamen farklı bir boyuta ulaşacak. Size keyifli okumalar canlarım :))
Odama girdiğimde hala şokun etkisinden çıkamamıştım. Doruk beni sevdiğini söylemişti. Üstelik sırf benim için o kursa gittiğini de... Az önce ben ona sarılmıştım. Bu yaşadıklarım sanki rüyaymış gibi gelmeye başladı. Fazlasıyla mükemmeldi. Bir an gerçekten rüyada mıyım acaba diye denemek için ciddi ciddi kafamı duvara vurmayı falan düşündüm. Sonra gerçekten fazlasıyla saçma bir fikir olduğu kararına varıp gerçeği kabullendim. Neden bu kadar uğraşmıştım ki. Gerçekti işte. Dibine kadar ger-çek-ti...
İçimde içime sığmayan bir enerji vardı. O kadar mutluydum ki... Kendimi hemen yüzüstü yatağıma attım ve yastığa kafamı gömüp çığlıklar atmaya başladım. Şu an çok komik göründüğüme emindim ama içimdeki mutluluğu bu şekilde dışa vuruyordum. Annemler evde olmasa özgürce çığlıklar atıp zıplaya zıplaya koridorlarda koşabilirdim.
Bir an bunun hemen Damla'ya söylemem gerektiği aklıma geldi. Hemen ona telefon ettim ve yarı konuşarak yarı çığlık atarak durumu anlattım. Damla'da beni ara sıra tiz çığlıklar atarak dinledi.
-"Nasıl yani gerçekten senin için mi yazılmış o kursa"
-"Evet evet evet"
-"İnanamıyorum bu... Bu harika bir şey Eylül"
Konuşurken tekrar fark ettim ki hayatımda daha önce hiç kimse bana böylesine bir şey yapmamıştı.
O gece uyumadan önce yatağa girdiğimde her şey çok daha farklıydı sanki. Yine onu hayal ediyordum fakat bu sefer bir fark vardı. Artık onun da beni düşündüğünü biliyorum. En azından bir defa bile olsa aklından geçiyorsam bu bile benim rahat uyumam için yeterliydi... Bunları düşünürken yüzümde oluşan belli belirsiz bir gülümseme ile uykuya dalarken bir anda telefonumdan gelen ses beni uyandırdı. Lanet okuyup sıcak yatağımdan çıkıp telefonumu almaya gittikten sonra hiç de lanet okunacak bir durum olmadığının anladım. Doruk'tan mesaj gelmişti.
-" İyi geceler "
Mesajı okuduğumda az önce yüzümde oluşanın bir beş katı gülümseme oldu suratımda. Benim onu düşündüğüm sırada o da beni düşünmüştü. İçimden bir ses bu gece çok güzel uyuyacağımı söylüyordu. Mesaja cevap yazdım ve telefonu baş ucuma alıp sıcacık yatağımda güzel hayallerimle uykuya daldım.
Ertesi gün Doruk buluşalım dedi ve okul çıkışında birlikte yemek yemeye gittik.
-" Kursu bırakma sebebin Melisa'ydı değil mi?"
-" Evet" dedim başımı öne eğerek
-" O sürtüğe ağzının payını versem iyi olacak. Onun takıntıları yüzünde az kalsın senin de beni sevdiğini bilemeyecektim"
-" Hayır, hayır sakın ona hiçbir şey yapma"
-" Neden ? O sana bu kadar acı vermişken neden hala onu koruyorsun"
-" Onu koruyor falan değilim. Bunu onun için demedim."
-" Nasıl yani, anlamdım"
-" Bak Melisa çok hırslı bir kız, bunu öğrenirse benden intikam alacaktır eminim "
-" Ben yanındayken mi ?" deyip güldü ve ekledi
-" Eylül, ben yanında olduğum sürece o kız sana hiçbir şey yapamaz emin ol."
-" Peki ya yanımda olmazsan."
-" Şaka mı yapıyorsun. Hayır, öyle bir şey olmayacak ben hep yanında olacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKLAR ALTINDA
Random-UNUTMA Kİ KARANLIĞIN İÇİNDEYSEN HER RENK SİYAH GÖRÜNÜR "Her şey sıradan bir şekilde başlamıştı oysaki... Kimse sonunun böyle olabileceğini tahmin edemezdi." O derinlerde çok derinlerde kimsenin tahmin edemeyeceği kadar iyi... Yalnızca küçükken yaşa...
