9.30 น.
ตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าบ้านเจแปน ฉันมาก่อนเวลานัด เพื่อที่คนอื่นจะได้ไม่รอ อันที่จริง ฉันไม่อยากมาเท่าไหร่หรอก เพราะว่าเอสมาด้วย เห้อ~~~ ทุกคนคงสงสัยล่ะสิว่าทำไมถึงไม่ค่อยอยากอยู่ใกล้เอสเท่าไหร่
.....................................................................
14 กุมภาพันธ์ ตอน ม.2
"เน่ แกสัญญากับพวกฉันแล้วนะว่าจะบอกอ่ะ ถ้าพวกฉันถามให้"
แก้มเพื่อนฉัน ยุให้ฉันบอกเขาให้ได้
"แล้วแกก็ได้คำตอบจากพวกฉันไปแล้ว ฉะนั้นแกต้องบอก"
ฟอนบอกฉัน พยายามที่จะให้ฉันบอกเขาให้ได้
"ถ้าไม่บอกตอนนี้ จะบอกตอนไหน บอกเถอะ"
เอาจริงๆมั้ย ฉันยังไม่อยากบอกอ่ะ เพราะบอกไปฉันว่าฉันก็รู้คำตอบอยู่แล้วแหละ
"แกชอบเอสมาตั้งแต่ ม.1 แล้วนี่ บอกเถอะ"
เดี๋ยวๆ พวกนี้รู้ได้ไงว่าฉันชอบเอสตั้งแต่ ม.1 ฉันเพิ่งรู้ตัวตอน ม.2 เทอม1 เองนะ
แต่กลับดูออก แสดงว่าฉันเผลอไปจริงๆ Y^Y
"จดใส่กระดาษก็ได้ เดี๋ยวฉันเอาไปให้เอสอ่านเอง"
แพร นี่แกหวังดีหรืออะไร?
จะบอกดีมั้ยนะ อีกปีกว่าเลยนะที่ต้องอยู่ห้องเดียวกันน่ะ ถึงจะบอกยังเป็นเพื่อนกันได้ก็เถอะ
"เอสจะมาแล้วแก!!!!" แกรนด์เร่งฉัน
เอาไงก็เอาวะ ฉันเอากระดาษกับปากกามาเขียน ความในใจลงไป ไม่ต่างอะไรกับจดหมายรักเลยอ่ะ แล้วเก็บกระเป๋าเตรียมหนี
"แพร ถ้าเอสบอกว่าอะไร โทรมาบอกฉันด้วยนะ ไปละ"
ฉันหันไปบอกแพรก่อนจะวางกระดาษไว้บนโต๊ะ แล้ววิ่งหนีไปให้ไกลที่สุด
ฉันหยุดวิ่งแล้วเดินไปที่สวนสาธารณะ ซึ่งเป็นทางผ่านไปบ้านฉัน ฉันเดินไปนั่งที่ชิงช้า คิดๆๆๆๆๆ ว่าวันนี้ฉันทำอะไรลงไป เห้อ~~~~~
📲📲📲
แพรโทรมาหรอ เตรียมใจรับความจริงนะเนเน่!
YOU ARE READING
Love me รักฉันสักทีได้ไหม!!!!
Romanceทำยังไงฉันก็ลืมนายไม่ได้สักที ทั้งทีผ่านมานานแล้วแท้ๆ แต่นายกลับมาคอยเป็นห่วง มองแบบอ่อนโยนอย่างงี้ แต่ปากกลับบอกไม่รู้สึกอะไร นายจะฆ่าฉันรึไงห้ะ!!!!!!!
