กลับมาปัจจุบัน
"อ้าวเน่ สวัสดี"
ฉันหันไปหาต้นเสียงก็เจอ เอส กับชิม่อน บอกตามตรงเลยนะ ถึงจะเคย ย้ำนะว่าเคยชอบเอส แต่ทำไมไม่รู้ถึงยังไม่กล้ามองหน้าตรงๆอยู่ดี
ตอนแรกคิดว่าจะรอดแล้ว ที่เลือกเข้าโรงเรียน ม.ปลายที่นี่ แต่ที่ไหนได้ ต้องมาเจอกันอีก แถมยังอยู่ห้องเดียวกันด้วย ตลอด 3 ปี แน่ะ 3 ปี!!! พระเจ้าแกล้งหนูทำไม!!!!!
"สวัสดี" ฉันตอบชิม่อนกลับไป แต่สายตาก็ยังไม่วายจะไปมองเอสอีก สายตาบ้าเอ้ย
"เข้าไปกันเลยมั้ย?" เอสถามฉันที่ยืนอยู่แถวๆกริ่งประตู
"อือ" ฉันตอบแบบไม่สบตา แล้วเอื้อมมือไปกดกริ่ง ไม่นานมากเจแปนก็มาเปิดประตูให้เข้าไป
พอเข้าไปก็เห็นแมรี่กับลูฟอยู่แล้ว
"นี้ฉันมาช้าหรือพวกแกมาเร็ว??"
ฉันถามพลางมองไปที่แมรี่กับลูฟ
"ฉันมาก่อนเวลาล่วงหน้า จะได้เตรียมเนื้อหาน่ะ" แมรี่บอก
"แล้วมึงอ่ะลูฟ มาไวไปนะ -.-"""
ชิม่อนถามลูฟ และเอสยังคงนิ่งเหมือนเดิม
"มาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว พอดีพ่อแม่เจแปนไปดูงานที่ต่างประเทศ เลยให้ฉันมาดูแล"
ลูฟบอกพวกฉัน อ๋อ คู่หมั้นก็งี้ พ่อแม่ไว้ใจสินะ
"เดี๋ยวนะ ทำไมพ่อแม่เจแปนไว้ใจผู้ชายให้มาดูแลลูกสาวถึงในบ้านแบบนี้เนี่ย!?"
ชิม่อนถามพร้อมทำหน้าสงสัย คิ้วนี้ขมวดเป็นปมเลย
"นั่นดิ" เอสสงสัย
"คู่หมั้น"
"ฉันกับเจแปนเป็นคู่หมั้นกัน"
เอสกับชิม่อนเงิบไปเลยอ่ะ ชิม่อนอ้าปากค้าง เอสทำตาโต จะตกใจอะไรขนาดนั้น
"แล้วมีใครอยู่บ้านบ้างอ่ะ?" ชิม่อนถาม
"พ่อกับแม่ไปดูงาน ป้าแจ๋วกับพี่แพรวไปดูยายที่ รพ. เลยมีแค่ฉันกับลูฟ" เจแปนอธิบาย
YOU ARE READING
Love me รักฉันสักทีได้ไหม!!!!
Romanceทำยังไงฉันก็ลืมนายไม่ได้สักที ทั้งทีผ่านมานานแล้วแท้ๆ แต่นายกลับมาคอยเป็นห่วง มองแบบอ่อนโยนอย่างงี้ แต่ปากกลับบอกไม่รู้สึกอะไร นายจะฆ่าฉันรึไงห้ะ!!!!!!!
