Tears Of Truth

Sabi nila kapag ikinasal ka ito naraw ang happy ending mo. Sabi din nila kapag nag asawa kana masasabi mo na worth it na lahat. Wala ng problema, wala ng awayan. Wala ng sakit. Pero mali sila.

Ang tanging hangad ko lang naman ay ang maramdaman ko ang pagmamahal niya. Pagmamahal na kahit kailan ay hindi niya naipakita sa akin.

"B-bitawan mo a-ko n-asasaktan ako." pagsusumamo ko sakanya. Ngunit tila hindi niya ako naririnig.

"ANO? TAPOS KAPAG BIBITAWAN KITA AALIS KA NANAMAN HA? AT PUPUNTA KA NANAMAN DON SA LALAKI MO! AND THE FUCK!" Galit na galit niyang sabi sa akin habang patuloy na hinahawakan ang aking buhok at kulang nalang ay matanggal ito.

"H-hindi---"

"AT SUMASAGOT KA PA TALAGA! TANGINA MONG BABAE KA!" Isang sampal ang tumama sa aking mukha at tila kasabay non ang pag gunaw ng mundo. Ang mundo ko.

Hindi ko ito ninais. Ang tanging hangad ko lang naman ay ang may magmamahal sa akin. Pero parang wrong timing. Kung saan nandoon na siya, ako naman ang nawala.

"YOU'RE A WHORE!" Sigaw niya at hinawakan nanaman ang aking buhok sabay kaladkad sa'kin. Parang libong libong punyal ang tinarak mula sa aking puso ng sabihin niya ang salitang iyon. Ganito nalang ba siya lagi? Asawa niya ako pero parang ituring niya ako parang hindi.

Dahil sa sobrang sakit ng puso at pagkaladkad niya ay hindi ko namalayan na nandito na pala kami sa loob ng kwarto namin. Ipinikit ko na lamang ang aking mata at kasabay non ang mga nagbagsakang luha ko. Ayuko na ng ganito. Ayuko ng masaktan.

Nang idilat ko ang mata ko ay hindi na ako nagulat. At ito nanaman gagawin niya nanaman. Wala ng bago.

"I AM NOT ENOUGH HUH? ANO MASARAP BA SIYA SA KAMA? ANO MAS MASARAP BA SIYANG MAGPALIGAYA SAYO KESA SA AKIN?"

"W-william-"

"TANGINA HUBAD!" Galit niyang tugon.

Ayukong mang gawin pero hindi ko na siya napigilan. Sinira niya ang mga damit ko at pwersahan akong itinumba sa kama. At siniil ako ng halik habang hawak hawak ang aking leeg. Ang sakit, naiiyak na lang ako sa mga pinag gagawa niya.

"ANO HA! GANITO BA SIYA HUMALIK? MASARAP BA SIYA KESA SA AKIN NA ASAWA MO?" hingal n'yang singhal. Hindi na lamang ako sumagot.

Balik balik niya akong hinalikan mulang leeg hanggang tiyan. Maya maya pa ay tinanggal niya na ang soot pang ibaba ko. Gusto ko mang magpigil dahil hindi sa ayaw ko. Ayaw ko lang na gawin namin ito na galit ang pinapairal ngunit baliwala lang sakanya. Siya ang boss. Wala akong magagawa. Siya ang masusunod.

Napahagulhol nalang ako ng magawa niya na ang ninanais niya. He's turning to a Monster. My husband is a Monster at kasalanan ko naman. Pero wala naba talagang pag asa? Tao lang din ako nagkakamali, pero ni katiting lang na pagmamahal niya wala naba talaga? Kahit tira tirang pagmamahal na lang masaya na ako don basta atleast minahal niya parin ako.

Natahimik na. Wala ng pumaibabaw sa akin. Siguro ay natapos na. Tinignan ko siya at nakatayo na siya sabay inaayos ang kanyang damit. Matapos niya sa kanyang ginawa ay tinignan niya lang ako na para bang naiinis at naiinip. Ayuko mang magsalita pero kailangan. Kahit masakit basta magbaba sakali ako.

"W-william wala naba talagang pag asa na mapatawad mo ako?" W-william m-mahal mo paba a-ako?

Tanong ko sakanya na hindi niya sinagot. Tinignan niya lang ako at umalis na.

Kahit nasasaktan ako mahal na mahal ko parin siya. Walang duda. Isang gabi lang ang trahedyang iyon na nakapag pabago sa amin. At kahit kailan ay pinagsisihan ko iyon.

He is William Daniel B. Ford ang asawa ko na mahal na mahal ko kahit masakit na. And I am Isabel Chandria Cruz Ford at ito ang kwento at buhay ko.

Ang libo libong sakit at iyak ng katotohanan.

Tears of Truth
written by: james_WP

++++++

This is a work of fiction. NAMES, CHARACTERS, PLACE, EVENTS, AND INCIDENTS are either the products of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Thank you.

All right reserved. No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, without the prior permission of the author.

REMINDER: PLAGIARISM IS A CRIME!

WARNING: READ AT YOUR OWN RISK!