ตึง
ไฟในโรงยิมถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง แสงสว่างส่องไปทั่วบริเวณ และออทั่มก็ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว
คงจะเจ็บมากสินะ ผิดหวังสินะ
"ฉันขอโทษ"
เสียงที่เปล่งออกมาดังราวกับเสียงกระซิบ
ฉันได้แต่ยื่นทื่ออยู่อย่างนี้ ไม่ยอมขยับไปไหน
ทำไม ทำไมนายต้องชอบฉัน ทำไมฉันถึงไม่ชอบนายนะ
"เนเน่"
ฉันหันไปตามเสียงเรียก ก็เห็นเพื่อนสาวที่กำลังเดินมาทางฉัน
ฉันไม่รอช้าวิ่งเข้าไปกอดเจแปนทันที
"โอ๋ๆ นะ"
เจแปนลูบหัวฉันเพื่อจะปลอบ
"คืนนี้ฉันไปนอนบ้านแกนะ"
ฉันบอกเจแปน ในขณะที่ยังคงกอดเพื่อนสาวคนนี้ไว้
"อื้ม"
บ้านเจแปน
เราสองคนอาบน้ำกันเสร็จแล้ว เลยมานั่งแช่อยู่ที่เตียง เจแปนเอาแต่มองหน้าฉัน รู้สึกกดดันยังไงไม่รู้
"อึดอัดมั้ย" เจแปนพูดขึ้น
ฉันพยักหน้าตอบกลับไป ไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ
"เล่าได้นะ"
ฉันตัดสินใจเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ในเธอฟัง มันทำให้ฉันสบายใจขึ้นเยอะเลยล่ะ แต่ในเวลาเดียวกัน ก็กังวล ว่าออทั่มจะเป็นยังไงบ้าง
"ฉันถามหน่อยนะ ทำไมถึงไม่ชอบออทั่มล่ะ"
"เพราะสนิทกันมากล่ะมั้ง ถึงชอบไม่ได้"
"แล้วถ้าเป็นเอสล่ะ"
"..." ทำไมจู่ๆ เอสก็มาเข้าร่วมในเรื่องที่จะสนทนาด้วยเนี่ย
"หมายถึง ถ้าเอสมาบอกชอบแก แกจะตอบไปยังไง"
"ไม่รู้.." คำถามยากนะ เป็นคำถามที่ฉันถามตัวเองอยู่ทุกวัน ก็ไม่เคยได้คำตอบที่ชัดเจนสักที
"เอาเป็นว่า ฉันตัดสินใจอะไรให้แกไม่ได้หรอกนะ แกต้องใช้ใจนะ ไม่ใช่สมอง"
YOU ARE READING
Love me รักฉันสักทีได้ไหม!!!!
Romanceทำยังไงฉันก็ลืมนายไม่ได้สักที ทั้งทีผ่านมานานแล้วแท้ๆ แต่นายกลับมาคอยเป็นห่วง มองแบบอ่อนโยนอย่างงี้ แต่ปากกลับบอกไม่รู้สึกอะไร นายจะฆ่าฉันรึไงห้ะ!!!!!!!
