Tears Of Truth

Chapter 3: Lost

Lost

+++++

William POV / His Side.

I love Kathleen so much. She's my world, my life, and my everything. I can't imagine my life without her. Pero nagbago ang lahat ng dumating siya sa buhay ko.

She's Isabel Chandria Cruz Ford, my wife. Yes you heard me right. Naikasal kami ng hindi namin inaakala. Hindi ko alam kung bakit kami naikasal. Ang huling naalala ko lang ay nagkwentuhan kami dalawa.

++++

Ilang taon ang nakalipas ay may nagpadala sa akin ng sulat. At ang nilalaman nito ay ang marriage contract na nagpapatunay na naikasal siya sa akin. Signed by Atty. Klein Montalba.

First, I don't know who is Atty. Klein Montalba. Gulong gulo ang utak ko. Hindi ko maalala kung paano kami nakasal, paano namin ginawa at isa pa, kung paano may Atty na nagpakasal sa akin.

Hinanap ko ang Atty na iyon upang maipawalang bisa ang kasal namin. Ngunit huli na ako. Hindi ko na siya nakita pa. Kaya ang sunod kung hinanap ay ang babae naikasala sa amin.

"YOU! HOW DID YOU DO IT? SET UP BATO LAHAT? PAANO TAYO NAIKASAL!" singhal ko sakanya na ikinagulat niya naman.

"H-hindi mo m-maalala?" Utal niyang tanong.

Bobo batong babaeng ito? Malamang hindi ko alam. At kung alam ko hindi ako mag aatubiling hanapin siya. Bobo!

"I-ikaw ang nagpakasal sa akin diba? You said you love me." Aniya habang ipinakita ang singsing na pamilyar sa akin.

Kaya pala. Kaya pala nawawala ang singsing na binili ko galing Singapore dahil nasa kanya. Ibibigay ko pa naman san ito kay Kathleen. May plano akong mag propose na sakanya. But fuck! What is this?

"Ang sabi mo pa, mahal na mahal mo ako. And you can't live your life without me."

Fuck! What did I do. No shit! Inalala ko ang lahat pero hindi ko talaga maalala. Ang huling naalala ko lang ay nagkita kami nito sa bar. Nagkakwentuhan at yon lang. Kung ano ang kasunod? Hindi ko na alam.

Nasapo ko nalang ang aking ulo. Tangina naman! Ano ba 'tong ginawa ko. Pinapahamak ko ang sarili ko.

Later on, I filed an annulment case. But it takes years to solve this problem. What the fuck! Kung hindi lang sa pinas ito nangyari ay maari akong magsampa ng divorce case para mapadali, but I cant. Pilipinas ito, hindi ibang bansa.

Hindi kalaunan ay nalaman ng pamilya ko ang lahat. Hindi ko alam kung bakit. Pero I'm sure ang babaeng yon ang nagsumbong.

"TANGINA MO! BAKIT MO SINABI SA MGA MAGULANG KO HA?" singhal ko sakanya sabay hawak ng buhok ko. Pinipigilan kong kontrolin ang sarili ko. Dahil kapag hindi ay baka masuntok ko tong babaeng ito.

"Wag mo akong akusahan. Hindi ako ang nag--"

"SINUNGALING!" Pangbara ko sakanya.

"SINUNGALING KA! ANO BA ANG GUSTO MO? PERA? OH ETO PERA KO! MAGPAKASASA KA SA PERA KO. PUTANGINA KA!" Hindi ko na nakontrol ang sarili ko ay nasigawan ko na talaga siya. Alam kong masasakit ang mga salitang binatawan ko pero, no choice ako. Sinagad ako.

Umalis nalang siya habang umiiyak. Mga babae talaga! Pinagsasabihan lang iiyak agad. Hay nako! Nakaka stress.

I went to bar to drink. To refresh my mind. Para maalala ko ang lahat ng nangyari. Pero instead na magpa relax ako, ay isang problema nanaman ang dumating.

"Daniel. Let's breakup." Ani babae na pinakakamahal ko.

Tila nabuhusan ako ng tubig na malamig at tila ba nanginig ako ng marinig ko ang katagang iyon.