Love me รักฉันสักทีได้ไหม!!!!

บทที่ 10 มันคืออะไร???

ทั้งสนามเงียบกันหมด ลูกบาสที่อยู่ในมือออทั่มลอยโค้งเข้าหาห่วงแต่ทว่า

ตึง ตึง

•...•!!!!!!!!

ปรี๊ดดดดดดดด

ลูกบาสโดนขอบห่วงและกระเด็นออก ชู้ตไม่เข้า โรงเรียน C แพ้แล้ว

17.26 น.
ทุกคนในสนามรวมถึงกองเชียร์ทยอยกลับกันหมดแล้ว เหลือแค่นักบาสโรงเรียน C ที่ยังคงทำหน้าผิดหวัง และเริ่มแยกย้ายกันกลับไป จนตอนนี้เหลือแค่ฉันที่ยังยืนรอออทั่มอยู่

"ออทั่ม เอ่อ....โอเคมั้ย" ฉันถามออกไป ทั้งที่น่าจะรู้อยู่แล้วล่ะว่าเขาไม่โอเค

"เอาจริงมั้ย ไม่โอเลยว่ะ"
สีหน้าของเขาบอกความรู้สึกออกมาทั้งหมด

"เอาหน่าๆ ครั้งนี้พลาด ครั้งหน้าก็เริ่มใหม่ อย่าให้พลาดอีก ป้ะๆ เดี๋ยวพี่สาวคนนี้เลี้ยงขนมน้องออทั่มนะคะ"

ฉันพูดหยอกเล่นเพื่อให้เขาผ่อนคลายลงได้บ้าง ไม่รู้ว่าเขาจะเลิกคิดมากได้เมื่อไร แต่ในฐานะเพื่อนที่ดีต้องคอยอยู่ข้างในตอนที่เขารู้สึกไม่โอเค ฉันจะทำให้นายกลับไปกวนบาทาเหมือนเดิมให้ได้

"อะ โกโก้ปั่นเพิ่มวิปครีมที่นายชอบ"

"ขอบใจนะ" เขารับไว้แต่ก็ยังไม่ยอมที่จะดูดน้ำปั่นที่ฉันซื้อให้อยู่ดีแถมยังเอาวางไว้ข้างตัวอีก ช่วยสนใจกับน้องโกโก้ปั้นหน่อยสิ
ฉันได้แต่ยืนมองเขาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ในสวนสาธารณะ ตอนนี้คงจะโทษตัวเองอยู่ใช่มั้ย

"เน่ กอดได้มั้ย" เขาเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบอยู่ได้

"ฮะ!!?"

"_ _"

ฉันค่อยๆเอื้อมมือไปกอดเขาเอาไว้ และเขาก็กอดฉันตอบ เห้อ~~ นายนี้นะชอบบาสขนาดที่จะแพ้บ้างไม่ได้เลยรึไง

"ดีขึ้นแล้วล่ะ กลับบ้านกันเถอะ"
เขาคลายกอดจากฉันแล้วไปหยิบน้ำปั่นที่ฉันซื้อให้มากินซะหมดแก้ว จากนั้นก็กลับบ้านกันไป
หวังว่าจะดีขึ่นจริงๆนะ