Batavian Tears

Chapter Twenty Two

Nagmamadali na si Alexa na tumakbo papunta sa si globe na may naka sulay na Universal Studios. "Ate, dali halika na dito dalawa tayo." Yaya nya saakin umiiling-iling pa ako. "Ang kill joy naman." Nakasimangot na sabi nya saakin napatingin naman ako kay Mama tumango sya and she mouthed'go on' .

Naglakad ako papunta sakanya si Daddy ang kumuha ng picture namin.

After ng picture taking excited ma excited na kinuha nya ang DLSR kay Daddy ay nangiting tinitignan mga picture namin. "Tigin nga." Ipinakita nya saakin yong picture na kinuha namin. First family trip photo namin.

Kumain lang kami pizza, dahil may pupuntahan daw kami sa office ni Tita Kris, don na rin daw kami maghahapunan. "Mama may amusement park daw don."

Sila lang nakaka-alam kung saan kami pupunta basta ako nasama lang kung saan sila don ako.

Natanaw ko ang beach, may nakita din akong malaking ferris wheel nag s-start na itong umilaw dahil nagdidilim na din. Ang ganda ng view kaya naman pinicturan ko yon sabay add sa IG story. Iba-back ko na sana pero tinignan ko ang mga messages ko na natanggap, andami konh unread messages galing kay Landon.

After what happened hindi ko na sya muna kina-usapan I feel like I needed time for myself, at hindi pa akong handang harapin sya.

"Please don't break up with me, kanina mo lang ako sinagot e." I don't know what to say I wanted to keep him but I can't.

I looked into his eyes then hold his face, "I'm not yet ready..." I whispered. Napayuko nalang sya he's crying.

Tumayo na agad ako bago pa magbago ang isip ko, naglakad na ako papunta sa hotel room namin, mabuti nalang at ibinigay nya saakin ang key card ng room nong mag inuman sila kaya nabuksan ko kaagad ang kwarto.

Binalot ko nalang sa plastic ang mga basa kong damit tsaka inimis. Kinuha ko na din ang naka labas na toothbrush at iba bang gamit ko.

Tapos na akong mag impake ng gamit ko ng dumating sya, parang pagod na pagod sya mula sa paglalakad nya. Gusto ko syang yakapin pero pinigilan ko ang sarili ko at iniwas ko ang tingin.

"I'm going home." Sabi ko sakanya, ininform ko lang sya.

Nagsalita sya pero hindi sya makatingin saakin. Mabuti na din yon dahil ayaw ko ding makita ang mukha nyang nasasaktan dahil saakin. "Hindi mo naman kailangang umalis, ako nakang mag-isa matutulog sa tent dito ka nalang." I didn't have to go home pero gusto ko dahil hindi ko alam kung pano ko sya haharapin sa susunod na mga araw may limang gabi pa kaming natitira.

Umiling ako. "I want to go home, I don't wanna see you." I don't wanna see you hurting because of me because you doesn't deserve it.

Kinuha nya ang susi ng kotse nya kaya nagtaka ako. "It's late hatid na kita baka ito na huling beses na makita kita." Sabi nya sabay punas ng mukha nya.

Pumayag na din ako kasi panigurado wala din akong masasakyan.

Sobrang awkward ng byahe namin mabuti nalang at walang traffic, 2 hours lang ang naging byahe namin hanggang sa bahay namin nagtulog ako sa dalawnag oras na yon dahil ayaw ko ng mag-usap pa kami baka may lumabas sa bibig ko na kung ano pa.

Nang maka-rating kami sa bahay sya pa nag dala ng bag ko. "Kaya ko na, thank you." Malumanay na sabi ko.

He wasn't moving, hindi pa ba sya aalis? Ako nalang ang unang tumalikod, pero hinila nya ang kamay ko at niyakap ako ng sobrang higpit. Sobrang sakit sa dibdib na pinipigilan ko ang pag-iyak ko. He was just sobbing, I'm trying my best to hold my sob. Humiwalay na sya sa yakap at tumingin saakin.